ارتش ناکارآمد سعودی و بلوف سیاسی «الجبیر» درباره سوریه

به گزارش مثلث آنلاین و به نقل از خبرگزاری مهر، گروه بین الملل ـ سیدمرتضی موسوی خلخالی: آمریکایی ها نمی خواهند که در تحولات سوریه عرصه را به روسیه واگذار کنند. ایالات متحده آمریکا امروز به خوبی می داند که نیروهای دولتی سوریه با کمک همپیمانان خود یعنی تهران و مسکو موفق شده است کنترل حدود ۹۰ درصد از اراضی سوری را به دست بگیرد. لذا رژیم صهیونیستی و همچنین محور غربی ـ عربی تلاش های زیادی را صورت دادند تا ایالات متحده آمریکا برای برهم زدن معادلات و محاسبات میدانی اخیر در سوریه وارد عمل بشود. بنابراین، می توان از سران کشورهای عربی به عنوان یکی از عوامل اصلی حمله صورت گرفته یاد کرد. آمریکایی ها زمانی که دیدند نمی توانند از کانال شورای امنیت سازمان ملل متحد در سوریه مداخله نظامی داشته باشند، غائله حمله شیمیایی را مطرح کردند. این درحالی است که آمریکا، فرانسه و انگلیس از سه ماه گذشته تمامی برنامه ها برای حمله روز شنبه به سوریه را طراحی کرده بودند و مسأله حمله شیمیایی توسط دمشق تنها یک صحنه سازی برای پوشش حقیقت ماجرا بود. 

اما به راستی چرا آمریکایی ها شهر دوما را به عنوان منطقه ای که در آن سلاح شیمیایی استفاده شده است، انتخاب کردند؟ واقعیت این است که شهر دوما از اهمیت بسیار ویژه ای برخوردار است. علت اصلی این مسأله هم به موقعیت جغرافیایی این شهر و نزدیکی آن به دمشق باز می گردد. گروه تروریستی جیش الاسلام که وابسته به عربستان است از مدتها پیش در این شهر مستقر شده بود تا به زعم خود پس از ساقط شدن اسد از قدرت، بلافاصله خود را به دمشق رسانده و زمام امور را در دست گیرد. زمانی که با برتری میدانی سوریه و متحدانش تمامی این برنامه ها بهم خورد و تکفیریها نتوانستند کاری را که در دوما شروع کرده اند، به اتمام برسانند، ایالات متحده سوریه و هم‌پیاله‌هایش وارد میدان شده و سوریه را هدف حملات موشکی قرار دادند.

سرسپردگی مأموران بین المللی به واشنگتن

مسأله ای که اکنون وجود دارد این است که مأموران سازمان منع گسترش تسلیحات شیمیایی اکنون درحال تحقیقات پیرامون استفاده از این تسلیحات در شهر دوما هستند. سؤالی که وجود دارد این است که آیا صِرف مشخص شدن استفاده یا عدم استفاده از تسلیحات شیمیایی کافی است؟ قطعا پاسخ منفی است. باید مشخص شود که چه کسی از این تسلیحات استفاده کرده است. جای هیچ شک و تردیدی وجود ندارد که مأموران این سازمان اگر به یقین برسند دولت سوریه از تسلیحات شیمیایی استفاده نکرده است، هیچگاه تروریستها را به عنوان عامل اصلی استفاده از این تسلیحات معرفی نخواهند کرد. مأموران سازمان منع گسترش تسلیحات شیمیایی هیچگاه منافع خود در همکاری با آمریکا و غرب را قربانی دولت دمشق نمی کنند. بنابراین، نباید از بازدیدها و آزمایشهایی که هم اکنون در دوما در جریان است انتظار معجزه داشت.

پرونده ای که مختومه نخواهد شد 

همانطور که گفته شد، بازرسان سازمان منع گسترش تسلیحات شیمیایی هیچگاه تصریح نخواهند کرد که این تروریست های تکفیری بودند که در دوما از تسلیحات شیمیایی استفاده کرده اند. بنابراین، پرونده بازرسی درباره این تسلیحات تنها به استفاده یا عدم استفاده از آن در دوما ختم خواهد شد نه عامل اصلی بکارگیری این تسلیحات. لذا اگر سازمان منع گسترش تسلیحات شیمیایی بدون مشخص کردن عامل اصلی، استفاده از این تسلیحات را تأیید کند، غربی ها تا ابد سناریوی «حمله شیمیایی» در سوریه را روی میز خود نگاه خواهند داشت و این یعنی پرونده همچنان باز بوده و مختومه نشده است. استدلال آنها این خواهد بود که دمشق مسئول حمله شیمیایی در دوما بوده است و تحقیقات بین المللی هم این مسأله را هرچند تأیید نکرده اما آن را رد هم نکرده است. تا زمانی که شاهد نفوذ جمهوری اسلامی ایران در منطقه باشیم، آمریکا و غرب دست بردار نیستند و به این تهدیدات و اتهام زنی ها ادامه می دهند. آنها شاید روزی با حضور روسیه در سوریه موافقت کنند اما هیچگاه به تداوم حضور تهران در سوریه تن نخواهند داد. 

