سرنوشت مبهم لاریجانی

گروه سیاست مثلث‌آنلاین: روز گذشته روزنامه فرهیختگان نوشت: «علی لاریجانی رئیس پیشین مجلس شورای اسلامی و مجری توافقنامه ۲۵ ساله ایران و چین طبق شنیده‌ها با روی کارآمدن دولت سیزدهم از سمت خود در راهبری این توافقنامه استعفاء داده تا پیگیری فرآیندهای مربوط به این سند راهبردی ۲۵ساله به دست تیم دولت و معاون اول رئیس‌جمهور سپرده شود».

حالا با این وضعیت سرنوشت سیاسی علی لاریجانی در هاله‌ای ابهام به سر می‌برد. او که 12سال ریاست مجلس را برعهده داشت، حالا صرفا عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است و بعد از چنددهه سیاست‌ورزی عملا کنار نشسته و آخرین سِمت خود یعنی مسئولیت پیگیری تفاهم‌نامه راهبردی ایران و چین را هم به دولت سیزدهم واگذار کرد؛ مسئولیتی مهم که روزگاری منصور حقیقت‌پور، از نزدیکان لاریجانی درباره‌اش گفته بود: «آقای لاریجانی نقش ویژه‌ای در قرارداد راهبردی ایران و چین دارد و او برای پیگیری این قرارداد مهم، مدنظر رهبر انقلاب بود تا بتواند مناسبات ایران و چین را در این قرارداد مدیریت کند تا سندی اجرائی و عملیاتی به ثمر بنشیند. او فردی مطمئن نزد رهبر انقلاب است».

هنگامی که در سال 98 علی لاریجانی در انتخابات مجلس ثبت نام نکرد، زمزمه‌هایی به گوش رسید که او عزم خود را برای ریاست‌جمهوری جزم کرده است که البته فرضیه‌ای نادرست نبود و او در انتخابات 1400 ثبت نام کرد که البته با ردصلاحیت مواجه شد؛ ردصلاحیتی که بسیار خبرساز شد، تا حدی که همین اخیرا صادق آملی لاریجانی در حمایت از برادرش از ادامه عضویت در شورای نگهبان استعفا داد.

پس از آنکه لاریجانی امکان رقابت در انتخابات را نیافت، خبرهایی منتشر شد مبنی برآنکه او قصد تشکیل یک حزب مستقل را دارد؛ چنانکه او درباره این موضوع به مجله «آگاهی نو» گفته بود: «ممکن است اما الان باید نظرات مطرح شود تا نقد کنند. چون حزبی که فقط برای قدرت باشد، دچار انشعاب و... می‌شود و نتیجه‌ای حاصل نخواهد شد. حزب نیازمند پیوند ایدئولوژیک و فکری است که باید پایه‌های آن را بپذیرند، وگرنه تخریب می‌شود. در غیر این صورت مثل خیلی از احزاب ما تبدیل به دورهمی می‌شود. باید افراد سیاسی که دور هم جمع می‌شوند، بگویند ما این اندیشه سیاسی را داریم».

هرچند این موضوع یعنی تشکیل حزب هم گویا منتفی شد؛ به نحوی که عزت‌الله یوسفیان‌ملا، از نزدیکان لاریجانی، به «مثلث‌آنلاین» خبر داد که قرار نیست لاریجانی هیچ حزبی تأسیس کند: «من به شما واضح می‌گویم که آقای لاریجانی حزبی تشکیل نمی‌دهد. طرفداران او می‌خواهند همیشه وجهه‌ای فراجناحی از او ببینند و خود آقای لاریجانی هم تمایل دارد چنین چهره‌ای داشته باشد. طرفداران آقایان ناطق و روحانی بخشی از طرفداران لاریجانی هستند و اگر قرار باشد چنین ائتلافی به وجود آید، حتما حامیان آقای لاریجانی محدود می‌شوند. او در لایه‌های مختلف اجتماعی طرفدار دارد و چون فراجناحی است، حتما در هیچ ائتلاف یا حزبی تعریف نمی‌شود. اکنون هم در ملاقات‌های متعدد دیده می‌شود که ملاقات‌کنندگان متشکل از طیف‌های گسترده‌ای از مردم هستند».

این فعال سیاسی همچنین درباره اینکه آیا لاریجانی تمایل دارد همچنان در حاشیه باشد و به نوعی سیاست را غیررسمی دنبال کند یا باز هم در عالم سیاست رسمی دیده خواهد شد، گفته بود: «آقای لاریجانی وقتی از جایی عبور کند دیگر به آن برنمی‌گردد. تمام سیاست‌مداران معقول دنیا هم همین‌طور هستند. آقای لاریجانی از ریاست‌ مجلس عبور کرده، بعید است دوباره به همان‌جا بازگردد».

حالا بر اساس آنچه روزنامه فرهیختگان نوشته است و البته تأییدی که امروز منصور حقیقت‌پور در گفت‌وگو با «مثلث‌آنلاین» کرده است، باید گفت که علی لاریجانی را فعلا نمی‌توانیم در مسئولیتی ببینیم زیرا با این اوصاف گویا لاریجانی در انتخابات مجلس در سال 1402 هم شرکت نمی‌کند زیرا به گفته یکی از یارانش او «وقتی از جایی عبور کند، دیگر به آن بازنمی‌گردد». تنها پیش‌بینی باقی‌مانده شاید نیم‌نگاه او به سِمت ریاست‌جمهوری باشد و شاید باید تا آن زمان شاهد دوران فطرت لاریجانی باشیم.