اهانت به مرجعیت یعنی همنوایی با آمریکا

رئیس شورای مدیریت حوزه علمیه استان تهران در بیانیه ای، اهانت به ساحت مرجعیت آیت‌الله العظمی جوادی آملی را هتک حرمت تمام ارزشهای والای ملی، اسلامی و انسانی دانست.

استاد علی اکبر رشاد رئیس شورای مدیریت حوزه‌ علمیه استان تهران در پی اهانت به ساحت مرجعیت آیت الله العظمی جوادی آملی عصر امروز سه‌شنبه ۲۱ اسفندماه بیانیه‌ای منتشر کرد.

وی در این بیانیه تاکید کرد: باید وا اسفازن و دریغاگوی شد که شبپرگان شب‌پرستی سر از رخنه‌ی دیوار افکار پوسیده و فرسوده‌ی سکولاریستی برآورند و پنجه بر چهره‌ی تابناک خورشید فروزان ایران، انقلاب اسلامی و شیعه بکشند.

متن بیانیه‌ی رئیس شورای حوزه علمیه استان تهران بشرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرّحیم

إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ

بنده‌ی کمترین از شنیدن سخنان سخیف یکی دو تن عمامه به سر ناسخته، در محیط مقدس حوزه (صانها الله عن الحدثان)، بغایت شگفت‌زده و از عمق جان افسرده شدم که: چه به روزگار نهاد نورانی حوزه‌ آمده است که عناصری در آن یافت‌ می‌شوند که جرئت ‌می‌کنند به ساحت قدسی سرمایه‌ی قویم و عظیم شیعه آشکارا جسارت روا ‌دارند؟

باید وا اسفازن و دریغاگوی شد که شبپرگان شب‌پرستی سر از رخنه‌ی دیوار افکار پوسیده و فرسوده‌ی سکولاریستی برآورند و پنجه بر چهره‌ی تابناک خورشید فروزان ایران، انقلاب اسلامی و شیعه بکشند!

حکیم الفقهاء و فقیه الحکماء، عارف انقلابی و مرجع مجاهد، علامه‌ی ذوفنون آیت الله العظمی جوادی آملی (دامت برکاته)، اینک چکاد معرفت و معنویّت اسلامی، نماد التقای بحرین حکمت و فقاهت شیعی، مایه‌ی فخر حوزه، موجب مباهات ایران، و جهان اسلام، بلکه از مفاخر بشریّت‌ در این روزگارند؛ و لهذا اهانت به ساحت قدسی این رجل عظیم الشأن هتک حریم همه‌ی ارزشهای والای ملی، اسلامی و انسانی بشمار است.

هرچند ترشّح عَفْطه‌ی آلوده‌ای، ‌ اقیانوس ژرف و کَران‌ناشناس، فیّاض و موّاجی چون ساحت صاحب دانشنامه‌ی وحیانی «تنسیم»، و خالق موسوعه‌ی سترگ «رحیق مختوم»، و مؤلف گنجینه‌ی گرانبهای «ادب فنای مقرَّبان»، و مصنّف متن متین «تحریر الاصول» و پدیدآورنده‌ی سِفر قویم «ولایت فقیه؛ ولایت فقاهت و عدالت»، را هرگز نیارست آلود؛ و چنانکه مشتی غَبرا هیچگاه غبار بر سیمای آفتاب جهان‌تاب نتوانست نشاند، که: «یُرِیدُونَ أَنْ یُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَیَأْبَی اللَّهُ إِلَّا أَنْ یُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ»، اما این حادثه‌ی تلخ، غبار غم بر چهره‌ی خیل عظیم نخبگان و فرهیختگان کشور، و آه اسف بر سینه‌ی انبوه شاگردان و ارادتمندان این نادره‌ی دوران و عَبقَری عصر نشانید.

اسف‌آورتر و اندوه ‌انگیزتر آن بود که: رواداشت این اهانت و افترا، بجهت دفاع عالمانه، شجاعانه و مسئولانه‌ی این فقیه فذ و فیلسوف فکور و مرجع مجاهد از اصل اصیل ولایت فقیه، و تکریم شخص شخیص زعیم حکیم انقلاب، و ولی أمر امت و نیابت حقّه حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه الشّریف) صورت بست!؛ و این عمل هجمه‌ به اساس انقلاب، رکن رکین نظام و عمود خیمه‌ی جبهه‌ی مقاومت قلمداد می‌شود، و جز همنوایی علنی با حکام جبّار آمریکا، رژیم سفّاک صهیونی و مرتجعین منطقه، و هم‌آوایی با اذناب قدرتهای غدار جبهه‌ی کفر و استکبار نیست، و قطعاً مصداق «تعاون بر اثم و عدوان» بشمار است، «وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ».

علی اکبر رشاد