محمدرضا عارف با تکیه بر کدام سرمایه اجتماعی در رویای بهارستان است؟
خیال‌های عارفانه!
اصلاح‌طلبان و به ویژه عارف از حالا خود را آماده انتخابات مجلس می‌کنند غافل از آنکه مردم هیچگاه به سمت آنها بازنخواهند گشت.
گروه سیاست مثلث‌آنلاین: اصلاح‌طلبان که در سال‌های اخیر به طرز بی‌سابقه‌ای با قهر مردم مواجه شده‌اند تا حدی که دیگر سخنان لیدرشان یعنی محمد خاتمی هم خریدار ندارد، اکنون خود را آماده انتخابات مجلس 1402 می‌کنند و می‌کوشند با تخریب دولت و مجلس مستقر و سیاه‌نمایی وضع موجود، خود را منجی‌های اقتصاد و سیاست نشان دهند؛ حال آنکه اولا وضعیت سخت اقتصادی کنونی محصول بی‌تدبیری هشت‌ساله دولت مورد حمایت اصلاح‌طلبان است و ثانیا این اصلاح‌طلبان بودند که با اعتماد نامتعارف به غربی‌ها دامنه مشکلات سیاست خارجی را بسیار گسترده و غربی‌ها را بیش از هر زمان متوقع کردند. مردم در پی سیاست‌های اشتباه و پی‌درپی اصلاح‌طلبان در دو انتخابات مجلس 98 و ریاست‌جمهوری1400 آنها را با یک نه بزرگ مواجه کردند؛ تا حدی که عبدالناصر همتی به عنوان نامزد مورد حمایت اصلاح‌طلبان به ویژه مورد حمایت خاتمی رأیی کمتر از آراء باطله به دست آورد. برخی از کارشناسان سیاسی می‌گفتند اصلاح‌طلبان در دوران کنار بودن از قدرت می‌توانند مانیفست سیاسی روشنی ارائه دهند یا با مطرح‌کردن راهکارهای اجرایی دقیق به نوعی دولت در سایه باشند و به هر حال تا انتخابات بعد یعنی مجلس یا احیانا انتخابات ریاست‌جمهوری 1404 می‌توانند خود را احیا کنند اما به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان هیچ ایده و راهکاری برای حل مشکلات نداشته و ندارند که اگر داشتند در دولت روحانی اجرایشان می‌کردند.
اصلاح‌طلبان این روزها صرفا به عنوان نیروهای غرزن سیاسی فعالیت می‌کنند و طرح سخنان بی‌اساس می‌کوشند علاوه بر تخریب دولت رئیسی و مجلس یازدهم خود را همچنان بر سر زبان‌ها باقی نگاه دارند؛ مشخصا محمدرضا عارف به تازگی برخی تحرکات را در دستورکار خود قرار داده است و به نوعی فعالیت‌های انتخاباتی‌اش برای انتخابات مجلس در سال آینده را خیلی زودتر از زمان متعارفش آغاز کرده اما باز هم هیچ ایده‌ای در حرف‌های او دیده نمی‌شود و او صرفا می‌گوید اصلاح‌طلبان باید در انتخابات شرکت کنند و حتی می‌گوید مشخص نیست با چه سازوکاری. به هر حال عارف در تمام این سال‌ها نشان داده است، قدرت می‌خواهد و هرچه قدرت را نزدیک‌تر به خود می‌بیند، خوشحال‌تر می‌شود و هرچه دورتر می‌بیند دچار افسردگی سیاسی می‌شود؛ شاهد مثالش وقتی است که عارف در چنددوره انتخابات هیئت‌رئیسه مجلس از لاریجانی شکست خورد و به سکوتی چهارساله فرورفت که گویی با مردم قهر شده است و مردم به او بدهی خاصی دارند!
به هر روی باید انتظار داشت که در آینده اصلاح‌طلبان دست به هر ابزاری برای رسیدن به قدرت متوسل شوند؛ هرچند از حالا قابل پیش‌بینی است که اصلاح‌طلبان برای همیشه شکست‌خوردگان سیاست‌اند زیرا اعتماد عمومی هیچگاه دیگر به سمت آنها برنمی‌گردد.