هدف اصلی ضدانقلاب، تهدید امنیت روانی و ایجاد احساس براندازی در جامعه بود

سعید آجورلو، مدیرمسئول صبح نو در سرمقاله این روزنامه نوشته: مجموعه حوادث پاییز و زمستان ۱۴۰۱ نشان داد که ماجرای گشت ارشاد چیزی بیشتر از یک بهانه نبود و اطراف موضوع در سطح دولت‌های غربی و اپوزیسیون ایران، طرح و نقشه براندازی در سر داشتند و به همین واسطه نیروهای عملیاتی داخلی را برای چنین هدفی تجهیز کرده بودند. این هدف با دو روش موازی «تروریسم رسانه‌ای» و «تروریسم خیابانی» دنبال شد تا از طرفی ذهن بخشی از جامعه ایران به تسخیر براندازان درآید و از سوی دیگر امنیت فیزیکی جامعه به چالش کشیده شود. 

هدف اصلی طراحان، ایجاد احساس براندازی در جامعه بود و در این مسیر این‌بار به‌جای چهره‌های سیاسی، شبکه سلبریتی‌ها به میدان آمد و این احساس را به جامعه القا کرد. چنان فضای رعب‌انگیزی میان سلبریتی‌ها ایجاد شد که چهره‌های تلویزیونی چون مهران مدیری و رامبد جوان مواضع تندی گرفتند و در روزهای ابتدایی، بر شعله‌های آتش باد زدند. دقیقا در دورانی که هنرمندان و چهره‌های سرشناس می‌توانستند جامعه را آرام کنند، راه وارونه را انتخاب کردند و بخشی از روند ناآرامی‌ها شدند.

اگر در فاز اول، هدف تسخیر ذهن و ادراک جامعه بود، هدف فاز دوم، تبدیل‌کردن اعتراض به خشونت با ادبیات دفاع مشروع بود به‌نحوی‌که خشونت و رادیکالیسم از پشتوانه اجتماعی برخوردار شود. 

چنین برنامه‌ریزی گسترده و چندلایه‌ای که رهبر انقلاب از آن به مهندسی دشمنان تعبیر کردند؛ اما در محاسبات خود، تدابیر جمهوری اسلامی و واکنش جامعه را به‌درستی تحلیل نکرده بود. 

برخلاف نمایش وحدت اپوزیسیون که بنا داشت تصویری از آلترناتیو حکومت بسازد، یک سال بعد، این ائتلاف ساختگی تبدیل به دشمنی طیف‌های مختلف اپوزیسیون علیه یکدیگر شده؛ به‌نحوی‌که سلطنت‌طلبان به اسماعیلیون بدوبیراه می‌گویند، فرقه رجوی به پهلوی ناسزا می‌گوید، بنیادی به خاموشی رفته، علی‌نژاد از تغییر هویتش به خواسته دولت آمریکا سخن می‌گوید، مسعود بهنود لقب حیوان به پهلوی می‌دهد و مهتدی از اختلاف‌ها پرده برمی‌دارد و جمله‌ای مهم می‌گوید؛ جمهوری اسلامی از مخالفانش عاقل‌تر است.

جمهوری  اسلامی بزرگ‌تر و قوی‌تر از نقشه‌های دشمنانش است، نگاه ساده‌انگارانه غرب و آمریکا به ایران بیشتر از قبل جنبه واقعی گرفته است. اپوزیسیون ایران یک کشتی سوراخ و تکه‌پاره شده است و درعین‌حال جامعه منتظر تحولات اقتصادی و کارآمدی نهادهای مختلفی است که وظیفه ساماندهی به امور معیشتی و رفاهی مردم را دارند.