استیصال جهانگیری

گروه سیاست مثلث‌آنلاین: اصلاح‌طلبان در مدت اخیر کوشیده‌اند با طرح نام بسیاری از افراد واکنش‌های انتخاباتی را ارزیابی کنند. در میان این نام‌ها بحث بر سر اسحاق جهانگیری بیش از دیگران است. او که قریب به هشت سال در قامت معاون اول دولت حسن روحانی ایفای نقش کرده است، اکنون بی‌تمایل نیست که نامزد ریاست‌جمهوری شود. افزون بر این برخی اصلاح‌طلبان که اصرار بر ارائه نامزد کاملا اصلاح‌طلب دارند، تأکید می‌کنند که جهانگیری می‌تواند نامزد مناسبی باشد زیرا هم اصلاح‌طلب است، هم احتمال تأیید صلاحیتش نسبت به دیگر اصلاح‌طلبان بالاست و هم در نهایت به زعم آنها مناظره‌های سال96 نشان داد که او اقبال بدی ندارد. اما مشکل از همین‌جا آغاز می‌شود که اصلاح‌طلبان هنوز باور دارند شرایط مانند سال96 است و همه مشکلاتی که در این چندسال بر مردم تحمیل شد را فراموش کرده‌اند. اسحاق جهانگیری نماینده وضع موجود است و وضع موجود در این چندسال اخیر با بحران‌های زیادی از جمله فشارهای افسارگسیخته اقتصادی همراه بوده است و به نظر می‌رسد جهانگیری در چنین شرایطی برای همراه کردن افکار عمومی مسیر ساده‌ای در پیش رو ندارد.

حالا خبر رسیده است که جهانگیری در صورتی نامزد می‌شود که همه اصلاح‌طلبان بر او اجماع داشته باشند؛ چنانکه حسین مرعشی، سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی که حزب متبوع جهانگیری هم هست، گفته است: «آقای جهانگیری اگر در یک ماموریت جبهه‌ای نباشد و جبهه اصلاحات از ایشان تقاضا نکنند، وارد نمی‌شود».

این سخن مرعشی با خبری که چندوقت پیش محمدرضا باهنر در گفت‌وگو با نشریه «مثلث» داد، همخوان است. او گفته بود: «جهانگیری گفته است اگر درخواست به حضور شود، در انتخابات حاضر می‌شوم». چندی پیش هم علی صوفی گفته بود که جهانگیری اعلام آمادگی برای حضور در ۱۴۰۰ کرده است: «آقای جهانگیری برای انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ صراحتا اعلام کرده که کاندیدا خواهد شد... آقای جهانگیری در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۹۶ صراحتا خود را کاندیدای جریان اصلاحات خواند، اما به دلیل حضورش در دولت خیلی آسیب دیده است». محمدعلی ابطحی هم در گفت‌وگوی اینستاگرامی با سایت «فردا» گرچه گفت نمی‌دانم جهانگیری نامزد شود یا نه اما از او به عنوان یک اصلاح‌طلب کامل یاد کرد و از آنجایی که قبل از طرح این موضوع گفته بود اصلاح‌طلبان صرفا از یک نامزد کاملا اصلاح‌طلب حمایت می‌کنند، چنین شائبه‌ای را به ذهن متبادر کرد که شاید جهانگیری نامزد موردنظر اصلاح‌طلبان باشد. محمد مهاجری هم در گفت‌وگویی با «نامه‌نیوز» مطرح کرد که: «آقای جهانگیری با آنکه عضو حزب کارگزاران است اما در بین اصلاح‌طلبان از مدیران عملیاتی، سالم، صادق و صالح به شمار می‌آید. اگر واقعا اصلاح‌طلبان عقلشان برسد روی آقای جهانگیری توافق می‌کنند... آقای جهانگیری نامزد انتخابات ریاست جمهوری می‌شود چون از بخش معتدل جریان اصلاحات است». یا آنکه علی صوفی هم درباره جایگاه انتخاباتی جهانگیری گفته بود: «جهانگیری می‌تواند موردقبول اصلاح‌طلبان برای معرفی به مردم باشد. این هنر جهانگیری است که چه‌طور بتواند در مواجهه با مردم خود را از ارتباطی که با دولت روحانی و عملکرد ایشان داشته، مبرا کند. اینها به هنر جهانگیری و اصلاح‌طلبان که به کمک ایشان می‌آیند، بستگی دارد».

البته خیال‌های جهانگیری و موافقانش چندان واقعیت‌های موجود همخوان نیست زیرا جهانگیری آن‌طور که شنیده می‌شود مورد وفاق همه اصلاح‌طلبان نیست؛ چنانکه پیش از همه حزب متوبعش یعنی کارگزاران بنا دارد در وهله نخست از ظریف و اگر نشد از لاریجانی حمایت کند که این گزاره اخیرا در گفته‌های مرعشی به چشم می‌خورد. طرفداران دولت مانند حزب اعتدال و توسعه نیز سر همراهی با او ندارند؛ در واقع پایگاه جهانگیری در دولتی که قریب به هشت سال معاون اولش بود هم مناسب نیست به طوری که همان‌طور که گفته شد، نیروهای حزب اعتدال و توسعه به شدت با او زاویه دارند و خاصه از سال96 به بعد سعی کردند او را کنار بزنند؛ افرادی مانند محمود واعظی و محمدباقر نوبخت که بیشترین تأثیر را بر حسن روحانی داشتند؛ با دانستن این گزاره می‌توان دریافت که نیروهای موسوم به «اعتدالیون» از جهانگیری به هیچ‌وجه حمایت نمی‌کنند.

در پایان به نظر می‌رسد که اگر جهانگیری بخواهد در انتخابات ریاست‌جمهوری نامزد شود، علاوه بر چالش‌های درون جناحی و درون‌حزبی با پرسش‌های متعدد مردم مواجه می‌شود؛ مردمی که او را نماینده وضع موجود می‌دانند و از مسئولیتش در به وجود آمدن ناکارآمدی‌ها را فراموش نمی‌کنند.