برای مهندسی بافت غضروف؛
استفاده از بندناف انسان به عنوان داربست طبیعی
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه رویان، داربستهای زیستی سلول زداییشده، به دلیل فراهم کردن پیامهای مناسب برای نگهداری، مهاجرت، تقسیم و تمایز سلول ها، گزینه مناسبی برای استفاده در روند سلول درمانی محسوب میشوند.
به علت وجود مقدار زیاد کلاژن، هیالورونیک اسید و گلیکوزآمینوگلیکانها در بندناف، این بافت گزینه مناسبی برای استفاده به عنوان داربست طبیعی در روند مهندسی بافت غضروف محسوب میشود.
به منظور بررسی اثر استفاده از بندناف به عنوان داربست در تمایز سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان به غضروف، دکتر باغبان اسلامی نژاد، فاطمه صفری، نسا فانی، مائورو آلینی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان و یک مؤسسه پژوهشی در سوئیس، پژوهشی را طراحی کردند که طی آن داربستهای طبیعی از بندناف انسان تولید و سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان که برای تمایز به غضروف القا شده بودند در آنان قرار گرفت.
داربستهای برپایه ژلاتین، به عنوان ماده مرسوم تجاری در این زمینه، به عنوان گروه کنترل استفاده شد.
نتایج این پژوهش که در مجله بین المللی Journal of Biomedical Materials Research Part A به چاپ رسیده است، نشان داد، سلولهای بنیادی القا شده جای گرفته در داربست حاصل از بندناف، نشانگرهای سلولهای غضروفی را بیش از سلولهای القا شده جای گرفته در داربست ژلاتنی بیان میکنند؛ در حالی که تفاوت معنی داری در میزان بیان ژنهای مربوط به استخوان و عضله میان دو گروه وجود نداشت.
نتایج این پژوهش نشان داد، داربست طبیعی حاصل از بند ناف میتواند محیط مناسبی را برای سلولها فراهم کرده، تمایز به غضروف را تسهیل و تقویت کند.
دیدگاه تان را بنویسید