ماموریت بسیار سخت ابراهیم رئیسی

گروه سیاست مثلث‌آنلاین: بازگشت به مردم؛ عبارتی که مسئولیتی سخت و سنگین را بر دوش سید ابراهیم رئیسی گذاشته است. هشت سال دولت حسن روحانی نماد و نمود کامل دوری دولت از مردم بود و حالا که فشار فزاینده اقتصادی، بی‌برقی، بی‌آبی، شکست در حوزه سیاست خارجی، امتیاز دادن‌های مداوم ایران به غربی بی‌هیچ نتیجه‌ای و صدالبته پاسخگو نبودن و مسئولیت‌پذیر نبودن دولت مردم را به ستوه آورده است، سید ابراهیم رئیسی سعی می‌کند با بازگشت به مردم اعتماد آنها را به دست آورد تا نه فقط مردم به شخص او به عنوان رئیس‌جمهور که به دستگاه اجرایی و در ابعادی کلان‌تر به نظام اعتماد کنند.

روحانی که در تمام هشت سال گذشته سعی کرد با تمسخر منتقدان خود و دولتش را عالِم کل نشان دهد و هربار که کارشناسی سیاست‌های دولت خاصه در حوزه اقتصاد و سیاست خارجی را نقد می‌کرد، او از تریبون رسمی هیئت دولت با کنایه، طعنه و حتی توهین با منتقدان برخورد می‌کرد، حالا نه‌تنها دیگر جایگاهی در میان کسانی که در دو مقطع 92 و 96 به او رأی دادند ندارد، بلکه اصلاح‌طلبان هم به عنوان شرکای سیاسی او یکی پس از دیگری سعی می‌کنند به انحاء مختلف از روحانی برائت بجویند تا شاید بتوانند آینده‌ای سیاسی در میان مردم برای خود متصور باشند زیرا آنها با نتیجه دو انتخابات مجلس یازدهم و ریاست‌جمهوری سیزدهم متوجه شدند حمایت‌های بی‌دریغشان از روحانی چه‌طور تمام سرمایه‌ اجتماعی‌شان را بر باد داده است.

حالا اما سید ابراهیم رئیسی می‌گوید می‌خواهد رئیس‌جمهور همه مردم ایران اعم از کسانی که به او رأی داده‌اند، کسانی که به شخص دیگری رأی داده‌اند یا حتی تحریمی‌ها باشد زیرا می‌داند مردم تعیین‌کننده اول و آخر کشورند و نمی‌خواهد با ایجاد تک‌صدایی در کشور شرایطی مشابه آنچه در هشت سال گذشته تجربه کردیم، بار دیگر رخ دهد. رئیسی از پیش از انتخابات و زمانی که در جایگاه رئیس‌قوه قضائیه فعالیت می‌کرد دیدارهای مردمی خود را آغاز کرد و تا امروز که در انتخابات پیروز شده است برخلاف روحانی که به شدت از ابتلا به ویروس کرونا هراس داشت، در میان مردم حاضر می‌شود.

محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس نیز پیش‌قدم‌تر از رئیسی در ارتباط با مردم است. او از زمان ریاستش بر شهرداری تهران عادت داشت که به صورت مستقیم با مشکلات شهری مردم آشنا شود و به شکل بی‌واسطه مشکلات مردم را از زبان خودشان بشوند. تصور می‌شد که این روحیه با حضور در مجلس فروکش کند زیرا در سال‌های اخیر چنین تصوری ایجاد شده بود که نمایندگان مجلس صرفا وظیفه قانون‌گذاری دارند اما قالیباف در مسئولیت جدیدش بازهم با همان روحیه سابق سعی کرد اولا بُعد نظارتی مجلس را تقویت کند و علاوه بر اهتمام بر وضع قوانین عینی و کاربردی بر حسن اجرای قوانین اصرار کند و ثانیا وظیفه نظارتی را از رصد از راه دور به رصد عینی و میدانی تغییر دهد. این شرایط یک پیام روشن به ذهن متبادر می‌سازد؛ آنکه قرار است در آینده با حاکمیتی مردمی مواجه باشیم؛ موضوعی که در سال‌های گذشته به دست فراموشی سپرده شده بود.