زیباکلام:زور رئیس‌جمهور به پایداری‌ها نمی‌رسد

 صادق زیباکلام:تاکید می‌کنم که نمی‌خواهم از دولت پزشکیان دفاع کنم ولی باید موانع پیش‌پایش را بررسی کنیم.

برخی مدیرانی که در دولت چهاردهم مانند مدیریت دانشگاه تهران و برخی استاندارها مسوولیت پذیرفته‌اند، می‌تواند باعث امیدواری باشد؛ این در مقایسه با مسوولانی که در دولت سیزدهم حضور داشتند گرچه یک گام کوچک است ولی حرکت روبه جلویی محسوب می‌شود.

در مقابل مدیرانی که معتدل و میانه‌رو هستند و شباهتی با مدیران دولت رییسی ندارند، مدیرانی از طیف تندروِپایداری‌ همچنان مسوولیت‌‌های حساسی در دولت دارند.

پزشکیان می‌خواست در انتخاب کابینه مسیر دیگری را برود ولی زورش نرسیده تا در برابر سهم‌خواهی‌ پایدرای‌ها مقاومت کند.

اگر رهبری را مستثنا بگیریم، باقی نظام اگر نگوییم که مخالف پزشکیان هستند حداقل می‌توانیم بگوییم که همراهی چندانی با دولت ندارند.

پزشکیان مانند کسی که بدون تجهیرات می‌خواهد به قله صعود کند در مسیر قرار گرفته است.

اینکه رییس‌جمهوری به‌عنوان فرد دوم نظام چقدر توانایی دارد باید مورد توجه قرار گیرد. ما قطعا همچنان از دولت مطالبه‌گری خواهیم کرد ولی در عین حال واقعیت‌های جامعه را باید بپذیریم.

باید ابزارهای دولت را هم در نظر بگیرم در غیر این صورت از واقع‌بینی دور شده‌ایم.

نمی‌خواهم به پزشکیان نمره نزدیک ۲۰ بدهم با این وجود نمره تک‌رقمی هم نمی‌تواند منطقی باشد.

با توجه به موانع و دشواری‌ها می‌توانیم نمره ۱۳ را برای رییس‌جمهور در نظر بگیریم چون می‌دانم با چه قدرت‌ها و مانع‌ تراشی‌هایی دست‌ به‌ گریبان است.

قدرت در اختیار نهادهای خاصی است که ما نامی از آنها نمی‌شنویم. تندروها با هرگونه هم‌زیستی دیپلماسی مخالف هستند و هر روزنه‌ی امیدی که برای بهبود وضعیت وجود نمایان می‌شود را هدف قرار می‌دهند.

تندروها همچنان به‌دنبال مرگ بر آمریکا هستند و می‌خواهند در فضای جنگی حضور داشته باشند. ما نمی‌توانیم این موانع را بررسی نکنیم و با آرمان‌گرایی بگوییم که مسعود پزشکیان نمی‌خواهد کاری انجام دهد.