مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک به یک ژن خاص مرتبط است

پژوهشگران "دانشگاه وندربیلت"(Vanderbilt University) آمریکا، ژن جدیدی را شناسایی کرده‌اند که خطر واکنش بدن نسبت به نوعی آنتی‌بیوتیک موسوم به "وانکومایسین"(vancomycin) را افزایش می‌دهد و منجر به مرگ بیمار می‌شود.

شاید آزمایش متداول این ژن بتواند ایمنی بیمار را بهبود بخشد و مقاومت غیرضروری نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها را کاهش دهد. "الیزابت فیلیپس"(Elizabeth Phillips)، استاد داروسازی دانشگاه وندربیلت و از نویسندگان این پژوهش گفت: ما فکر می‌کنیم که این آزمایش، برای مراقبت‌های بالینی بیمارانی که با وانکومایسین تحت درمان قرار گرفته‌اند، مهم است و می‌تواند از مرگ و میر و پیامدهای کوتاه‌مدت و بلندمدت پیشگیری کند.

تجویز وانکومایسین برای مصرف وریدی به مدت چند هفته، متداول است و ترکیب آن با دیگر آنتی‌بیوتیک‌های قوی می‌تواند عفونت‌های شدید باکتریایی را درمان کند اما برخی از بیماران طی دو تا هشت هفته، واکنش شدید و خطرناکی موسوم به "درس"(DRESS) به آن نشان می‌دهند که با تب، بثورات گسترده پوستی و آسیب به اندام‌های داخلی همراه است. با پیش آمدن "درس"، همه درمان‌ها متوقف می‌شوند و آسیب دیدن اندام‌های داخلی نیز به مرگ و میر می‌انجامند. فیلیپس افزود: اگرچه "درس" به قدر کافی شناخته شده نیست اما سالانه به مرگ هزاران بیمار منجر می‌شود.

وانکومایسین تاکنون یک آنتی‌بیوتیک معمول برای مقابله با "درس" به شمار می‌رفت اما تأثیر عوامل ژنتیکی در این میان، نامشخص مانده بود.

یافته‌های این پژوهش جدید نشان می‌دهند امکان پیش آمدن درس ناشی از وانکومایسین، در بیمارانی که به نوع خاصی از تنوع ژنتیکی در "پادگن گلبول سفید انسانی" (HLA) دچار هستند، وجود دارد. پادگن‌های گلبول سفید انسانی، مولکول‌های پروتئینی روی غشای سلول‌های مختلف بدن مانند گلبول‌های سفید هستند. ژن‌های مرتبط با پادگن گلبول سفید انسانی، آنتی‌ژن‌های خارجی را به سلول‌های تی ارائه می‌دهند تا واکنش ایمنی لازم را نشان دهد.

پژوهشگران برای درک بهتر ارتباط میان پادگن گلبول سفید انسانی با عارضه درس، 250 هزار نمونه منحصربه‌فرد از DNA را بررسی کردند و توانستند یافته‌های این پژوهش را تأیید کنند.

این پژوهش، در مجله "Journal of Allergy and Clinical Immunology" به چاپ رسید.

5656