مصطفی صادقی : آیا ویترین امروز روزنامه شرق را می توان یک اعلامیه پنداشت؟

آیا این دو تیتر و دو عکس می تواند رخنمایی همان گزاره ای باشد که از زمان آمدن دونالد ترامپ بارها تکرار شده است ؛ «عصر پسا ظریف فرا رسیده است».

حالا که اصلاح طلبان این روزها تصویر مغموم ظریف را در کنار تصویر مبهوت مصدق قرار می دهند بهتر است تحلیلگران هم پیشدستی کنند و به جای دلبستگی به رصد حرکت های زیگزاگی تیم‌سیاست خارجی ایالات متحده و فکر کردن به اینکه شاید ترامپ برود ، رئالیستی تحلیل کنند که عصر پسا ظریف چه مختصاتی خواهد داشت.

می شود طرح موضوع کرد؛ حالا که ظریف بی مهابا به نبرد برخی بافت های داخلی رفته است من هم شجاعانه این پرسش را مطرح می کنم ؛

آیا هم زمان با عبور و گذار اصلاح طلبان و برخی بخش های حاکمیتی از محمد جواد ظریف می توان به این فکر کرد که ممکن است حسن روحانی هم پروژه چند سال باقی مانده از دولتش را بدون محمد جواد ظریف تعریف کند؟

به یک معنا پرسش این است که آیا حسن روحانی هم با همه محافظه کاری های کلافه کننده اش خود را با زمانه تطبیق خواهد داد؟

سوال سختی است اما به نظر چندان از «روحانی جدید» بعید نیست.

او اگر بخواهد چندان هم سخت نخواهد بود ؛ شاید این بار هم راه از بهارستان و علی لاریجانی بگذرد شاید هم دوباره مکتوبی از ظریف به دست آقای واعظی برسد و به جای دلجویی های مکرر پای پی نوشت روحانی این جمله هم اضافه شود: «با درخواست شما موافقت می شود».

آنگاه دیگر رییس دفتر هم نامه را از حالت محرمانگی خارج خواهد کرد.

همه این حرف ها تنها یک پیش دستی است در تحلیل شرایط پیش رو .

شاید واقعه ای در پیش نباشد و این دو تصویر روی جلد روزنامه اصلاح طلب فقط از روی بی سوژه گی بوده ؛ شاید!