سهم ایرانی‌تبارها در انتخابات پارلمانی کانادا

در این انتخابات، حزب لیبرال به رهبری «جاستین ترودو» ۱۵۷ کرسی، حزب محافظه‌کار به رهبری «آندرو شیر» ۱۲۲ کرسی، حزب «بلاک کبک» ۳۲ کرسی، حزب نئودموکرات ۲۳ کرسی و حزب سبز نیز ۴ کرسی کسب کردند.
هرچند لیبرال‌ها کرسی‌های بیشتری را کسب کردند اما در کسب کرسی‌های لازم را برای تشکیل دولت حداکثری ناموفق بودند زیرا نتوانستند آرای لازم – ۱۷۰ کرسی (نصف بعلاوه یک کرسی) - را ببرند.

در انتخابات ۲۰۱۵ میلادی، حزب لیبرال به رهبری جاستین ترودو ۱۸۴ کرسی را به دست آورد و به یک دهه حاکمیت حزب محافظه کار پایان داد.
با توجه به آرای اعلام شده، حزب لیبرال با کسب بیشترین آرا، برای تشکیل دولت به ائتلاف با دیگر احزاب نیاز دارد.

انتخابات سراسری کانادا بیشتر روی رهبران حزب‌های بزرگ متمرکز است زیرا نخست وزیر آینده از میان آنها انتخاب می‌شود.
در این دوره، در ۳۳۸ حوزه جغرافیایی در ۱۰ ایالت رای‌گیری انجام شد تا از هر کدام یک نماینده به مجلس عوام کانادا راه یابد.

۶۵۰ زن در برابر یکهزار و ۱۳۵ مرد از احزاب مختلف برای نمایندگی مجلس عوام شرکت کردند که شمار زنان نزدیک به ۹ درصد از دوره پبشین بیشتر است.
طبق اعلام رسانه‌های کانادا، در این دوره بیش از ۲۷ میلیون نفر برای رای دادن ثبت‌نام کردند که از این تعداد، نزدیک به ۴.۷ میلیون نفر فقط در روزهای پایان هفته در رای‌گیری زودهنگام شرکت کردند که بیانگر افزایش ۲۹ درصدی نسبت به دوره گذشته است.
اقتصاد، تغییرات اقلیمی و مراقبت‌های بهداشتی از جمله موضوع‌های مهم مطرح شده در کارزار پنج هفته تبلیغات این دوره از انتخابات بود. هرچند که مساله مهم برای رای‌دهندگان «خدمات درمانی» اعلام شده است.

کاندیداهای ایرانی
در دوره گذشته انتخابات پارلمانی کانادا، دو نامزد ایرانی‌تبار از حزب لیبرال به نام‌های «مجید جوهری» و «علی احساسی» از برندگان بودند که در این دوره نیز از حزب لیبرال شرکت کردند.
براساس اخبار اعلام شده این دو نامزد که از استان اونتاریو در قالب حزب لیبرال در انتخابات شرکت کرده بودند، توانستند برای بار دوم به پارلمان راه یابند.
«احساسی»، امسال از منطقه «ویلودیل» خود را نامزد کرده بود. او متولد سال ۱۳۴۹ در ژنو سوییس است. در ۱۵ سالگی به کانادا رفت و دوران دبیرستان و دانشگاه را در آنجا گذراند.

علوم سیاسی و حقوق را در دانشگاه‌های کانادا خواند و رشته اقتصاد را در مدرسه اقتصاد لندن. او در بخش‌های مختلف دولتی و خصوصی کانادا بویژه در بخش حقوق تجارت بین‌الملل فعالیت کرده است.
«مجید جوهری» نیز امسال از منطقه «ریچموند هیل» برای دومین بار از حزب لیبرال در انتخابات پارلمانی شرکت کرد. وی متولد سال ۱۳۳۹ در تهران است. پس از پایان دوران دبیرستان، برای ادامه تحصیل به کانادا مهاجرت کرد. او دانش‌آموخته رشته‌های، ریاضی، مهندسی صنایع و «ام.بی.اِی»(MBA) است.

گزارش رسانه‌های کانادا بیانگر آن است که آرای مهاجران از جمله جامعه ایرانیان این کشور، نقش زیادی بر انتخاب نمایندگان از احزاب مختلف دارد زیرا اختلاف آرا در برخی حوزه‌ها به کمتر از هزار رای نیز می‌رسد.
براساس سرشماری سال ۲۰۱۶ در کانادا درباره زبان مادری که «آی.سی جورنال» (icijournal) آن را منتشر کرد، بیش از ۳۰۰ هزار نفر ایرانی‌تبار در این کشور زندگی می‌کنند.
طبق آمار تفکیکی از مناطق مختلف این کشور، در استان کبک در شهر «اوترمونت» (Outremont) نزدیک به دو هزار ایرانی و در شهر «مونت رویال» (Mount Royal) نیز بیش از دو هزار و ۵۰۰ ایرانی ساکن هستند.
در شهر «لوریه - سنت ماری» (Laurier–Saint Marie) نیز که حوزه انتخاباتی مهمی برای جامعه ایرانی این کشور است، نزدیک به یکهزار ایرانی‌تبار زندگی می کنند.
در شهرهای مختلف استان اونتاریو نیز ایرانیان زیادی ساکن هستند. از جمله در «ویلودیل» (Willowdale) که بزرگترین جمعیت ایرانی‌تبار در کانادا را به خود اختصاص داده، بیش از ۱۴ هزار و ۳۰۰ ایرانی‌تبار ساکن هستند.

«علی احساسی» نماینده این منطقه از حزب لیبرال، پیروز انتخابات ۲۰۱۵ شد و در انتخابات امسال نیز نامزد شده بود.
در شهر «ریچموندهیل» (Richmond Hill) نیز نزدیک به ۱۳ هزار و ۴۰۰ ایرانی ساکن هستند. «مجید جوهری» از حزب لیبرال در دوره گذشته به مجلس راه یافت.
در استان «بریتیش کلمبیا» در شهر «کوکوییتلام - پورت کوکوییتلام» (Coquitlam–Port Coquitlam) نیز حدود هفت هزار ایرانی‌تبار ساکن هستند. در شهر «برنابی شمالی - سیمور» (Burnaby North–Seymour) نیز بیش از دو هزار ایرانی‌تبار زندگی می‌کنند.
در استان آلبرتا در شهر «کلگری اسکای ویو» (Calgary–Skyview) بیش از یکهزار و ۵۰۰ ایرانی‌تبار ساکن هستند.

با این حال، از نگاه برخی ایرانیان مقیم کانادا، جامعه ایرانی نسبت به دیگر جوامع، آنچنان که باید حضور اجتماعی و سیاسی زیادی در این کشور ندارد.
در واقع، از نگاه برخی از ایرانیان مقیم، نداشتن پشتوانه سیاسی قوی سبب شده تا به نسبت دیگر جوامع حضور یافته در این کشور، نتوانند مطالبه‌گری خواسته‌های خود را به شکل هدفمند دنبال کنند و در تصمیم‌گیری و سیاستگذاری‌ها تاثیرگذار باشند.

یکی از انتقادها به این مساله، نبود صدای واحد بوده که سبب شده هر کدام از گروه‌های ایرانی ساز خود را بنوازند.