کابوس آمریکایی ها از این 4 سلاح ایرانی

به استثنای کره شمالی؛ در دوران پساجنگ سرد هیچ کشوری به اندازه ایران به دنبال به چالش کشیدن آمریکا نبوده است. ایران درخاورمیانه، آسیای مرکزی تا آمریکای لاتین، هیچ فرصتی را برای دشمنی و محدودسازی نفوذ آمریکا از دست نداده است. استراتژی اتخاذ شده توسط ایران ذاتا مخاطره آمیز است. ایالات متحده آمریکا نه تنها با ایجاد پایگاه های نظامی در کشورهای منطقه، تهران را محاصره کرده بلکه هزینه نظامی آمریکا در سال های اخیر دو برابر حجم تولید ناخالص داخلی ایران بوده است. در مقابل جمهوری اسلامی ایران دکترین نظامی مبتنی بر بازدارندگی بر اساس سه توانمندی زرادخانه موشک های بالستیک گسترده، جنگ دریایی نامتقارن (به خصوص تهدید به مسدودسازی تنگه هرمز) و ارتباط با گروه های شبه نظامی غیردولتی را تعقیب کرده است. 

چهار سلاحی که می تواند به آمریکا خسارت وارد کند:

موشک سجیل

مهم ترین ابزار دکترین نظامی ایران؛ حجم وسیع موشک های بالستیک ایران است. شناخته ترین نوع موشک های بالستیک از خانواده شهاب هستند که بر اساس طراحی موشک های کره شمالی ساخته شده اند. سجیل نسلی از موشک‌های بالستیک جمهوری اسلامی ایران است. این موشک زمین‌به‌زمین دو مرحله‌ای، ۲ موتور سوخت جامد مرکب و بیش از ۲۵۰۰ کیلومتر بُرد دارد که ایران در سال 2008 آن را مورد آزمایش قرار داده است. موشک سجیل بر خلاف موشک های شهاب، با سوخت جامد تا حد قابل توجهی زمان پرتاب را کمتر و قدرت مانور را افزایش داده است. رابرت گیتس، وزیر دفاع اسبق آمریکا در سال 2009 گفت: «موشک سجیل دارای برد تقریبا 2000 تا 2500 کیلومتر است. سجیل می تواند کلاهک هایی را تا محدوده 750 کیلومتری به اسرائیل و حتی بخش هایی از جنوب شرقی اروپا پرتاب کند. این موشک می تواند کلاهک های هسته ای را با خود حمل کند.»

موشک سجیلِ دو برای نخستین بار در سال 2009 مورد آزمایش قرار گرفت. طبق دیدگاه گلوبال سکیوریتی: «سجیل دو توانایی برد 2510 کیلومتر با حمل کلاهک سه مخروطی به میزان 650 کیلومتر را دارد. این میزان می تواند از 1000 تا 2000 کیلومتر ارتقا پیدا کند.» بزرگترین دستاورد در موشک های بالستیک از بعد دقت را می توان موشک سجیل دو دانست که در مقایسه با سجیل یک؛ به سیستم ناوبری جدید و سنسورهای دقیق و پیشرفته مجهز است. 

زیردریایی های کلاس غدیر

شاید بتوان بزرگترین عامل تهدید بازدارنده ایران در زمینه تهدید محموله های نفتی در تنگه هرمز را زیردریایی های با کلاس های غدیر نامید. بر اساس برخی از برآوردها، ایالات متحده آمریکا از سال 1976 تا کنون حدود 8 تریلیون دلار برای حفاظت از تنگه هرمز هزینه کرده است. بنابراین این زیردریایی ها برای ایران در مسدود سازی تنگه هرمز ارزشمند هستند. موسسه مطالعات جنگ تبیین کرد: «نیروهای نظامی خطوط ارتباط دریایی و کشتی های تجاری که مسیرهای آنها قابل پیش بینی است، طمعه های آسانی برای زیردریایی ها هستند.»

زیردریایی ایرانی غدیر که عرض بدنه آن حدود ۲متر و ۷۵ سانتیمتر است قابلیت شلیک اژدر از دو مقر جلویی، رهاسازی انواع مین دریایی، حمل نیروهای تکاور و موشک‌های دوش پرتاب را داشته و امکانات لازم برای خروج نیروهای غواص در زیر آب برای اجرای عملیات در آن قرار داده شده‌است. ناوگان رو به رشد 150 تنی زیردریایی کلاس غدیر در هر جنگی مرگبار خواهد بود. از قابلیت قرارگیری در بستر دریا برخوردار است و سامانه‌های راداری توانایی ردگیری آن را ندارند. 

کریس هامر، متخصص نظامی موسسه مطالعات جنگ در سال 2013 گفت: « ساکت‌ترین زیردریایی‌ها در جهان آنهایی هستند که بر روی بستر شنی دریا قرار گرفته و بی‌حرکت می‌مانند. این همان کاری است که زیردریایی‌های غدیر در ایران انجام می‌دهند. از بنادر حرکت کرده به عمق دریا رفته و در بستر خلیج‌فارس روی شن موضع می‌گیرند و منتظر اهداف خود می‌مانند.»

موشک خلیج فارس

مولفه دیگر از قابلیت های دریایی نامتقارن ایران، موشک بالستیک ضد کشتی خلیج فارس است. این موشک یک موشک بالستیک ضد کشتی با سوخت جامد تک مرحله‌ای و سرعت مافوق صوت با برد ۳۰۰ کیلومتر است که بر اساس موشک فاتح ۱۱۰ طراحی و ساخته شده‌است. این موشک با یک کلاهک انفجاری ۶۵۰ کیلوگرمی تجهیز شده که از ترکیبی از سیستم‌های هدایت شونده بهره می‌برد که از رهگیری آن جلوگیری می‌کند. رسانه های خبری ایران؛ موشک بالستیک ضد کشتی ایران را «پیشرفته و مهم ترین موشک نیروی دریایی سپاه پاسدران انقلاب اسلامی» توصیف کرده اند. ویژگی متمایز این موشک به سرعت مافوق آن بر می گردد و این موشک به صورت عمودی پرتاب و با سرعت مافوق صوت هدف را شناسایی کرده، روی آن قفل و به آن اصابت می‌کند. خبرگزاری فارس هدف موشک خلیج فارس را «تخریب اهداف و نیروهای دشمن در دریا» دانسته است. مجید باکویی، معاون وزیر دفاع ایران در همین رابطه تاکید کرد: «ما پس از اولین آزمایش موشک خلیج فارس شاهد عقب نشینی ناوگان دریایی آمریکا بودیم.»

حزب الله

در اوایل دهه 1980، برای کمک به ایجاد مقاومت علیه اشغالگری اسرائیل، مقامات سپاه پاسداران به لبنان فرستاده شدند. در آن دوران ایران نه تنها در لبنان نفوذی نداشت بلکه درگیر جنگ مرگبار با صدام حسین در عراق بود. درک تصمیم نفوذ در لبنان یک نبوغ استراتژیک به نظرمی رسد زیرا حزب الله هدیه ای است که در راستای اهداف ایران عمل می کند. حزب الله بارها ثابت کرده که موثرترین و قابل استفاده ترین زرادخانه ایران است. پس از تهاجم آمریکا به عراق در سال 2003، از حزب الله برای آموزش گروه های شبه نظامی شیعه عراق استفاده شد و همچنین آنها به آموزش حوثی ها در یمن پرداختند. همچنین از سال 2011 حزب الله  در حفظ دولت بشار اسد نقش تعیین کننده ای داشته است.

منبع: نشنال اینترست / ترجمه: علیرضا علیپور