حاشیه‌نگاری از دیدار اساتید با رهبر انقلاب

 روز گذشته اساتید و پژوهشگران دانشگاه میهمان رهبر انقلاب در حسینیه امام خمینی بودند، دیداری که هر ساله در ماه رمضان برگزار می شود و اساتید و نخبگان دانشگاهی نظرات خود را پیرامون مسائل کشور بیان می کنند. حاشیه نگاری «علی خضریان» از این دیدار را در ادامه می خوانید:

حسینیه امام خمینی(ره) آرام آرام مهیای آغاز جلسه است و استادان وارد حسینیه می شوند و هر کدام گوشه ای را انتخاب می کنند برای نشستن و در این بین اولویت با صندلی های کناری حسینیه است که زودتر از دیگر بخش ها پر می شوند و البته در این بین بعضی اساتید جوان پس از اینکه شاهد ورود استادان پیشکسوت می شوند صندلی های خود را به رسم احترام به آنها می سپارند و در جایی دیگر بر زمین می نشینند. در صف های جلوتر و پیش از ورود رهبر، یکی از اساتید که بعدا معلوم می شود از استادان هسته ای است با انرژی بالا شعارهایی را سر می دهد و مدام جمعیت را زنده نگه می دارد و آنها را دعوت به همراهی می کند. یکی از حاضران او را بابت انرژی بالا تشویق می کند و به شوخی به او می گوید: «مطمئنی روزه ای؟!» و آن استاد هم که انگار منتظر شوخی کردن بود در جوابش با لبخند می گوید: «من مطمئنم اما آنهایی که حال ندارند، مطمئنند که انقلابی اند؟!» و در ادامه گفت: «خلاصه ماهسته ای هستیم کم که نمی آوریم.» و این بار یکی از روسای دانشگاه های تهران که شاهد این گفتگو بود گفت: «خوب معلوم شد چرا انقدر ایشان پرانرژی است؛ ما باتری مان عادی است و این ساعت ها کم می آوریم و شما باتری تان هسته ای است.» آن استاد هسته ای باز هم انگار منتظر ادامه شوخی خود اینبار با رنگ و بوی سیاسی بود و ادامه داد: «بله دیگر ما که هسته ای هستیم و کم نمی آوریم و این انرژی را به دستور آمریکا شروع نکردیم که به خواستشان تعطیل کنیم.»

در همین بین ورود مسئولان و وزرای آموزش عالی به حسینیه و بدو بدوی تیم حفاظت حکایت از این داشت تا چند لحظه دیگر آقا وارد حسینیه می شوند و مراسم رسما آغاز می شود. آن استاد هسته ای هم با آمادگی بیشتری اقدام به سردادن شعار کرد و البته قصد داشت شعری را هم بخواند که ورود رهبر و سردادن شعارها مانع از شنیده شدن صدایش شد و ترجیح داد همصدا با حاضران در حسینیه شعار «ای رهبر آزاده آماده ایم آماده» را سردهد و در یک موقعیت مناسب و میان شعارجمعیت شعار «ما همه سرباز تواییم رهبرا، آتش به اختیارتیم رهبرا» را همگانی کند که با لبخند آقا نیز همراه شد.

ساعت ۱۷:۲۰ دقیقه بود و جلسه رسما آغاز شد و دکتر مسعود نیک دستی قاری ممتاز کشوری از دانشگاه علوم پزشکی اصفهان قرائت آیات انتهایی سوره حشر را قرائت کرد و پس از آن دکتر سیدمحمودرضا آقامیری از اساتید مهندسی هسته ای که جانشین شهید هسته ای مسعود علیمحمدی در شورای بین المللی سزامی نیز هست به عنوان مجری مراسم پشت تریبون قرار گرفت و پس از سلام و علیکی که با حضار و رهبر کرد، به آقا گفت که او و همکارانش بیشتر راغب هستند از نظرات و دیدگاه های ایشان استفاده کنند و اما استادانی نیز آماده ارائه مطلبند و هر آنچه آقا تصمیم دارند. آقا بلافاصله گفت: «بله حتما بفرمایند صحبت کنند.»

اولین استادی که پشت میکروفن قرار گرفت دکتر رسول جلیلی عضو هیات علمی دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف بود که پیرامون دغدغه ها و راهکارها در حوزه فضای مجازی سخن گفت. او معتقد بود که فضای مجازی پدیده ای است که اهمیتش به اندازه انقلاب اسلامی است و از این رو در این محیط باید فضای مجازی طراز انقلاب اسلامی را خلق کنیم چرا که در زمانی زندگی می کنیم که شرکت ها و بنگاه های فضای مجازی در حال به خطر انداختن حاکمیت کشورها هستند و کنایه ای هم به برخی تصمیمات سیاسی مسئولان این حوزه زد و گفت: «اگر حاکمیت ملی از سوی فضای مجازی به مخاطره بیافتد دیگر منتظر اختلافات جناح های داخلی نمی ماند.»

