به لاریجانی فکر نکنید او رییس جمهور نمی شود

ائتلاف نکردن عارف با علی لاریجانی در انتخابات هیئت رئیسه مجلس این فرضیه را به ذهن متبادر کرد که گویا دیگر جناح های سیاسی قصد ائتلاف در دو انتخابات مهم پیش رو را ندارند؛ به خصوص آنکه باتوجه به نارضایتی نسبی از عملکرد دولت حسن روحانی چنین به نظر می رسد که گروه های سیاسی سعی دارند به صورت مستقل وارد میدان انتخابات شوند تا حداقل سرمایه اجتماعی پایگاه سیاسی خود را به دلیل عملکرد یک گروه دیگر از دست ندهند.

حسین کنعانی مقدم باور دارد که دولت با عمل نکردن به بخشی از شعارهای خود باعث کاهش سطح اعتماد ملی شد. او درباره این موضوع به «نامه نیوز» گفت: «برخی باور دارند که سرمایه اجتماعی در عالم سیاست به معنای طرفداری از جناح‌ها و شخصیت‌های سیاسی است اما من باور دارم که سرمایه اجتماعی به اعتماد مردم نسبت به نظام مربوط است و فقط مرتبط به قوای سه گانه نیست. وقتی مردم نسبت به نظام اعتماد داشته باشند در بزنگاه هایی مانند انتخابات، حوادت و بلایای طبیعی، جنگ یا بحران های اقتصادی فعال عمل می کنند؛ هرچند دولت آقای روحانی باتوجه به عمل نکردن شعارهای انتخاباتی خود نتوانست اعتماد لازم مردم را با خود به همراه کند. به نظر می رسد که نقطه آسیب هر نظام سیاسی نبود اعتماد ملی است و تمام نهادها و قوا از جمله قوه مجریه می توانند در کاهش یا افزایش اعتماد عمومی موثر باشند».

این فعال سیاسی درخصوص ترکیب مجلس آینده و میزان احتمال ائتلاف احزاب و گروه های سیاسی با یکدیگر اظهار کرد: «احتمالا در مجلس آینده اکثریت و اقلیت نخواهیم داشت و آراء بین جناح های سیاسی تقسیم می شود اما موضوع مهمتر این است که بر اساس چنین مجلسی باید انتظار یک دولت ائتلافی هم داشته باشیم. واقعیت این است که دیگر کشور تحمل مدیریت تک جناحی را ندارد و نمی توان کشور را جناحی کرد. سازوکاری که ما هم پیشنهاد کردیم یک دولت ائتلافی است که همه افراد و گروه ها خود را در آن شریک بدانند. انتخابات مجلس چندشاخص مهم باید داشته باشد که از جمله آنها می توان به فراگیری، سلامت، امنیت، مشارکت حداکثری و در نهایت کارآمدی اشاره کرد که اگر معیار پایانی یعنی کارآمدی محقق نشود، حتی اگر تمام موارد پیشین نیز وجود داشته باشند، ضرر خواهیم کرد. بحث کارآمدی مهمترین بحثی است که می توان با آن از بحران های متعدد عبور کرد».

او همچنین درباره میزان احتمال ریاست جمهوری علی لاریجانی گفت در این مورد چندان فکر نکنید و افزود: «آقای لاریجانی توانست حدود یک سوم مجلس را همراه خود کند و در معادلات سیاسی خود موفق شد با دیگر گروه های حاضر در مجلس به یک توافق و اتحاد برسد و رئیس مجلس باقی بماند اما همه اینها دلیل نمی شود که او رئیس جمهور آینده ایران باشد. ما در یک تحول و پیچ تاریخی قرار گرفته ایم و حتی ممکن است نظام ریاستی به پارلمانی تغییر شکل بدهد؛ هرچند رهبری گفتند که نظام پارلمانی مشکلاتی دارد اما روایت داریم که بهترین اعمال ممکن است آنهایی باشد که مشکلاتی دارد. به زعم من نظام ریاستی پاسخگوی توسعه کشور نیست و شاید لازم باشد که تعدیل هایی شکل بگیرد. در نظام پارلمانی علاوه بر آنکه رئیس جمهور بر اساس رأی مردم انتخاب می شود، هئیت دولت و نخست وزیر هم به رأی نمایندگان مجلس که همان نمایندگان مردم باشند برگزیده می شوند و باید در قبال مجلس پاسخگو باشند. اکنون شاهد آن هستیم که معاون اول که همان نقش نخست وزیر را دارد توسط رئس جمهور انتخاب می شود و به مجلس پاسخ نمی دهد که چنین فرایندی ما را از دموکراسی دور می کند».