چند دلیل برای اینکه ظریف رییس‌جمهور خوبی نخواهد بود

اصلاح طلبان امید دارند با بهره گیری از موج تبلیغاتی فضای رقابت را حول موضوعات سیاست خارجی سامان دهند و ظریف با بهره گیری از فن بیان و جایگاه دیپلماتیکش آرای مردم را به سوی خود آورد. اما این تنها یک روی سکه است، اگر زوایای دیگری به موضوع انتخابات پرداخته شود ظریف نقاط آسیب پذیر بسیاری دارد که نخبگان جریان اصلاحات را دچار تردید کرده است.

نخست آنکه محمدجواد ظریف با وجود حمایت اصلاح طلبان از او، فردی اصلاح‌طلب نزد مردم شناخته نمی شود بنابراین ممکن است بدنه رأی اصلاحات براساس تجربه ای که از حسن روحانی در ذهن دارد در بزنگاه انتخابات تمایلی به حمایت از ظریف از خود نشان ندهد.

سومین استدلال که در نقد انتخاب ظریف به عنوان نامزد جریان اصلاحات بیان می شود، برجام است. دولت روحانی برجام را دستاورد خود می داند و از هر فرصتی بهره می گیرد تا ثابت کند برجام کشور را نجات داد اما آنچه مردم از وضعیت سفره های خود دریافتند برداشت دیگری بود. به طوری که امروز بسیاری معتقدند اگر برجام نبود اوضاع اقتصادی و معیشتی جامعه اینقدر در تنگنا قرار نمی گرفت.

نکته دیگر آنکه بسیاری از صاحب نظران سیاسی، محمدجواد ظریف را نفر دوم خوب می دانند که وقتی اجرای تصمیمات به او محول می شود می تواند آنها را تا حد قابل قبولی محقق کنند اما هیچ گاه نفر یک خوبی به ویژه برای مدیریت کشور در حوزهای مختلف به غیر از سیاست خارجی باشد. به همین دلیل بخشی از جریان اصلاحات ظریف را تنها یک وزیر خارجه خوب می دانند نه گزینه ای مناسب برای ریاست جمهوری.

آخرین نقد نیز به اخلاق فردی، منش مدیریتی و میزان مشورت‌پذیربودن ظریف بر می گردد که به زعم کارشناسان و تحلیلگران سیاسی، او مشخصات یک رئیس‌جمهور را در این پارامترها ندارند.