اعتراف یک اصلاح‌طلب به قدرت‌طلبی و سهم‌خواهی اصلاح‌طلبان

گروه سیاست مثلث‌آنلاین: انتخابات ریاست‌جمهوری گویا برای برخی اصلاح‌طلبان به مثابه فرصتی برای سهم‌خواهی و قدرت‌طلبی سیاسی تبدیل شده است؛ بقه نحوی که حتی مشاهده می‌شود در میان خود اصلاح‌طلبان هم اختلاف‌نظرهای بسیاری بر سر چگونگی ورود به انتخابات وجود دارد. برخی از آنها باور دارند که نباید به هر قیمتی وارد انتخابات شد و بعضِ ایشان معتقدند که می‌توان همچنان بر سیاست ائتلافی تکیه کرد. حزب کارگزاران سازندگی نماد تفکر دوم است؛ چنانکه اخیرا فائزه هاشمی رفسنجانی اعلام کرد که غلامحسین کرباسچی، دبیرکل حزب کارگزاران مدافع سرسخت حمایت از لاریجانی است. شاید بتوان گفت که آش آن قدر شور شده است که خود اصلاح‌طلبان سنتی هم صدایشان درآمده و به این نوع تفکر یعنی سهم‌خواهی و قدرت‌طلبی به هر قیمت، اعتراض می‌کنند.

ابراهیم اصغرزاده، فعال سیاسی اصلاح‌طلب اخیرا در انتقادی تند نسبت به برخی اصلاح‌طلبان در گفت‌وگویی گفته است: «دکترین و ایدئولوژی، سیستم قدرت و منشاء قدرت آفرینی هم باید مورد کنکاش و پرسشگری قرار گیرد. این قضیه باعث دوپاره‌گی اصلاحات شده، طرفداران اصلاحات حداقلی و حامیان اصلاحات حداکثری. از نظر من هم یکپارچگی تفکر اصلاحی نه مطلوب است و نه اساساً ممکن. گروه اول اصلاح طلبان محافظه‌کار کسانی‌اند که خواهان کسب و باقی‌ماندن در قدرت به هر قیمت هستند. جنبش‌های اجتماعی را مزاحم می‌شمارند و کسب حقوق شهروندی در برنامه آنها اولویت ندارد. راهبرد بهبودخواهی حکومتی را تجویز می‌کنند».

این سخنان نشان می‌دهد که اصلاح‌طلبان در راهبرد و اجرا دچار اختلافات گسترده‌ای هستند؛ تا حدی که برخی از انشعاب قریب‌الوقوع میان آنها خبر می‌دهند؛ برای مثال مهدی آیتی فردی است که به صراحت بر موضوع احتمال انشعاب تأکید می‌کند. به هر روی باید دید در نهایت اصلاح‌طلبان چگونه وارد انتخابات می‌شوند و آیا بازهم سیاست ائتلافی را در دستور کار قرار می‌دهند یا این‌بار با نامزد اصلاح‌طلب وارد انتخابات می‌شوند.