ظریفیان مطرح کرد: چگونگی رشد پوپولیسم در کشور
غلامرضا ظریفیان در گفتوگو با سایت «خبرسراسری» گفت: پوپولیستها به علت شرایط معیشتی و بحرانهای اقتصادی و شکافهای عمیق طبقاتی این فرصت را پیدا میکنند که با شعارهای تند و به شدت عاطفی فضایی را ایجاد کنند که خودشان را منجی و تنها نماینده حل مسئله معرفی کنند
به گزارش مثلثآنلاین، به نقل از سایت خبر سراسری، غلامرضا ظریفیان، فعال سیاسی اصلاحطلب، در آغاز درباره بروز پوپولیسم در سالهای اخیر در سیاست ورزی ایران گفت: «باید به این اشاره کرد که پوپولیسم انواع مختلف دارد که می تواند اگر درست تعریف شود در واقع کارایی مثبت داشته باشد اما نکته این است که ما با یک پدیده جهانی در عرصه پوپولیسم مواجهیم ما با رشد جهانی در این زمینه در مجارستان، مکزیک، ترکیه، ونزوئلا، آمریکا، ترامپ و... مواجهیم در ایران هم فراز و فرودهای جدی دارد؛ اینکه چرا پوپولیسم در ایران رشد و نمو می کند دلایل متفاوتی می توان برای آن برشمرد ما در هر حال به میزانی که احزاب مدنی و حرفهایمان نمی توانند در کشور جایگاه خودشان را پیدا کنند و ساز و کارهای مناسبی هم برای تقویت سندیکاها و احزاب به شکل مدنی و حرفهای از طرف حاکمیت ارائه نمیشود و با نگاههای منفی به آنها نگاه میشود طبیعتا در هنگامه ضعف و غیبت احزاب ما همواره شاهد رشد پوپولیسم در کشورمان هستیم و میبینیم که در چنین وضعیتی پوپولیستها به میدان میآیند».
او در ادامه درباره علتهای رشد این پدیده افزود: «به میزانی که نخبگان در جامعه ضعیف شوند چه نخبگان دانشی چه نخبگان سیاسی و اقتصادی ما هستند به کنار بروند طبیعتا یکی از عوامل مهم رشد پپولیسم است. وضعیت معیشتی و فقدان یک توسعه پایدار در عرصه اقتصاد و تکیه بر اقتصاد دلالی و زمین محور و ارز محور که متاسفانه در جامعه ما سابقه طولانی دارد و ضعف بخش خصوصی قابل اتکا یکی از عواملی است که هر از گاهی این فرصت را به جریانهای سیاسی و هم دولتهایی که میخواهند بر سر قدرت بیایند از این مکانیسم استفاده میکنند و حاصل این میشود که جامعه بهجای اینکه به سمت حل مسائل خود برود به سمت آرزوها و نوستالژیها و رمانتیسم سیاسی میشود و جریان پوپولیسم را در جهان و کشور ما تقویت میکند به هر حال در شرایط کنونی هم با این مسئله رو به رو هستیم. پوپولیستها تمام تلاششان این است که از غیر جریان خودشان یک دشمن و خشم در درون جامعه بسازند و آن را بزرگ کنند و نهایتا خودشان را منجی مقابله با آن شرایط بهم ریخته و مبارزه با آن نشان دهند. پوپولیستها مخالف کثرتگرایی هستند و طبیعتا بهدنبال جامعه تودهوار هستند و خودشان را تنها و تنها نماینده مردم بدانند. چندسال پیش بود که مشکلاتی که ترکیه پیدا کرده بود اردغان در یک سخرانی به مخالفین خود گفت ما مردم هستیم شما که هستید؟ و اراده واقعی فقط متعلق به ماست و ما میتوانیم هم مسئلهها را بفهمیم هم مسئلهها را به سرانجام برسانیم».
ظریفیان در پایان درباره زمینههای رشد پوپولیسم در سالهای اخیر در ایران گفت: «پوپولیستها به علت شرایط معیشتی و بحرانهای اقتصادی و شکافهای عمیق طبقاتی این فرصت را پیدا میکنند که با شعارهای تند و به شدت عاطفی فضایی را ایجاد کنند که خودشان را منجی و تنها نماینده حل مسئله معرفی کنند. جامعه ما هم با این فراز و نشیبها در چند دهه اخیر بخصوص در دو دهه اخیر روبهرو بوده است و اگر به گفتوگوهای فضای انتخاباتی دهماه پیش رجوع کنیم، میبینیم که چگونه یک جریانی که بهنظر میرسید با هم بودند و کاندیداهای ضعیفی را نشان دهند به شعارهایشان رجوع کنیم و به آن حرفها رجوع کنیم که با چه شعار های پپولیستی تلاش کردند که نشان دهند دولت های قبلی به شدت ناکارآمد بودند و ما توانایی این را داریم که منجی جامعه بشویم و مشکلات را به سرعت حل کنیم».