حربه‌‌های بی‌فرجام اصلاح‌طلبان
مردم به خوبی عملکرد اصلاح‌طلبان و اعتدالی‌ها را به یاد دارند و به هیچ وجه تحت تأثیر القائات آنها قرار نمی‌گیرند.
از طرح این گزاره چند روزی نمی‌گذرد که حالا یک روزنامه اصلاح‌طلب پشت پرده تصمیم‌گیری‌های اصلاح‌طلبان را بازگو کرده، در گزارش روزنامه «آرمان ملی» آمده است که اصلاح‌طلبان خواهان شرکت در انتخابات مانند حزب کارگزاران، ندای ایرانیان و چند حزب دیگر به همراه حزب اعتدال و توسعه بر موج انتقاداتی که حسن روحانی به مجلس یازدهم می‌کند، سوار شده‌اند.
از این مورد عجیب‌تر جایی از گزارش «آرمان ملی» است که صراحتا می‌گوید تصمیم اصلاح‌طلبان و اعتدالی‌ها چالش‌افروزی با اصولگرایان است: «از قرار معلوم اعتدالی‌ها و برخی از اصلاح‌طلبان نیز که تصمیم به مشارکت در انتخابات گرفته‌اند قرار است بر همین محور به چالش‌افروزی با اصولگرایان مجلس و پایداری‌ها بپردازند».
اصلاح‌طلبان در مقطع کنونی از دو جهت دچار چالش‌های عمده‌ای شده‌اند؛ نخست آنکه طیفی از آنها یعنی اتحاد ملت و نزدیکان خاتمی راضی به مشارکت در انتخابات نمی‌شوند. از این جهت آنهایی که می‌خواهند وارد عرصه انتخابات شوند، احساس ضعف می‌کنند. دوم آنکه اصلاح‌طلبان حتی همان‌هایی که خواهان مشارکت‌اند، می‌دانند جبهه اصلاحات دیگر سرمایه قابل توجهی ندارد. وقتی نیروهای اصلاح‌طلب برنامه‌ای هم برای ارائه به مردم ندارند، طبیعتا راحت‌ترین مسیر را حمله به اصولگرایان می‌دانند. در این مسیر هم هیچ مرز اخلاقی‌ای را رعایت نمی‌کنند و همان‌طور که «آرمان ملی» می‌گوید، تصمیم آنها «چالش‌افروزی» با اصولگرایان است اما پر واضح است که در این مسیر موفق نمی‌شوند زیرا عملکرد اصلاح‌طلبان در یک دهه گذشته به گونه‌ای بود که مردم به کلی از جبهه اصلاحات ناامید شدند و دیگر سبد رأی ویژه‌ای در اختیار اصلاح‌طلبان نیست. از سوی دیگر شاید اگر اصلاح‌طلبان به طور مستقل وارد انتخابات می‌شدند، می‌توانستند قدری امیدوار باشند اما حالا که لیدر آنها روحانی شده است، حتما وضعیت اصلاح‌طلبان بدتر از همیشه می‌شود زیرا مردم روحانی را مسئول مستقیم وضع موجود می‌دانند به دلیل آنکه زمینه بسیاری از مشکلات کنونی در دو دولت او بنا نهاده شد.
علاوه بر همه اینها اصلاح‌طلبان دیگر به طور کامل نمایندگی طبقه متوسط را در اختیار ندارند و با شیوه فاجعه‌آمیز مدیریتی آنها طبقه متوسط اجتماعی از قضا به نیروهای عملگرای انقلابی که اهل تعادل واقعی و نه تسامح و وادادگی هستند، گرایش پیدا کرده‌اند.
نکته پایانی هم آنکه مردم قاضیان خوبی هستند و به نیکی عملکرد همه مسئولان، نهادها و قوا را بررسی می‌کنند و فریب اینگونه فضاسازی‌ها را نمی‌خورند. طبیعتا عملکرد مجلس یازدهم هم مشخص است و این مردم هستند که درباره کارنامه مجلس کنونی قضاوت می‌کنند و به هیچ وجه تحت تأثیر القائات اصلاح‌طلبان قرار نمی‌گیرند. با همه این اوصاف می‌شود گفت که حربه غیراخلاقی اصلاح‌طلبان در بدبین‌کردن مردم نسبت به اصولگرایان راه به جایی نمی‌برد.