چرا عربستان از مذاکره با ایران می ترسد؟

د. محمود البازی در رای الیوم نوشت: در این مقاله تلاش می کنیم به این دو سوال محوری و مهم پاسخ دهیم: آیا در مورد مساله یمن، اعراب موفق به تشکیل ائتلاف عربی اسلامی موفقی شدند که امروز دعوت به شور یا یکدیگر در مورد ایجاد ائتلافی علیه ایران می کنند؟! آیا عربستان و دولتهای منطقه جز جنگ طلبی علیه ایران گزینه دیگری دارد؟

به گزارش «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: امروز اوضاع در منطقه ما به شدت متشنج است؛ از هدف گرفتن نفت کش ها در امارات گرفته تا حضور نظامی آمریکا در منطقه خلیج فارس و هدف گرفتن پالایشگاههای نفت عربستان از سوی حوثی ها. در هیاهوی این معضل ها، ملک سلمان دعوت به برگزاری نشست عربی و اسلامی می کند و این اقدامی مهم محسوب می شود. اما پس از دقت نظر متوجه می شویم که این نشست معنایی ندارد و پیش از شروع، محکوم به شکست است. به عقیده من، این نشست مانند بسیاری کنفرانس های عربی با شکست خاتمه می یابد.

عربستان سعودی قدرت خود را از دست داده و توانی برای تحقق اجماع عربی اسلامی علیه یک مساله را ندارد. ائتلاف عربی اسلامی به رهبری عربستان سعودی به هیچ موفقیتی در جریان جنگ یمن دست نیافت. امارات طبق عادت خود تلاش می کند با کمترین خسارت، منافع خود در یمن را حفظ کند؛ اما عربستان در باتلاق یمن غرق شده و حال مورد حمله یمنی ها قرار می گیرد.

برای پاسخ دادن به سوال دوم، می گوییم مشخص نیست چرا عربستان سعودی از مذاکره می ترسد. ترامپ، رئیس جمهور قدرتمندترین دولت جهان و صاحب بزرگترین ناوهای جنگی، روزی دو بار دعوت به مذاکره با ایران می کند! چرا ما اعراب گمان می کنیم مذاکره از هیبتمان کم می کند؟ چرا در سیاستهای عربی این بی تدبیری حاکم است؟ به نظر می رسد امارات به خوبی متوجه شرایط شده و خود را از حوادث دور کرده است. اقتصاد قوی این کشور و گردشگری آن مایل به جنگ ویرانگر با ایران نیست. عربستان به نوبه خود تحرکاتی داشته و کمک هایی به دولت ایران کرد تا در اختیار سیل زده ها قرار دهد. در یک حادثه دیگر ، سعودیها کشتی ایرانی با 26 سرنشین در دریای سرخ را نجات دادند. چرا داعیان جنگ هستیم نه داعیان صلح و دوستی؟ اشتراکات ما با ایران زیاد است. ایران یک دولت مسلمان و همسایه است. عربستان بعنوان یک قدرت اسلامی در منطقه باید با منطق و عقلانیت بیشتری با چالش ها مقابله کند.

می توانیم با ایران وارد مذاکره شویم؛ چرا که ایرانی ها ید طولایی در مذاکرات دارند. آنها به مدت چند سال با جامعه بین الملل مذاکره کردند تا به توافق هسته ای دست یافتند. ایرانی ها نفس طولانی در زمینه گفتگو دارند و می توان از این ویژگی برای حل برخی مشکلاتشان استفاده کرد.

گزینه های زیادی در مورد تعامل با ایران وجود دارد، که یکی از آنها مذاکره مستقیم یا غیر مستقیم است. جواد ظریف بارها این مساله را اعلام کرده و از تمایل ایران به مذاکره با همسایگان صحبت می کند. طرفهایی که می خواهند جنگی علیه ایران به راه اندازند، باید به تنهایی تبعات ان را تحمل کنند. ما عربها می توانیم از نتایج خطرناک جنگ دوری کرده و مانع فاجعه شویم. در یک کلام مختصر، مذاکره ممکن و ضروری است.