آژانس اطلاعات دفاعی:ایران «بزرگ ترین نیروی موشکی در خاورمیانه» را داراست

تکمیل سامانه جدید دفاع موشکی جدید پنتاگون از دست کم 2 سال از برنامه عقب افتاده و پروژه ای در لهستان را که با هدف ردگیری حملات احتمالی به اروپا توسط ایران آغاز شده، به تعویق انداخته است و آژانس دفاع موشکی عملکرد ضعیف یک پیمانکار کلیدی را در این مساله مقصر می داند. به گزارش پنتاگون، یکی از واحدهای گروه جان وود مستقر در آمریکا از 12میلیون دلاری که می توانست به عنوان جایزه عملکرد خود در قرارداد 186میلیون دلاری با شرکت نظامی مهندسان دریافت کند، تنها 300هزار دلار برایش باقی مانده و باقی را از دست داده است. این تاخیر وزارت دفاع را وادار کرده درصدد دریافت 90میلیون دلار دیگر برای تکمیل این پروژه برآید.

سامانه «ایجِس اشور» که در یک پایگاه نظامی در شمال لهستان در نزدیکی ساحل بالتیک استقرار یافته، قرار بود تا دسامبر گذشته عملیاتی شود؛ این سامانه اگرچه در ابتدا احتمالا با کمبود خدمه و تاسیسات لازم مواجه خواهد شد، اما قابلیت شناسایی و ردگیری موشک های میان برد ایران را دارد. ایالات متحده گفته هدف از ساخت این سامانه محافظت بخش اعظم اروپا در برابر حملات بالقوه موشک های بالستیک ایران است و نه سلاح های بالستیک بین قاره ای روسیه. با این حال، از سال 2016 که این پروژه در لهستان کلید خورده، روسیه به طور مستمر مخالفت خود را با آن اعلام کرده است.

تاخیر در عملیاتی شدن این سامانه یک پس رفت برای دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده، در روابط با لهستان به شمار می رود چراکه او سعی دارد روابط نظامی با این عضو 20 ساله سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) را افزایش دهد. دولت ترامپ که عمدتا از متحدان آمریکا در ناتو به دلیل خودداری از اختصاص سرمایه کافی به دفاع انتقاد کرده، لهستان را یک کشور نمونه در تخصیص سطح هدف 2درصد تولید ناخالص داخلی به اهداف نظامی و امنیتی دانسته است.

ایجس اشور یک نمونه استقرار زمینی سامانه دفاع هوایی ایجِس روز رزمناوهای ایالات متحده با سکویی برای رادارهای «اسپا-1» و باتری جدیدترین مدل موشک های «اس ام-3» است.

مارک رایت، سخنگوی آژانس دفاع موشکی، در ایمیلی گفت: «اگر بخواهم به طور دقیق بگویم، قابلیت عملیاتی شدن این سامانه در لهستان نزدیک به دو سال از برنامه عقب افتاده است.» رایت این پیش بینی را که این عقب افتادن از برنامه می تواند پس از نتایج «ارزیابی دقیق» جدیدی در پایگاه ردزیکوو در لهستان طولانی تر شد، رد نکرد و گفت که بررسی ها تا فوریه «مسیر پیش رو و مخاطرات برای برنامه» را مشخص خواهد کرد. در حال حاضر پیشرفت در برنامه در روندی کند، اما مداوم ادامه دارد و هنوز 15درصد ساخت و ساز تکمیل نشده است و در پی آن هم «دور طولانی نصب و آزمایش» خواهد بود. ایمون کالینز، سخنگوی گروه جان وود، گفت که پیمانکار مستقر در آبردین اسکاتلند متعهد است که این پروژه پیچیده را با سرعت و امنیت هر چه بیشتر به اتمام برساند.

رابرت ورک، معاون پیشین وزیر دفاع در ماه مه 2016 در مراسمی ویژه پایگاه لهستان را نمونه آشکاری از اقدامات ایالات متحده در دفاع موشکی ناتو توصیف کرد و گفت که این سامانه پس از «تکمیل در سال 2018» قابلیت دفاع از کمان های مرکزی و شمالی ناتو را خواهد داشت.

سامانه دفاع موشکی در لهستان پس از تکمیل می تواند پوشش دهی اروپا را با همکاری سامانه اجیس اشور که در رومانی عملیاتی است، گسترش دهد. با این حال، تاخیر در عملیاتی شدن این سامانه جدید به این معناست که منطقه کوچکتری از اروپا از حمله احتمالی موشک های بالستیک میان برد ایران در امان است.

کریستینا چَپلِین، مدیر دفتر پاسخگویی دولت که بر دفاع موشکی نظارت دارد، گفت: « در طرف مثبت ماجرا، این تاخیر فرصتی را برای آژانس دفاع موشکی فراهم می آورد تا یک سری آزمایش های اضافی برای ارزیابی کامل توانایی های سامانه انجام دهد. در اوایل برنامه اینطور تصمیم گرفته شده بود که آزمایش های برنامه ریزی شده تا 80درصد کاهش یابند تا سامانه به سرعت عملیاتی شود.»

آژانس اطلاعات دفاعی در ارزیابی جدید خود اعلام کرده که ایران «بزرگ ترین نیروی موشکی در خاورمیانه» را داراست و زرادخانه ای از موشک های کوتاه برد و میان برد دارد: «اگرچه ایران موشک های بالستیک برد متوسط و آی سی بی ام ندارد، اما تمایلش به مقابله استراتژیک با ایالات متحده می تواند آن را به سمت توسعه و نهایتا تولید موشک های قاره پیما سوق دهد.»

گروه جان وود پیش بینی کرده که پروژه در لهستان یک سرمایه گذاری شکست خورده و ضرر رسان خواهد بود. این شرکت در گزارش سالانه خود در 2018 گفت: «آخرین تخمین مدیریت این است که در پایان پروژه ضرر به 100میلیون دلار برسد.» این شرکت جدای از آنکه جایزه عملکرد مناسب را از دست داده، یک سری ضررهای مربوط به نقدینگی را نیز متحمل شده است. آژانس دفاع موشکی در بیانیه ای اعلام کرد که شرکت آمک پروگرمز در گرجستان هم از سال 2017 در زمینه های تدارکات، تهیه مواد، الزامات مهندسی  و مدیریت منابع به مشکلات زیادی برخورده و این مشکلات به تغییرات در نیروهای مدیریتی و پیمانکاران ثانویه انجامیده است.

منبع: بلومبرگ / تحریریه دیپلماسی ایرانی 34