وضعیت منحصر به فرد/ الزامات حفظ و تثبیت قدرت منطقه‌ای ایران در قبال ائتلاف دشمنانش چیست؟
احمد کاظم‌زاده در مثلث نوشت:
جمهوری اسلامی ایران مطابق دیدگاه متخصصان روابط بین‌الملل شاخص‌های قدرت منطقه‌ای را دارد و با پشتوانه تقویت اتحاد ملی و حفظ قدرت می‌تواند به مزیت‌های اقتصادی آن نیز نائل شود.
دستیابی به قدرت منطقه‌ای یکی از فرصت‌های نادر در عرصه روابط بین‌الملل است که کسب آن دهه‌ها و شاید قرن‌ها وقت می‌برد، ضمن اینکه بسیار هزینه‌بر هم هست اما در مقابل مزیت‌هایی نیز برای خود دارد و اگر کشوری بتواند از فرصت پیش‌‌آمده استفاده بهینه بکند، ضمن اینکه می‌تواند هژمونی خود را برای مدتی تضمین کند، چه‌بسا می‌تواند به خیلی از مشکلات و چالش‌های اقتصادی خود نیز
پاسخ دهد.
بررسی‌های موجود نشان می‌دهد که خوشبختانه جمهوری اسلامی ایران بعد از نزدیک به چهار دهه خیلی از شاخص‌های قدرت منطقه‌ای را مطابق دیدگاه برخی از متخصصان سرشناس ژئوپلیتیک و روابط بین‌الملل دارد. برخی شاخص‌های پیشنهادی سائول بیکوهن (Saul B Cohen) جغرافیدان معاصر آمریکایی در خصوص قدرت‌های درجه 2 (شامل:1-تلاش می‌کنند خود را به‌عنوان هسته و مرکز منطقه مطرح کنند 2-از جهت اقتصادی و ارتباطی تلاش می‌کنند به گره مواصلاتی و مرکز منطقه تبدیل شوند 3-تلاش می‌کنند جلوی قدرت‌های جهانی در آن منطقه را بگیرند) با اندکی مسامحه درباره ایران قابل مشاهده و ردیابی است. به همین ترتیب مطابق هر چهار شاخصی که ایویند استرود (Qyvind Qsterud)برای قدرت منطقه‌ای ذکر می‌کند(که شامل قرارگرفتن در بخش معینی از جغرافیای منطقه، برخورداری از توان مقابله با ائتلاف‌سازی سایر دولت‌های منطقه،برخورداری از نفوذ بالا در منطقه و برخورداری از ظرفیت تبدیل شدن به قدرت جهانی است) جمهوری اسلامی ایران از موقعیت مطلوبی برخوردار است و حائز شرایط قدرت منطقه‌ای است. شاخص‌های دانیل فلیمز (شامل: 1-تدوین طرح ادعای رهبری 2-برخورداری از منابع ضروری قدرت 3-به‌کارگیری مناسب ابزارهای سیاست خارجی 4-پذیرش نقش رهبری توسط دولت‌های ثالث) نیز نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی ایران تقریبا حائز بسیاری از این شاخص‌ها است.
اساسا تحرکات جدید رقبا، مخالفان و دشمنان ایران (که با تشکیل ائتلاف میان آنها همراه است) با فرض قدرت منطقه‌ای ایران و لزوم مهار آن اتخاذ شده است. در چنین وضعیتی حفظ و تثبیت قدرت منطقه‌ای ایران به این بستگی خواهد داشت که تا چه میزان بتوان با این تلاش‌ها مقابله کند و ایران و موقعیت جدید آن را از مخاطرات و چالش‌های پیش رو عبور دهد. در این میان دوره گذار حاکم بر منطقه و تلاش ائتلاف مثلث آشوب شامل آمریکا، رژیم‌صهیونیستی و عربستان برای تغییر موازنه این ضرورت را به وجود آورده است که در قبال هرگونه تحرک این محور مواظب و هوشیار بوده و در عین حال از هر تلاش ممکن به‌خصوص شیوه‌های نرم‌افزاری برای حفظ و تثبیت آن در چارچوب صبر استراتژیک بهره گیرد.
ظهور جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان یک قدرت منطقه‌ای پایدار و ایفای نقش فعال در این محیط مستلزم اتخاذ تدابیر و راهکارهایی است که به قدرت نفوذ و اعتبار همه‌جانبه ملی منطقه‌ای و بین‌المللی ایران کمک نماید. در این راستا حفظ و تقویت اتحاد ملی و تبدیل آن به پشتوانه‌ای برای صیانت از قدرت منطقه‌ای از نقشی بی‌بدیل برخوردار است چراکه این موقعیت برای همه است و فرد یا جناح خاصی را
شامل نمی‌شود.
دیدگاه تان را بنویسید