سهیلا جلودارزاده: با تحریم انتخابات راه به جایی نمی‌بریم

سهیلا جلودارزاده در جشن بزرگداشت انقلاب اسلامی با بیان اینکه وقتی مشکلات مردم را در جریان ملاقات‌های مردمی می‌شنویم، می‌بینیم که هر سال دریغ از پارسال است، گفت: در مجلس پنجم که من نماینده بودم مسائل مورد بحث مواردی مانند مرخصی زایمان، بیمه کارگران یا جلوگیری از تغییر قانون کار بود، اما در مجالس بعد چالش‌های جدیدی ایجاد شد.

او ادامه داد: برای تشکیل مجلس ششم انتخابات خوبی برگزار شد و افرادی باسواد که از مشکلات مردم درک درستی داشتند به مجلس راه یافتند. با وجود این، در این مجلس و به‌رغم همکاری‌هایی که وجود داشت باز هم نتوانستیم سه‌جانبه‌گرایی در زمینه تامین اجتماعی را محقق کنیم و این سازمان که گردش ثروت عظیمی دارد زیرمجموعه وزارت رفاه شد.

نماینده مردم تهران در مجلس با بیان اینکه مقاومت‌هایی از طرف دولت‌ها برای این بود که تامین اجتماعی را به صاحبان اصلی خود یعنی بازنشستگان و کسانی که حق بیمه می‌پردازند بدهند، تصریح کرد: نتیجه این شد که امثال سعید مرتضوی مدیریت این سازمان را برعهده گرفتند و آن اتفاقاتی افتاد که نباید می‌افتاد.

او ادامه داد: برخی گمان می‌کنند تامین اجتماعی صندوق پس‌انداز پدرشان است و از یاد می‌برند که صاحب اصلی این صندوق 12 تا 13 میلیون آدمی هستند که حق بیمه پرداخته یا می‌پردازند.

جلودارزاده به مشکلاتی که در مجالس هفتم، هشتم و نهم در نبود فراکسیون قدرتمند کارگری رخ داد، اشاره کرد و گفت: در مجلس دهم فراکسیون قوی کارگری تشکیل شد و ما توانستیم گام‌هایی را در راستای گرفتن حق کارگران برداریم، از جمله اینکه همسان‌سازی‌ حقوق بازنشستگان در برنامه ششم گنجانده شد و در صورت پرداخت طلب تامین اجتماعی این طرح امروز هم اجرا می‌شود.

او ادامه داد: با این همه مشکلات ریز و درشتی هست و هر گاه فرصت کنند سراغ کارگران و بازنشستگان می‌آیند و به ضرر آنها کار می‌کنند. نمونه آن طرح واگذاری بانک رفاه بود که برای دو سال جلوی آن را گرفتیم یا موضوع واگذاری شستا که با مشکلاتی روبه‌رو است.

جلودارزاده توضیح داد: ما می‌پرسیم مگر جاهایی که واگذار شد، آباد شدند که می‌خواهید با شستا این کار را بکنید؟ همه را خوردند و بردند و کارخانه‌ها تعطیل شدند و کارگران بیکار.

او با اشاره به اینکه جامعه کارگری بیش از همه ضربه خورده است، عنوان کرد: با این همه ما انتخابات را تحریم نمی‌کنیم. می‌ایستیم و حق‌مان را می‌گیریم. از رد صلاحیت‌های رخ داده متاسفیم، اما می‌دانیم با پشت کردن به مخالف به هیچ جا نمی‌رسیم.