مسیر ناهموار آقای معاون اول؛ از پشت پای کارگزاران تا بی‌میلی اصلاح‌طلبان

گروه سیاست مثلث‌آنلاین: اسحاق جهانگیری که این‌روزها نامش در میان نامزدهای احتمالی اصلاح‌طلبان به گوش می‌رسد، به نظر می‌رسد که مسیر سختی را در پیش رو داشته باشد زیرا اولا او نامزدی منتسب به دولت است و نمی‌تواند نقش اپوزیسیون دولت را ایفا کند و ثانیا بسیار بعید به نظر می‌رسد که اصلاح‌طلبان در شرایطی که انتقادهای عمومی به دولت در بالاترین سطح خود قرار دارد، راضی به حمایت از فردی شوند، که نماد و نمود کامل دولت روحانی است. از سوی دیگر اسحاق جهانگیری در شرایطی گویا تمایل به نامزدی در انتخابات دارد که نامزدهای متعددی در جبهه اصلاحات رقیب او محسوب می‌شوند و میزان این نامزدها به قدری است که نوبت به جهانگیری نمی‌رسد؛ از محسن هاشمی رفسنجانی، محمدرضا عارف و صادق خرازی گرفته تا محمدجواد ظریف، علی مطهری و علی لاریجانی.

از طرفی وقتی به رویکرد احزاب و گروه‌های اصلاح‌طلب نگاه می‌کنیم، درمی‌یابیم که در مقطع کنونی هیچ‌یک از آنها تمایل ویژه‌ای به حمایت از جهانگیری ندارند. حزب کارگزاران سازندگی به عنوان حزب متبوع جهانگیری در شرایطی به ظاهر تعارف انتخاباتی به جهانگیری می‌زند و می‌گوید که اگر بخواهند نامزد شود، از او حمایت می‌کنیم که در پشت پرده مشغول رایزنی با محمدجواد ظریف است. کارگزاران که همیشه در بازی سیاسی به دنبال کسب قدرت بوده است، می‌داند که حساب‌ باز کردن بر فردی چون جهانگیری نمی‌تواند به میل به کسب قدرت آنها جامه عمل بپوشاند. نکته جالب این است که گویا بر خلاف ادعای سران کارگزاران مبنی بر عدم تمایل جهانگیری به نامزدی، او می‌خواهد در انتخابات نامزد شود؛ چنانکه محمدرضا باهنر در دو گفت‌وگو یکی با نشریه مثلث و دیگری با سایت نامه‌نیوز گفته است که جهانگیری در صورتی که اجماعی نسبی بر او شود نامزد می‌شود. این سخن در حالی است که کارگزاران عملا جهانگیری را در عملی انجام‌شده قرار می‌دهد که نیاید.

دیگر احزاب اصلاح‌طلب که اکنون در قالب نهاد اجماع‌ساز دور هم جمع‌ شده‌اند نیز به نظر تمایلی به جهانگیری ندارند زیرا آنها می‌گویند می‌خواهیم از نامزدی کاملا اصلاح‌طلب حمایت کنیم. گرچه جهانگیری از نظر تشکیلاتی یک نیروی کاملا اصلاح‌طلب محسوب می‌شود اما در منظر عمومی منتسب به دولت روحانی است؛ دولتی ائتلافی که اصلاح‌طلبان باور دارند خواسته‌های اصلاح‌طلبانه را برآورده نکرد؛ بنابراین بعید است آنها نیز راضی به حمایت از جهانگیری شوند.

نزدیکان دولت که خود را اعتدالی‌ها معرفی می‌کنند نیز گویا تمایل به حمایت از علی لاریجانی دارند. علاوه بر این نیروهای حزب اعتدال و توسعه(حزب نزدیک به حسن روحانی) مانند محمود واعظی و محمدباقر نوبخت هم در چندمدت اخیر به شدت با جهانگیری چالش داشتند و بعید است آنهایی که چشم دیدن او را در دولت نداشتند، حالا از او به عنوان نامزد انتخاباتی خود حمایت کنند.

با این اوصاف به نظر می‌رسد که اسحاق جهانگیری شانس بالایی در میان نامزدهای متعدد اصلاح‌طلبان و اعتدالی‌ها نداشته باشد و اگر بخواهد در انتخابات نامزد شود، توفیقی به دست نمی‌آورد و بی‌تردید زمانی که نامزد شود از سوی جامعه هم با پرسش‌های مهمی روبه‌رو می‌شود که اگر ادعای اداره درست کشور را داری، چرا زمانی که معاون اول بودی، اقدام ویژه‌ای برای بهبود اوضاع کشور انجام ندادی؟