تاجزاده شمشیر را از رو بسته است

گروه سیاست مثلث‌آنلاین: ورود مصطفی تاجزاده به انتخابات پیام روشنی دارد؛ اینکه طیف تندروی اصلاحات توپخانه خود را روشن کرده است و قصد دارد صحنه سیاسی را به سمت تشنج بکشد. شاهد مثال هم صحبت‌های دیشب تاجزاده در کلاب‌هاوس است که تندترین سخنان را بر زبان راند و عملا خود را در مقابل جمهوری اسلامی قرار داد و به صراحت اذعان کرد که صرفا برای «افزایش مطالبات» نامزد می‌شود. با گوش‌دادن ادامه سخنانش می‌شد دریافت که کلید‌واژه افزایش مطالبات عملا عبور از جمهوری اسلامی است. او مدعی احقاق حقوق مظلومان در نظام است و طوری القاء می‌کند که جمهوری اسلامی یک نظام دیکتاوری است. تاجزاده در انتخابات 1400 به بهانه نامزدی در انتخابات شمشیر را از رو بسته است و می‌خواهد از تمامی موازین عبور کند. البته او در گذشته هم تمام پل‌های پشت‌سر خود را خراب کرده اما اینبار بنا دارد که کار ناتمامش در 88 را کامل کند.

تاجزاده می‌گوید که از تبار مشروطه‌خواهان است و عملا پیوند خود با جمهوری اسلامی را قطع می‌کند. او گرچه شب گذشته با توجهی غیرقابل قبول گفت که مشروطه‌خواهی را آغاز اصلاحات در ایران می‌دانم و مشروطه‌خواه بودنم به معنای عدم دلبستگی به انقلاب اسلامی نیست اما عملا مانیفست سیاسی خود را مشروطیت و نه انقلاب اسلامی معرفی می‌کند. نکته جالب در این بین این است که او در حالی به صراحت از همه مبانی نظام عبور می‌کند که در همین ساختار نامزد انتخابات شده است. البته تاجزاده می‌گوید که می‌دانم تأییدصلاحیت نمی‌شوم و همین جمله کافی است تا بدانیم که او برای اهدافی دیگر به صحنه آمده است. تاجزاده آمده است تا اولا تا زمان اعلام نتیجه بررسی صلاحیت‌ها در محافل مختلف و فضای مجازی به بهانه نامزدشدنش هرچه می‌خواهد بگوید و مردم را از انتخابات ناامید کند و بعد از ردصلاحیتش هم با ایجاد جنجال و حملات شدید به شورای نگهبان و اصل انتخابات در جمهوری اسلامی حالا مردم را از اصل نظام ناامید کند.

بازی تاجزاده وقتی بیشتر معنا می‌یابد که با سعید حجاریان، تئوریسین جریان اصلاحات پیوند می‌خورد. سعید حجاریان روز گذشته رسما اعلام کرد که از تاجزاده حمایت می‌کند و گفت که ورود او به انتخابات می‌تواند مطالبات جریان اصلاحات و مردم را بالا ببرد و این حالت را خوب ارزیابی کرد. بالا بردن مطالبات، کلیدواژه مشترکی است که در سخنان هر دوی این دو نفر دیده می‌شود و به نظر می‌رسد که تشنج در فضای سیاسی ایده‌ای است که نه‌تنها تاجزاده که طیف رادیکال اصلاحات آن را دنبال می‌کند؛ طیفی که اتفاقا این روزها جنگ اولیه را با نیروهای معتدل اصلاحات دارد و به هر شیوه‌ای به آنها حمله می‌کند. غالب اصلاح‌طلبان در این انتخابات می‌کوشند که در فرایندی قانونی و با تشکیل نهاد اجماع‌ساز و ارائه نامزدی واحد در عرصه رقابت شرکت کنند و سرمایه اجتماعی خود را هم با بیان مطالباتی قانونی پای صندوق بیاورند؛ در حالی که تاجزاده و حجاریان برخلاف چنین روشی می‌خواهند همان سرمایه را به خشونت بکشانند و به زعم خود رخدادهایی شبیه به آنچه در سال88 را مشاهده کردیم به بار بیاورند. در متن بیانیه انتخاباتی تاجزاده می‌بینیم که او می‌نویسد می‌خواهم صدای بی‌صدایان آبان98، دی96 و کشته‌شدگان هواپیمای اوکراینی باشم که این سخن به روشنی نشان می‌دهد؛ تیم افراطی به سرکردگی تاجزاده روی معتضران سال‌های اخیر برای برپیایی هشتادوهشتی دیگر حساب ویژه باز کرده‌اند.

به هر روی هدف نیروهای رادیکال تشنج انتخاباتی است؛ هدفی که البته با شکست مواجه می‌شود زیرا اولا مردم در صدد آرامش سیاسی هستند و دیگر روی خوشی به رادیکال‌ها نشان نمی‌دهند و عملا این طیف هیچ مخاطب مهمی در اختیار ندارد، ثانیا هم‌جناحی‌های خودشان یعنی اصلاح‌طلبان معتدل که غالب جریان اصلاحات را تشکیل می‌دهند، با آنان همراهی نمی‌کنند و ثالثا تجربه تاریخی نشان داده است که معمولا کسانی که از اصل انقلاب اسلامی عبور می‌کنند، به انزوای تاریخی و اجتماعی می‌روند.