دکتر جلیلی در صحبت های خود به اقدام اخیر چند شرکت آمریکایی همچون اپل و گوگل در حذف اپلیکیشن های داخلی و حذف برخی برنامک ها از گوشی تلفن همراه میلیون ها ایرانی نیز اشاره کرد و وضع موجود را هم درس دانست و هم شرم! شرم برای کسانی که با فیلترینگ داخلی ها نگذاشتند ظرفیت های داخلی شکل بگیرد و درس هم برای مسئولانی که با عدم جدی گرفتن وضعیت فضای مجازی زمینه این شرم را فراهم کردند. این استاد دانشگاه برگزاری حداقل هفتگی جلسات تعطیل شده شورای عالی فضای مجازی را حداقل اقدامی می دانست که باید صورت گیرد و متاسفانه مدتی است در تعطیلی به سر می برد و معتقد بود: «شورای عالی فضای مجازی توسط کلیدی قفل شده است.»

دکتر محمدرضا حسنی آهنگر دانشیار مهندسی کامپیوتر گرایش هوش مصنوعی و رباتیک دانشگاه جامع امام حسین(ع) نیز نفر دومی بود که پشت تریبون حاضر شد و پیرامون اهمیت دستیابی به الگوی انقلابی و بومی برای مدیریت دانشگاه صحبت کرد و ضمن انتقاد از مقاله‌محوری بدون توجه به نیازهای کشور در دانشگاه از لزوم هدایت رساله‌ها و پایان‌نامه‌های دانشگاهی برای حل مشکلات کشور سخن گفت. البته بخشی از صحبت هایش با توجه به اینکه طولانی شد، با صلوات حاضران در حسینیه در جهت حفظ وقت نیمه تمام ماند و مکتوبش را به آقا داد.

دکتر سعید مرید استاد مدیریت مابع آب دانشگاه تربیت مدرس که عضو هیات ویژه گزارش ملی سیلاب ریاست جمهوری نیز است به عنوان سخنران بعدی پشت تریبون قرار گرفت از ضرورت توجه به اقدامات نرم و ملزومات فنی و اجتماعی برای اصلاح الگوی مصرف در جامعه سخن گفت.

در این هنگام دکتر آقامیری یادی از همکاران شهیدش کرد و با ذکر نام شهدای هسته ای مجید شهریاری، مسعود علیمحمدی، داریوش رضایی نژاد و مصطفی احمدی روشن یاد آنها را در حسینیه امام خمینی(ره) زنده کرد.

دکتر سهیلا صادقی فسایی، دکترای جامعه شناسی و دانشیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران سخنران بعدی بود که طبق اعلام مجری قرار بود در خصوص زن و خانواده صحبت کند و اما او در ابتدای بحثش اعلام کرد که ضمن اینکه در خصوص زن و خانواده مطالبی را آماده کرده اما قصد دارد بحثی را پیرامون مراکزز دانشگاهی مطرح کند که احتمال می دهد تبعاتی را نیز برایش داشته باشد. همین سخنان باعث شد تا یک سکوتی فضای حسینیه را فراگیرد و او انتقاداتی را پیرامون دانشگاهی که در آن تدریس می کند و معتقد است به صورت اسمی مادر است اما تابع باندبازی های سیاسی قرار گرفته و تبدیل به جولانگاه نزاع‌های سیاسی گردیده انتقاد کند که این موضوع زمینه برخی بی‌توجهی ها به شایستگی‌های علمی و اخلاقی مدیران در انتصاب‌ها را فراهم کرده است.

دکتر صادقی انتقاداتی را هم به حوزه پزوهش در دانشگاه اختصاص داد و معتقد بود: «پژوهش نه براساس نیازهای کشور که براساس یک سری باندبازی ها شکل می گیرد.» و نکته طنزآلود را خرج زیاد در بخش کارهای پژوهشی و عدم علاقه مدیران به نتایج پژوهشی می دانست که این موضوع باعث شد تا بر ضرورت نظارت بر طرح‌های پژوهشی و چگونگی هزینه بودجه این بخش در دانشگاه ها تاکید کند.

این استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران گرفتن مسئولیت در دانشگاه را در شرایط فعلی راحت ترین کاری می دانست که به دلیل عدم پاسخگویی و نبود هیچ بازخواست و تنبیهی برای اشتباهاتشان امروز شرایطی مساعد را برای مدیران فراهم کرده که به اندازه یک تخلف کوچک نیز مورد بازخواست قرار نمی گیرد.

دکتر صادقی انتهای بحثش را هم به موضوع زنان اختصاص داد و از سهم ۱۰ درصدی زنان در هیات علمی دانشگاه ها گلایه کرد و معتقد بود این عدد به خوبی حکایت از این دارد که تبعیض جنسی علیه زنان امری جدی است که نیازمند تغییرات جدی در جامعه است. او البته به سرعت دفاع از حقوق زنان با تمسک به نظرات غربی را جایز ندانست و معتقد بود که بهره گیری از نظام مساوات و برابری برای ایفای حقوق زنان ظلم مضاعف بر زنان را به بار می آورد.

دکتر علی عبدالعالی دانشیار مهندسی برق دانشگاه علم و صنعت سخنران بعدی مراسم بود که پیرامون ارتباط با دانش تولید سخن گفت و معتقد بود: «ملت و دولتی که ساخته غرب را مصرف می کند نمی تواند فکر غربی را مصرف نکند.» او از سند تحول بنیادینی گفت که امروز فقط اسمش را مصرف می کنیم و کاری را با آن جلو نمی بریم.

دکتر عبدالعالی در سخنانش از خدمت ترامپ به ایران حرف زد و گفت: «آیا ترامپ می داند با قطع مصرف نفت چه خدمتی را به ملت و کشور ما می کند؟!» او از عبارت «آکواریوم دانشگاهی» نیز برای توضیح دانشگاهی که مخصوص بوم ما ساخته نشده بهره برد و به استادان یادآوری کرد که دستاوردهای علمی  ما در جاهایی مثل نانو بوده که از غرب ناامید شده بودیم.

دکتر ابراهیم کلانتری معاون فرهنگی دانشجویی دانشگاه آزاد سخنران بعدی مراسم بود که پیرامون سرمایه فرهنگی سخنانی را بیان کرد و از سوء مدیریت فرهنگی در دانشگاه‌ها و بی‌تفاوتی مسئولان نسبت به دغدغه‌های فرهنگی انتقاد کرد و نسبت به توجه دانشگاه به مسائل واقعی کشور و راه‌اندازی زیست‌بوم‌های خلاق تاکید داشت و خواستار توجه جدی به سرمایه‌های عظیم بالقوه و بالفعل فرهنگی کشور شد. سخنان او نیز در حالی که مجری مراسم اعلام کرد که همچنان وقت صحبت کردن باقیست با صلوات های حاضران در حسینیه ناتمام ماند و دکتر کلانتری نیز ترجیح داد تا مکتوب آنچه می خواست بگوید را تقدیم آقا کند.

دکتر مریم بختیاری دانشیار روانشناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران دیگر سخنرانی بود که پشت تریبون قرار گرفت و همان اول صحبت سخنان خود را نه فقط به نمایندگی از زنان که خود را نماینده آقایان نیز دانست و از اهمیت تامین رفاه اجتماعی زنان به منظور حفظ شأن و ایفای نقش مادری و همسری در خانواده سخن گفت و بر کاهش فاصله طبقاتی براساس یک برنامه ریزی اقتصادی تاکید کرد و بیان داشت: «باید زندگی مسئولان الگویی از ساده زیستی و پرهیز از تجملات باشد.»

پس از او دکتر نجفقلی حبیبی دکترای فلسفه و حکمت اسلامی و دانشیار دانشگاه تهران که سال های نه چندان دور مسئولیت انجمن اسلامی مدرسین را نیز عهده دار بود به سخنرانی پرداخت و بیان داشت: «علم و نگرش های تخصصی باید مرجع تصمیم گیری ها باشد نه نظر این و آن.» و پیرامون اهمیت آزاداندیشی سخن گفت و بیان کرد: کرسی های آزاداندیشی بستر بیان تفکرات مختلف است که این جلسه (دیدار اساتید دانشگاه ها با رهبر انقلاب) یکی از جلسات آزاداندیشی است که همه سلیقه ها به راحتی همه حرف های خود را می زنند.» این سخنان دکتر حبیبی من را یاد برخی بی اخلاقی های رسانه ای در طول یک هفته گذشته و پس از دیدار دانشجویان با رهبری انداخت و ای کاش حداقل این حریت استاد اصلاح طلب دانشگاه را داشتند کسانی که سال ها در همین حسینیه تریبون داشتند و از همه چیز سخن گفتند و امسال به دلیل قرارگرفتن در اولویت آخر از سوی وزارت علوم فرصت صحبت نیافتند، این موضوع را بی جهت و با شانتاژ رسانه ای همان کسانی که باعث اصلی عدم رسیدن فرصت بودند، به دیگران نسبت نمی دادند.