بلوف سیاسی عربستان سعودی 

اینکه «عادل الجبیر» وزیر خارجه سعودی از آمادگی کشورش برای اعزام نیروی نظامی به سوریه سخن گفته است، چیزی فراتر از یک بلوف سیاسی نیست. عربستان سعودی از هیچ نیروی نظامیِ کارآزموده و جنگجویی چه در عرصه هوایی، چه زمینی و چه دریایی، برخوردار نیست. ارتش عربستان فاقد نیروهای درجه یک نظامی است. اما با این حال، انبارهای تسلیحاتی سعودیها مملو از تسلیحات پیشرفته غرب و ایالات متحده آمریکا است. اگر سعودیها دارای یک ارتش قدرتمند و دارای نیروهای نظامی کارآزموده و زبده بودند اکنون پس از گذشت بیش از سه سال از جنگ یمن می توانستند به این جنگ فیصله داده و آن را به نفع خود تمام کنند. سعودیها اکنون در باتلاق یمن گیر کرده اند لذا تلاش دارند تا با متمرکز کردن نگاه ها به سمت سوریه، اذهان عمومی را از توجه به یمن بازدارند. 

اگر امروز همچنان شاهد تداوم حملات عربستان در یمن هستیم و شکست سعودیها تاکنون رقم نخورده علت اصلی به ادامه حمایت های آمریکا و غرب از ریاض باز می گردد. تداوم این حمایتها است که هنوز سعودیها در یمن سرپا ایستاده اند. البته حملات آنها به یمن تنها در بمباران هوایی خلاصه می شود. این بمباران های بزدلانه نیز نه توسط خلبانان سعودی که توسط مزدوران آنها که عمدتا از اتباع کشورهای عربی ـ غربی هستند، اتفاق می افتد. ریاض برای هر پرواز به این خلبانان مبلغی بالغ بر ۷۵۰۰ دلار پرداخت می کند. لذا عربستان سعودی در جنگ های نظامی در منطقه عملا محلی از اعراب ندارد که بخواهد به سوریه نیروی نظامی اعزام کند. این یک بلوف سیاسی بزرگ است.

بیش از ۶۰ سال بی عرضگی

اتحادیه عرب از سال ۱۹۶۱ تاکنون که بیش از ۶۰ سال سپری می شود، تاکنون هیچ اقدامی را در راستای حمایت از منافع و مصالح ملت های عربی صورت نداده است. در طول تمامی این سالها کوچکترین گامی از سوی کشورهای عضو اتحادیه عرب جهت از بین بردن تهدیدات اصلی برای ملتهای عرب برداشته نشده است. امروز موجودیت رژیم صهیونیستی بزرگترین تهدید برای کشورهای عربی است اما اتحادیه عرب نه تنها هیچ گامی در این راستا برنداشته بلکه در مسیر دوستی با صهیونیستها نیز قدم برداشته است. اسرائیل چند ماه دیگر جشن هفتاد سالگی خود را می گیرد و اتحادیه عرب هم نظاره گر آن خواهد بود. در این میان، نفوذ عربستان سعودی در اتحادیه عرب و تأثیرگذاری آن بر تصمیمات این اتحادیه بسیار حائز اهمیت است. اتحادیه عرب از جانب عربستان، ایران را متهم به دخالت در امور کشورهای عربی می کند؛ حال آنکه به عنوان مثال دولت های لبنان، عراق و سوریه هیچگاه حمایتهای ایران از خود را دخالت تلقی نکرده اند. لذا می توان گفت که سعودیها به نیابت از دولت های جهان عرب این حق را به خود می دهند تا به ایران اتهام زنی کنند! عربستان سعودی نه تنها در اتحادیه عرب علیه ایران اعمال نفوذ می کند که در دیگر سازمان های عربی نیز همین کار را انجام می دهد. سعودیها همه ظرفیت های مادی و معنوی خود در منطقه را علیه ایران بسیج کرده اند و تاکنون هیچ عایدی نصیبشان نشده است و در آینده هم نخواهد شد.