پشت پرده اختلافات اصلاح‌طلبان بر سر اصل انتخابات

گروه سیاست مثلث‌آنلاین: اختلاف میان اصلاح‌طلبان بالا گرفته است؛ برخی از اصلاح‌طلبان مدام بر این گزاره اصرار دارند که در صورت نداشتن نامزدهای درجه یک باید نامزدی در انتخابات ارائه نکرد مانند آنچه اخیرا محمدعلی ابطحی یا اسماعیل گرامی‌مقدم گفته‌اند و برخی دیگر نزدیک به کارگزاران و حتی عارف و نزیکان او باور دارند که تحت هر شرایطی اصلاحات نباید عرصه انتخابات را ترک کند.

رادیکال‌های اصلاحات که بعد از انتخابات مجلس یازدهم به نوعی از اصل انتخابات عبور کردند و مانند حجاریان به تمسخر گفتند که باید یک رئیس‌جمهور تعیین شود تا در استفاده از صندوق آراء صرفه جویی شود یا مانند عباس عبدی گفتند باید نخست‌وزیر تعیین شود و بساط ریاست‌جمهوری جمع شود. چنین نظرهایی در حالی مطرح می‎شود که سعید حجاریان ماه‌ها پیش از انتخابات مجلی از طرح مشارکت مشروط در انتخابات رونمایی کرده بود؛ طرحی که حتی همان زمان برخی اصلاح‌طلبان بر آن انتقادهای تندی مطرح کردند که انتهای مسیر مشارکت مشروط به تحریم انتخابات می‌رسد.

البته که ایده حجاریان در انتخابات مجلس تا حدی اجرا شد و شاهد بودیم که شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان هیچ لیستی ارائه نکرد و عملا بدون مطرح کردن علنی تحریم انتخابات، از انتخابات کناره‌گیری کردند.

طیف چپ به سردمداری افرادی مانند حجاریان، تاجزاده، علوی‌تبار، عبدی و... بنا دارند که با طرح ضمنی تحریم انتخابات اولا شورای نگهبان را تحت فشار قرار دهند تا نامزدهای تندرویشان را تأیید صلاحیت کند و ثانیا اگر کار به تحریم هم کشید از بار هر گونه مسئولیت سیاسی شانه خالی کنند.

اصلاح‌طلبان معمولا زمانی به سمت تحریم انتخابات گرایش پیدا می‌کنند که از سوی جامعه اقبالی نمی‌بینند و این اطمینان را دارند که بازنده انتخابات هستند؛ نمونه آشکار آن در انتخابات مجلس هفتم بود؛ زمانی که دولت و مجلس اصلاح‌طلب در معرض مهم‌ترین انتقادها قرار داشت و جامعه دیگر اقبال سال‌های میانه دهه هفتاد را به اصلاح‌طلبان نداشت، آنها با بهانه قرار دادن ردصلاحیت‌ها نه‌تنها انتخابات را تحریم کردند که خاتمی را تحت فشار قرار می‌دادند که از برگزاری انتخابات امتناع کند.

نیروهای رادیکال اصلاح‌طلب با چنین سیاستی عدم مقبولیت خود نزد جامعه را با پوشش تحریم پنهان می‌کنند تا معلوم نشود که مردم دیگر تمایلی به سیاست‌ورزی اصلاح‌طلبان ندارند اما از آنجایی که اصلاح‌طلبان دریافته‌اند که استفاده از واژه تحریم انتخابات می‌تواند آنها را از سیاست رسمی دور کند، چه در انتخابات مجلس و چه در انتخابات ریاست‌جمهوری پیش رو بنا دارند با ادبیاتی ملایم‌تر مانند عدم مشارکت فعال، عدم ارائه لیست و... نتیجه‌ای را رقم بزنند که تحریم انتخابات رقم می‌زند.

البته طیف راست یعنی کارگزاران و نیروهای نزدیک به این حزب و البته عارف و  نیروهای نزدیک به او باور دارند که کنشگری سیاسی صرفا با شرکت در انتخابات محقق می‌شود و بنا دارند در انتخابات حاضر شوند؛ چنانکه اخیرا حسن رسولی، نیروی نزدیک به عارف اعلام کرد که او در انتخابات ریاست‌جمهوری نامزد خواهد شد.

به هر روی باید دید که اصلاح‌طلبان در نهایت به چه جمع‌بندی‌ای می‌رسند و آیا نیروهای رادیکال این جبهه سیاسی به اجماع همه نیروها تن می‌دهند یا خیر