سوره هود، آیه 31: («... وَ لا أَقُولُ لِلَّذِینَ تَزْدَرِی أَعْیُنُکُمْ لَنْ یُؤْتِیَهُمُ اللَّهُ خَیْراً اللَّهُ أَعْلَمُ بِما فِی أَنْفُسِهِمْ إِنِّی إِذاً لَمِنَ الظَّالِمِین‌»)
 

از قرآن کریم بر می ‌آید که نوح (علیه السلام) اولین پیامبری است که علیه فاصله طبقاتی برپاخاست. اغنیا و مترفان به نوح می ‌گفتند: طبقهٴ محروم را طرد کن تا ما به سوی تو گام پیش گذاریم، ولی نوح (علیه السلام) از طریق احتجاج، این اندیشه امتیاز طلبانه را محکوم کرد و به مبارزه با آن برخاست.[1]

او اولین فردی بود که فرمود؛ همه مردم در برابر ارزش های الهی یکسانند و پیرو پیامبر بودن در انحصار گروهی خاص نیست. اغنیا و فقرا در این امر، حقوق مساوی دارند و همگان عبد خداوند هستند و درِ علوم و معارف به روی همگان باز است.

پی نوشت: 

[1] سوره هود،آیات 27-31. سوره شعرا، آیات 105-122.

تفسیر موضوعی،ج6، ص252. تفسیر المیزان، ج10، ص311. تفسیر نمونه، ج9، ص76.