پشت‌پرده سخنان جنجالی روحانی در یزد و رفسنجان

به گزارش پایگاه خبری کاوش، دیگر در کشور کسی نیست که از ماجرای جنجالی رئیس جمهور اسلامی ایران در سفر به شهرهای یزد و رفسنجان، سخنان غیر منتظره و واکنش‌های دامنه‌دار پس از آن اگاه نباشد. البته روحانی عادت دارد که هر از گاهی رسانه‌ها و افکار عمومی را غافلگیر کند، اما این بار داستان کمی متفاوت است.

یزد و رفسنجان بدون توقف!

اینکه رئیس جمهور یک باره تصمیم می‌گیرد تا به صورت پشت سر هم به شهرهای یزد و رفسنجان، که زادگاه دو رئیس جمهور پیشین جمهوری اسلامی هستند سفر کند، چندان بدون برنامه به نظر نمی‌رسد، به ویژه اگر سخنان جنجالی رئیس جمهور، اشاره دوباره او به پروندهای قدیمی و اظهاراتش در ستایش از رؤسای دولت‌های سازندگی و اصلاحات را کنار این برنامه سفر بگذاریمف دیگر نمی‌توان گفت همه این مسیل اتفاقی بیش نبوده است.

تجربه نیز ثابت کرده است، که هرچند گاهی در نگاه نخست نمی‌توان هدف روحانی را از بیان برخی موضوعات تشخیص داد، اما در بیشتر موارد حتما منظور مشخصی از اتخاذ مواضع خود داشته و بدون حساب و کتاب لب به سخن نمی‌گشاید.

در مورد اینکه چه اهدافی در سخنرانی‌های یزد و رفسنجان روحانی نهفته بود به سختی می‌تواند اظهار نظر قاطعی داشت، اما گزینه‌ها و سناریوهایی را در این زمینه به عنوان گمانه‌های اصلی مطرح کرد.

کاستن از فشار روی دولت

نخستین مورد شاید این باشد که هدف روحانی از این اظهارت کم کردن بار فشار فزاینده‌ای باشد که هر روز با شدت بیشتر بر پیکره دولت وارد می‌آید. در واقع روحانی احتملا تلاش می‌کند که با منحرف کردن کانون توجه افکار عمومی  به سوی دیگران فشارها را تا اندازه‌ای بی‌اثر کند. به هر صورت همه به این موضوع آگاهند که در همین لحظه شمار بسیاری از اعضای کابینه دولت، از وزیر نفت و صمت گرفته تا وزیر کار و ارتباطات زیر فشار بی‌سابقه‌ای قرار دارند و شاید روحانی با این سخنان کمی به آنها جرئت و دلگرمی بدهد.

فعال‌سازی و ترمیم بدنه رای

دومین گمانه، می‌تواند انگیزه‌های انتخاباتی رئیس جمهور باشد، به این مفهوم که وی در تلاش است تا با زنده کردن یاد سخنرانی‌های آتشین خود در سال 96 و انتخابات ریاست جمهوری، بدنه رای پیشین خود را به سود نیروهای همسو با خود در انتخابات مجلس فعال کند.

سومین تحلیلی که می‌توان ارائه داد، به وضعیت گذشته و اکنون برمی‌گردد. در شرایطی که دولت و دیگران پیوسته اعلام می‌کنند که کشور از بحران تحریم به سلامت عبور کرده و اکنون در وضعیت باثباتی به سر می‌برد، شاید روحانی قصد دارد تا با چنین اظهاراتی به نوعی از منتقدان خود که در روزهای سخت کوچکترین رحم و مروتی در حق وی به خرج ندادند، انتقام بگیرد و تصفیه حساب کند.

نبرد برای روزهای پس از پاستور

چهارمین مورد شاید پیوندی با روزهای پس از ریاست‌جمهوری روحانی داشته باشد. وی که به خوبی می‌داند که عرصه سیاسی ایران کم نیستند، کسانی که علاقه دارند، ریاست‌جمهوری آخرین نقطه اثرگذاری حسن روحانی در سیاست ایران باشد و همه تلاش خود را برای تخریب و انزوای وی در زیر فشار بی‌پایان به کار‌ بسته‌اند. اما حسن روحانی از آن دسته دلتمردانی نیست که به همین سادگی ترک میدان کرده و پیش از پایان مسئولیت، خانه نشینی را پذیرا باشد. احتمال دارد روحانی یا سخنانش در حال ارسال این پیام باشد که هنوز زمان زیادی از دوران مسئولیتش باقی مانده و کارهای بسیاری می‌تواند انجام دهد که برای رقیب گران تمام خواهد شد. پس اگر کسی قصد انزوای روحانی را داشته باشد باید هزینه سنگینی را متقبل شود.

به دست آوردن دل دوستان گذشته

آخرین موردی که می‌توان به هدف رئیس جمهور از اظهارات اخیر نسبت داد، پیامی است که وی نه به رقبا بلکه برای متحدان خود مخابره کرده است. همراهانی  که امروز از روحانی به شدت مایوس هستند و این اظهارت را  می‌توان شاخه زیتون روحانی برای اصلا‌ح طلبان تعبیر کرد تا آنها را برای  ائتلاف دوباره ترغیب کند.

هر کدام از این موارد و یا حتی چند مورد از آنها می‌تواند درست باشد. اما در یک چیز تردیدی وجود ندارد، آن هم بی هدف نبودن جنجال روحانی است که در روزهای آینده اثرات آن را بیشتر خواهیم دید.