دکتر محسن احمدی، عضو هیات علمی گروه مهندسی و فیزیک پزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفت‌وگو با ایسنا  با تشریح نحوه شکل‌گیری ایده اولیه این پتنت، اظهار کرد: ایده اولیه طرح حدود دو یا سه سال پیش زمانی که یکی از دانشجویان دکتری عمومی از دانشکده دندان‌پزشکی جهت پیگیری مسئله‌ای به دفترمن آمد، شکل گرفت. گویا در دنیا در رابطه با ایمپلنت مشکل اساسی وجود دارد، بدین صورت که هنگام ایمپلنت گذاری باید روی استخوان فک دریل بگذارند و زمانی‌که با سرعت دندان‌ها را جهت ایجاد حفره‌های ایمپلنت دریل می‌کنند، اگر ظرف چند ثانیه عمل دریل درست نباشد، این خطا موجب از بین رفتن عصب‌های دندان می‌شود و این موضوع می‌تواند برای همیشه یک چالش سلامتی برای بیمار ایجاد کند، بنابراین درخواست این دانشجو ابداع دستگاه و روشی برای ارتقای کنترل و دقت دندانپزشکان در زمان دریل بود.

این محقق دانشگاهی با اشاره به ساز و کار سیستم طراحی شده، اظهار کرد:‌ سیستمی طراحی کردم که می‌توانست هوشمندانه موقع دریل دندان که در آن ایجاد حفره می‌کند، همزمان در مسیر عمل سخت‌سنجی را نیز انجام دهد. یعنی اساس هوش این سیستم بر پایه سخت‌سنجی است.

وی ادامه داد: این سیستم توانایی حس و عبور کردن از بافت نرم، بافت اسفنجی و استخوان را با دقتی بسیار بالا و به‌صورت هوشمندانه داراست. در نهایت بر اساس همین مؤلفه سخت‌افزار این سیستم را ایجاد کرده و نرم‌افزار آن نوشته شد و جهت تست این سیستم هوشمند طراحی شده همکاران ما که در دندانپزشکی بودند، طبق پروتکل‌های مربوطه این دستگاه را تست کردند و تست خوب انجام شد و متوجه شدیم که ایده کار می‌کند.

دکتر احمدی با بیان اینکه این ایده یک مشکل جهانی برای صنعت دندان را حل می‌کند، اظهار کرد: من فکر کردم که این را به عنوان یک اختراع مطرح کنیم. خوشبختانه موقعی که آن را به اداره ثبت اختراع آمریکا ارسال کردیم، علی‌رغم هزینه‌هایی که داشت، در نهایت، با گذشت بیش از دو سال و پس از سپری کردن مراحل داوری بسیار طولانی و سخت به عنوان اختراع  با عنوان "طراحی و ساخت دستگاه عمق‌سنج هوشمند حفره ایمپلنت دندانی" و  شماره پتنت  Patent No Us 10,,195,007 B2 پذیرفته شد و به نام  من و همکارانم ثبت شد. این پتنت پتانسیل بسیار خوبی دارد برای حل اساسی بحث ایمپلنت که امروز در همه دنیا و همه جوامع با آن درگیرند.

وی در پاسخ به این سوال که آیا برای ثبت این پتنت از حمایت کانون پتنت ایران برخوردار بوده‌اند، گفت: از این مساله استفاده نشد، چراکه متوجه بودم که اگر بخواهیم 5 تا 15 میلیون تومان تقاضا کنیم، این بحث اداری و دیوان‌سالاری خسته‌کننده است. به همین دلیل، ترجیح دادیم خودمان این هزینه را جمع‌آوری کرده و بپردازیم.

این مخترع دانشگاهی در پایان با اشاره به بازار خرید این پتنت در داخل یا خارج کشور، گفت: امروز بحث کاشت دندان بحثی است که همه مردم نه تنها در ایران بلکه در دنیا چه به لحاظ سلامت و چه از نظر زیبایی و ... به آن علاقه‌مند هستند. بنابراین، من بر اساس بازخوردهایی که از این پتنت داشتم، دیدم که در اکثر کشورها، شرکت‌های بسیار معتبری این اختراع را دیدند و مطمئن هستم که به‌زودی تلاش می‌کنند به صورت قانونی با ما تماس بگیرند و یا جهت خرید مالکیت فکری و معنوی آن با ما کنار بیایند یا اینکه خودشان راهی پیدا کنند که از این فناوری از طرق دیگری استفاده کنند.

انتهای پیام