دکتر حبیبی از برخی برداشت های سلیقه‌ای پیرامون اسلامی شدن دانشگاه‌ها نیز انقاد داشت و معتقد به توجه به همه ظرفیت‌ها در جهت حفظ منافع ملی و اجماع ملی برای آینده ایران بود. او که روزی حامی برجام بود، تلویحا در اظهاراتش ضمن پذیرش عدم موفقیت برجام خواستار خطاب قرار گرفتن دولت آمریکا به خاطر بدعهدی بود و می گفت نباید دولت خودمان را در این موضوع متهم کنیم. او در پایان بر بسیج همه اراده‌ها و توانایی‌های تخصصی ایرانیان برای تحقق گام دوم انقلاب تاکید کرد.

دکتر محمدرضا مجیدی دانشیار گروه مطالعات منطقه ای دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران نیز پیرامون نظریه بین المللی انقلاب اسلامی و ضرورت پرهیز از انفعال و خلق فرصت‌های نو در عرصه بین‌الملل و یارگیری مناسب برای مقابله با نظام سلطه در میان همسایگان سخن گفت و بر لزوم تعریف سیاست آسیایی قوی از سوی دستگاه دیپلماسی با تاکید بر همسایگان که در چند سال اخیر مورد غفلت قرار گرفته انتقاد کرد.

دکتر امیرعلی حمیدیه، فوق تخصص خون و سرطان و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران آخرین سخنرانی بود که در جایگاه قرار گرفت و پیرامون سلول های بنیادین و دستاوردهای شرکت های دانش بنیان مطالبی را بیان کرد و بر اهمیت پرهیز از خام‌فروشی علم و لزوم تبدیل آن به فناوری و محصول تاکید داشت. این استاد دانشگاه رسیدن به این مهم را با حمایت ملی از محققین جوان و حاکمیت مدیریت جهادی در دانشگاه‌ها شدنی دانست.

فرصت برای صحبت کردن به آقا رسید جمع با فرستادن صلوات آماده آغاز سخنان رهبر می شد که یکی از اساتید در میان جمعیت بلند شد و نسبت به عملکرد نمایندگان مجلس و آنچه عدم نظارت صحیح آنها بر دولت می دانست انتقاداتی را مطرح کرد و بیان داشت: «آقاجان نمایندگان مجلس این روزها گرگم به هوا بازی می کنند.» که این اظهارات خنده حضار در حسینیه را به همراه داشت و آقا با تکان دادن سری به معنای شنیدن انتقادات این استاد دانشگاه، او را به آرامش و نشستن دعوت کرد.

آقا در همان ابتدا با اشاره به کار بزرگی که بر دوش اساتید و اعضای هیات علمی دانشگاه هاست که با کمترین جایی قابل مقایسه است، حساب حاضران در جلسه را با دیگر دیدارها مشخص کردند و با اشاره به پیشرفت های بسیاری که به معنای واقعی طی سال های گذشته در دانشگاه رقم خورده از کارنامه دانشگاه ابراز رضایت کردند.

اما این هشدار رهبری مبنی بر اینکه اساتید نباید از جامعه منزوی باشند، به آنها متذکر شدند که در صورت عدم توجه به این هشدار ممکن است همان بلایی که سر روشنفکران آمد، متوجه آنها شود.

آقا مثل همیشه سخن از امید گفتند و آن را شرط اساسی پیشرفت دانستند و هدف اصلی دشمن را ایجاد یأس می دانستند که جریانی با سرمنشأ خارجی و با امتداد داخلی به آن دامن می زند. آقا یک نمونه از این جریان را «پروژه ۲۰۴۰ دانشگاه استنفورد برای ایران» دانست که هدف آن، زیر سؤال بردن پیشرفت های علمی است که متأسفانه عده ای هم در داخل با آنها هم‌صدایی می کنند و و از اساتید خواستند تا در مقابل این جریان بایستند.

آقا با اشاره به «علم نافع» به معنای علمی که مسایل کشور را حل کند، به مسایلی از قبیل بیماری های مزمن اقتصادی پرداختند و از دانشگاه ها خواستند در پرتو علم نافع و ایجاد ساز و کار مناسب به تأمل در راه‌حل های اینگونه مشکلات بپردازند.

آقا در سخنان خود با تاکید بر سرمایه گذاری در علوم بنیادی و پایه، خواستار حرکت در مسیر دستیابی به حقایق کشف نشده در عالم شدند که دانشگاهیان باید به عنوان یکی از کارهای اساسی به آن توجه کنند.

