گفتوگو با مهدی فضائلی
نباید برای روحانی «حاشیه امن» ساخت
مهدی فضائلی معتقد است: «رفتارها و مواضع متناقض روحانی در کنار نیشها و کنایههای آزاردهنده او، نهتنها امکان خوشبینی را به منتقدان نمیدهد، بلکه موجب شده حتی برخی نزدیکان و حامیان خود او نیز به وی هشدار و تذکر بدهند.» این تحلیلگر مسائل سیاسی تاکید میکند: «جا دارد آقای روحانی نصیحت مشفقانه و خیرخواهانه دوستان و حامیان موثر خود را بشنود و مسیر ناهموار به ناکجاآباد را به سمت خدمت واقعی به مردم تغییر دهد و دست از اشتباه محاسباتی بردارد و از گذشتگان عبرت بگیرد.»
انتخابات ریاستجمهوری گرچه به پایان رسید و نتیجه هم آنی بود که آقای روحانی و جریانات حامی او میخواستند اما برخلاف انتظارات شاهد بودیم که رئیسجمهور همچنان با زبان کنایه منتقدان خود را خطاب قرار میدهد، آیا این رفتار به صلاح منافع ملی است؟
انتخاباتی باشکوه و رقابتی برگزار شد و رئیسجمهور مستقر بار دیگر مورد اعتماد اکثریت جامعه قرار گرفت. دولت دوازدهم در شرایط ویژه و حساسی با ریاست روحانی قرار است سهم مهم خود را در پیشرفت و اعتلای کشور ایفا کند. وضعیت اقتصادی نگرانکننده، مطالبات بحق و انباشتهشده مردم، شرایط حساس و پیچیده منطقه، تهدیدات امنیتی و غیرامنیتی نشانه رفته به سمت ایران و خصومتهای روزافزون آمریکا نسبت به ملت و نظام، شمایی از خطیر بودن اوضاع و اولویتهای مهم را به همه یادآوری میکند. البته از سوی دیگر فرصتهای فراوان مانند منابع عظیم و بینظیر یا کمنظیر، مردم هوشیار، علاقهمند و باانگیزه برای پیشرفت و حاضر و آماده در میدان، نیروی انسانی تحصیلکرده، تجربیات بس گرانقدر، نفوذ و اقتدار بیسابقه در منطقه، امنیت بالا و از همه مهمتر امداد و نصرت الهی شامل حال این کشور، همگی آیندهای روشن و پر از موفقیت را نوید میدهد. هنر بزرگ مسئولان عالی کشور و بهخصوص رئیسجمهور، شناخت و بهرهبرداری از این فرصتها برای مقابله با تهدیدات و تصمیمگیریهای سنجیده برای سر و سامان دادن به نابسامانیهای اقتصادی و اجتماعی است.
به نظر شما اگر رئیسجمهور چنین مشی را پی نگیرد، چه زیانهایی متوجه کشور میشود؟
اگر رئیس دستگاه اجرایی کشور به جای کاستن از حاشیهها و تمرکز بر متن و به جای توجه به اولویتهای اصلی به اولویتهای دست چندم و گاه امور مضر، خود و کشور را مشغول کند معلوم است که چه درو خواهد کرد. آقای روحانی علاوه بر رفتار و مواضع سوالبرانگیز و بعضا ساختارشکنانهای که در دوران رقابتهای انتخاباتی اتخاذ کرد، پس از پیروزی نیز گاه و بیگاه همان رفتارها را ادامه داده است. رفتارهایی که به صراحت از سوی عناصر افراطی، تند و ساختارشکن داخل کشور و همچنین از سوی چهرههای فراری از مردم و پناه برده به بیگانگان مورد استقبال قرار گرفته است. این در حالی است که ایشان به دفعات رقابتها را پایان یافته خوانده و همه را به همدلی فرا میخواند و ظاهرا دست دوستی به سمت منتقدین دراز کرد. آقای روحانی از یک سو در هر سخنرانی بارها از مقاممعظمرهبری و تبعیت از ایشان یاد میکند و از سوی دیگر هر از گاه مطالبی مطرح میکند که درست یا غلط از آن برداشت زاویه با رهبری میشود. آقای روحانی از یک سو، گاهی نقش اپوزیسیون را بازی میکند و از سوی دیگر در مجالس خصوصی خود را همان روحانی ۵۷ معرفی میکند و آماده خادمی بزرگان. این رفتارها و مواضع متناقض آقای روحانی در کنار نیشها و کنایههای آزاردهنده ایشان، نهتنها امکان خوشبینی را به منتقدان نمیدهد، بلکه موجب شده حتی برخی نزدیکان و حامیان خود او نیز به وی هشدار و تذکر بدهند.
همانطور که گفتید درباره این رفتارهای آقای روحانی حتی اصلاحطلبانی همچون آقای کرباسچی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی نیز تذکر دادند، آنها معتقدند دوره انتخابات به پایان رسید و آقای روحانی باید از آن فضا خارج شود، به نظر شما چرا اصلاحطلبان در این حوزه به نقد رئیسجمهور پرداختند؟
طی دو سه هفته اخیر، هم برخی اعضای کابینه، هم برخی چهرههای معقول اصلاحطلب و هم برخی حامیان سرشناس آقای روحانی به اشکال مختلف از کتبی گرفته تا شفاهی و به صورت مستقیم یا دادن پیغام، خطاها، بداخلاقیها و کجتابیهای او را به وی متذکر شده و او را انذار دادهاند چون معتقدند ادامه این روند نتایج خوبی را برای او و کشور بهدنبال نخواهد داشت. ناصحانه به آقای روحانی توصیه میکنیم، اگر به هر دلیل، نقد منتقدان را برنمیتابد و به جای برفراز کردن پرچم کار و اقدام و عمل برای حل مشکلات و پاسخ به مطالبات اصلی و واقعی اکثریت مردم، حاشیهپردازی و حرف و کنایه و نیش زبان را اختیار کرده است، جا دارد نصیحت مشفقانه و خیرخواهانه دوستان و حامیان موثر خود را بشنود و مسیر ناهموار به ناکجاآباد را به سمت خدمت واقعی به مردم تغییر دهد و دست از اشتباه محاسباتی بردارد و از گذشتگان عبرت بگیرد.
در مقابل حاشیهسازیهای رئیسجمهور مشاهده میکنیم برخی برای آنکه رفتارهای آقای روحانی را توجیه کنند فرار به جلو انجام میدهند و توپ را به زمین منتقدان میاندازند، منتقدان در این فضا رسالتی برعهد دارند؟
نیروهای واقعا حزباللهی و انقلابی باید هوشیار باشند تا میدان بازی از کار و تلاش برای تحقق اقتصاد مقاومتی بهویژه تولید و اشتغال، به حاشیههای فرصتسوز و خسارتبار کشانده نشود و بهانه به دست بهانهجویان داده نشود و آنان را در موضع مظلومیت قرار ندهد. نیروهای انقلابی با عقلانیت و رعایت قانون و اخلاق و تفکیک نوع مواجهه با نیروهای درون نظام از دشمنان، اجازه ندهند حاشیهها، برای ناکارآمدیها «حاشیه امن» بسازد.
دیدگاه تان را بنویسید