همسایه نزدیک آقای رئیسجمهور/ واعظی در چه نسبتی با حسن روحانی قرار دارد؟
مثلث/ علیاردشیر بابایی:
از اواخر دهه 80 رئیس دفتر رئیسجمهور نقش کلیدی و مهمی محسوب میشود، آنها که دیدهاند گفتهاند در طبقه VIPپاستور علاوه بر آنکه محل استقرار رئیسجمهور است، شخصیتی دیگر آنجا حضور دارد که میان او و رئیس قوه مجریه تنها یک «درب چوبی»، فاصله است، همسایه نزدیک رئیسجمهور کسی نیست جز رئیس دفتر او.
این روزها محمود واعظی سکان دار ریاست دفتر رئیسجمهور است. مردی که از نفوذ فوقالعادهای روی حسن روحانی برخوردار است و در پشت صحنه اکثر عزل و نصبهای دولت ردپایی از او وجود دارد.
محمود واعظی، مردی که در دولت یازدهم نام او به عنوان یکی گزینههای وزارت خارجه برده میشد، در اتفاقی غیرمنتظره به وزارت ارتباطات رفت، در انتخابات سال 96 پس از پیروزی حسن روحانی، محمود واعظی به رسانهها گفت در دولت بعدی به عنوان وزیر ارتباطات به مجلس معرفی نمیشود و به عنوان رئیس دفتر روحانی در دولت دوازدهم حضور دارد.
اختلاف واعظی و جهانگیری هم یکی از دیگر از بحثهایی است که این روزها نقل محافل مطبوعاتی است و گاهی به تیتر رسانهها و روزنامه تبدیل میشود. برخی از جایگاه واعظی در کمرنگشدن نقش جهانگیری در دولت گفتهاند، حتی کار به جایی رسید که شایعه استعفای اسحاق جهانگیری در برخی رسانهها به گوش رسید، دلیل استعفای جهانگیری اختلاف و دخالت دفتر رئیسجمهور خوانده شد، هرچند بعدا این استعفا تکذیب شد.
محمود واعظی هم در خصوص گمانه زنیهای اختلافش با معاون اول رئیسجمهوری گفت: «هیچ اختلافی بین آقای جهانگیری و دولت و اعضای دولت وجود ندارد. ما الحمدلله در این دولت روابط صمیمی و نزدیک داشتیم. اگر کسی در یک سایتی حرفی میزند نباید در جمع مطرح کرد و به نظر من این حرفها را نباید جدی گرفت. اکنون بین آقای جهانگیری و همه اعضای دولت صمیمیت وجود دارد.» وقتی در خصوص نقش واعظی در انتصابات و انتخابهای حسن روحانی از وی سوال شد او گفت: «این حرف بیمبنا است. رئیسجمهوری در همه زمینهها تصمیم نهایی را شخصا میگیرند. سؤال اینجاست رئیسجمهور چرا دفتر دارد؟ دفتر ریاستجمهوری برای این ایجاد شده است که مقدمات آنچه را رئیس دولت در نظر دارد، فراهم کند». همچنین رئیس دفتر رئیسجمهور در خصوص وزرای پیشنهادی در کابینه که از سوی برخی از افراد در دولت انتخاب میشوند، عنوان کرد: «ترکیب اعضای فعلی کابینه نشان میدهد که نه منتسب به فردی است و نه جناح خاصی، بلکه همه تفکرهای همسو با دولت که در انتخابات و رأی ۲۴ میلیونی حضور داشتند، در کابینه هم حضور فعال دارند. تجربه نشان داده است که آقای روحانی به هیچ عنوان اینگونه که گفته میشود، تصمیم نمیگیرد.»
اما بیایید به نقل قولهای دیگران هم رجوع کنیم. به طور مثال «عبدالله ناصری»، عضو شورای مشورتی اصلاحطلبان، سال گذشته در گفتوگو با «شرق» درباره محمود واعظی گفته بود: «شنیدههای موثق حاکی از آن است که در عزل و نصب استانداران حضور ایشان بهشدت احساس میشده است. هرگز رسم نبوده رئیس دفتر در این عرصهها وارد شود،». وی ادامه داده: «ایشان در حدی نقش پررنگی دارد که این تلقی ایجاد شده که نقش معاون اول را ایفا میکند، خبرها حاکی از آن است که حضور ایشان در دولت دوم بر نقش و انگیزههای جهانگیری بهعنوان معاون اول سایه انداخته است.» هرچه باشد یا نباشد، نقش محمود واعظی از یک رئیس دفتر بسیار پررنگتر است شاید به تعبیری واعظی برای روحانی مانند مشایی برای احمدینژاد باشد، کسی که تاثیر زیادی بر رئیسجمهور دارد و گوش روحانی به دهان اوست. واعظی مردی است که در سایه سیاست ایستاده است و صحنه گردان بخش قابل توجهی از سیاست در کشور است. سایهای که نور به آن راهی ندارد و ما فقط شبحی از دستها در آن میبینیم، دیر یا زود نور آنجا را روشن میکند و آن روز بهتر میشود قضاوت کرد.
دیدگاه تان را بنویسید