احمدی‌نژاد فریاد می‌زند با من برخورد کنید! / «بی‌اعتنایی» بزرگترین ضربه به اوست

محمود احمدی نژاد در انجام اقدامات غیرمتعارف از هر «مسئول سابق» دیگری در کشور پیشی گرفته است. برخی از اظهارات و اقدامات او را حتی بسیاری از نیروهای اپوزیسیون خارج نشین کشور نیز تا کنون انجام نداده اند.

احمدی نژاد به وضوح خود و حلقه تنگ و کوچک اطراف خود را از سایرین جدا کرده و طوری وانمود می کند که تمام مسئولین ریز و درشت کشور و همه نیروهای سیاسی از منتهی الیه چپ تا افراطی ترین راست ها همگی سر و ته یک کرباس و در مقابل مردم هستند. در توهم احمدی نژاد، میان این همه مسئول ضدمردم صرفا او به همراه مشایی و بقایی و جمع کوچکی از معتمدین آنها طرف مردم هستند و لاغیر.

احمدی نژاد در نمایش های اخیر خود دست کم دو موضوع را خواسته یا ناخواسته دنبال می کند؛ اول فراموشی 8 سال دوران ریاست جمهوری خود و اقداماتش در آن دوره و دوم تبدیل خود به یک چهره معترض و اپوزیسیون و فاصله گرفتن از تمام نیروهای سیاسی رسمی درون کشور.

کسی که در دوران تبلیغات انتخاباتی سال 84 گفته بود مگر مردم ما برای دموکراسی انقلاب کرده اند؟، حالا خواستار انتخابات آزاد شده؛ فردی که در مقابل محاکمه سیاسیون سکوت کرده بود؛ اکنون که نوبت به برخی اطرافیانش رسیده، دم از عدالت می زند. شخصی که در تمام دوران مسئولیتش با پاسخگویی بیگانه بود، همه مسئولین را پاسخگو می خواهد. این رفتارها چه معنایی می تواند داشته باشد؟ آیا احمدی نژاد تغییر کرده است؟

پاسخ این پرسش احتمالا منفی است؛ برای یافتن علت، نیاز به بررسی زیادی نیست. محمود احمدی نژاد در طول دوران مسئولیتش نشان داده است که تصمیمات او فردی است و شعارهایش توده پسند و پوپولیستی.

آیا او از برخوردهای سخت با خودش ناراحت خواهد شد؟ بی تردید پاسخ منفی است. چراکه بر اساس آنچه گفته شد اگر با برخوردهای سخت مواجه شود خود را قهرمان مردم جا خواهد زد و نماینده مطالباتشان. اما عبور از کنار او با بی اعتنایی احتمالا احمدی نژاد را به بن بست خواهد رساند. چرا که اقدامات او پشتوانه ای که بتواند به آن تکیه کند ندارد؛ حتی دسته از مردمی که ممکن است همین حالا هم طرفدار او باشند، جنسشان با جنس اقدامات امروز احمدی نژاد متفاوت است.