دغدغه های فرهنگی رهبر در این دیدار هم بروز و ظهور داشت و ایشان با انتقاد از فضای فرهنگی شماری از دانشگاه ها که موجب تغییر رفتار و فرهنگ دانشجویان می شود، گفتند: «استادان متدین و انقلابی کاری کنند که جریان فکری و فرهنگی آنها به جریان رایج دانشگاهها تبدیل شود.»

آقا با اشاره به بروز و ظهور برخی مدعیان چپ گرایی در دانشگاه ها که همان چپ آمریکایی است و با ظاهری چپ، باطنی غربی و آمریکایی دارد، اطلاع دقیق خود از محیط دانشگاهی را نیز در خصوص وضعیت دانشگاه ها به نمایش گذاشتند و خواستار پاسخ های مستدل اساتید انقلابی و متدین به سؤالات مطرح در ذهن دانشجویان شدند.

آقا در همین خصوص با تاکید بر نقش انسان ساز دانشگاه و امر فرهنگ، هدف دانشگاه را صرفاً علم آموزی ندانستند و ساختن انسانی مجهز به سلاح علم که همراه با آن اخلاق و سبک زندگی نیز باید به دانشجو ارائه شود دانستند و تا دانشگاه ها به محل تربیت جوانان مؤمن، انقلابی، پاکدامن، دلبسته به کشور و مستعد خدمت به مردم تبدیل شوند.

آقا اما در این دیدار به موضوع روز سیاسی کشور و مساله مذاکره با آمریکا نیز اشاره کردند و تاکید کردند که در مورد موضوعات ناموسی و اساسی انقلاب مثل توانایی های نظامی مان  مذاکره نمی کنیم. چرا که موضوعاتی همچون مسائل دفاعی، قابل مذاکره نیست. مذاکره در این مسائل دو کلمه خواهد بود، طرف مقابل می گوید ما این موارد را خواستاریم و ما هم می گوییم «نه» و تمام می‌شود.

آقا برای این دوکلمه مذاکره به ماجرای یک خواستگاری اشاره کردند که در یک جلسه خواستگاری پرسیدند کار به کجا رسیده و گفتند موضوع سر دو کلمه است ما می گوییم دختر شما را می خواهیم و آنها می گویند شما غلط می کنید که با خنده حضار همراه شد.

آقا بازهم با تاکید بر اینکه جمهوری اسلامی ایران مطلقاً با آمریکا مذاکره نخواهد کرد به ارائه تحلیلی از مقاصد زورگویانه آمریکایی ها در قبال دولتها و کشورها به تفکیک راهبرد و تاکتیک آمریکایی ها برای رسیدن به هدفشان پرداختند که راهبرد آمریکایی ها فشار با هدف خسته کردن و تاکتیک آنها مذاکره است تا به خواسته شان برسند و تنها راه مقابله با این ترفند را استفاده از اهرم های فشار در مقابل آمریکایی‌ها دانستند که امروز ایران ابزارهای فشار لازم را در اختیار دارد و گفتند: «این ابزارها برخلاف آنچه که آنها تبلیغ می کنند، نظامی نیست البته اگر زمانی لازم باشد، آن ابزارها نیز وجود دارد که یکی از آنها فناوری هسته ای کشور است.»

آقا در پایان صحبت هایشان به مسله روز قدس نیز اشاره کردند که امسال از هر سال مهمتر است و اشاره به موضع انسانی فلسطین که وجدان های انسانی را مجبور به واکنش کرده و این فقط محدود به کشورهای اسلامی نیست نمودند.

دیگر وقت اذان رسیده و جمعیت مشغول اقامه نماز می شوند و به مقتدایشان نماز شامگاه ۲۳ رمضان را اقتدا می کنند و پس از آن ضمن حرکت به سمت سفره افطار به دیده بوسی با هم می پردازند. بر سر سفره هم جز دقایقی کوتاه از ابتدای افطار، آقا مشغول گفتگو با تعدادی از اساتید می شوند که به نوبت جلو می آمدند و درخواست گفتگو می کردند و ایشان هم صبورانه به صحبت ها گوش می دادند تا جاییکه سفره های افطار کم کم خالی شده بود و میزبان همچنان در حال شنیدن صحبت ها بود اما این شوق گفتگو پایانی نداشت و آقا برای اینکه تیم حفاظت هم نفسی تازه کنند از جمع استادان در حسینیه خارج شدند تا دیدار ۸ خردادماه ۹۸ هم به پایان برسد.