بازی پیچیده در کمیسیون امنیت ملی؛ امید آبستراکسیون کرد یا ولایی‌ها

انتخابات کمیسیون امنیت ملی که از چند هفته‌ای است محل بحث است قرار بود امروز سرنوشتش مشخص شود. ساعتی قبل از برگزاری انتخابات مصطفی کواکبیان به سود فلاحت پیشه از انتخابات کمیسیون انصراف داد او حتی در حاشیه جلسه علنی وقتی برای گرفتن فشار خون به لابی مجلس آمد در جواب خبرنگاران که از او در باره انصرافش می‌پرسیدند گفت: گفتند نیا من هم انصراف دادم.

البته آنطرف ماجرا یعنی در میان اصولگرایان هم حرف و حدیث کم نبود. مجتبی ذالنوری که مدت ها برای رئیس شدنش با نمایندگان لابی کرده بود وقتی صحبت از ائتلاف با بروجردی مطرح می‌شود پیشنهاد رای استمزاجی می‌دهد که هر کدام رایشان بیشتر بود او در انتخابات بماند و دیگری کنار بکشد. آنطور که گفته می‌شود بروجردی در جریان انتخابات درون گروهی بازنده می‌شود و ذالنور رقیب فلاحت‌پیشه می‌ماند.

اما با وجودی که تکلیف دو نامزد اصلی برای ریاست کمیسیون امنیت ملی مشخص شد، انتخابات هیأت رئیسه این کمیسیون معلق ماند. دو روایت از این اتفاق وجود دارد. برخی می گویند «جلسه کمیسیون به خاطر اعتراض امیدی‌ها برگزار نشد چون ولایی‌های کمیسیون امنیت با مستقلین جلسه‌ای داشتند اما این جلسه به درازا کشیده شد و امیدی‌ها در اعتراض به این موضوع جلسه کمیسیون امنیت را ترک کردند و انتخابات کمیسیون امنیت به جلسه بعد یعنی سه شنبه موکول شد».

روایت دیگر کاملا متفاوت است. رحیمی، عضو هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی از آبستراکسیون⁩ طیف مقابل ⁧فلاحت‌پیشه در جلسه امروز کمیسیون امنیت ملی خبر داد که به گفته وی دلیل عدم برگزاری انتخابات هیأت رئیسه این کمیسیون بوده است.

علیرضا رحیمی در صفحه شخصی خود در توئیتر نوشت: «مدلی جدید از ⁧آبستراکسیون⁩ را طیف مقابل ⁧فلاحت‌پیشه⁩ امروز در ⁧کمیسیون امنیت ملی⁩ به نمایش گذاشتند؛ بی آن که متهم به آبستراکسیون شوند!!

برای برگزاری ⁧انتخابات⁩ هیأت‌رئیسه کمیسیون، تأخیر ۲۵ دقیقه‌ای در ورود به جلسه، علیرغم حضور سایر اعضا، منجر به نرسیدن نصاب رسمیت جلسه شد.»

در واقع هر گروه، رقیب را مسئول آبستراکسیون می داند و طوری نشان می دهد که چون دست بالا را داشته، رقیب آبستراکسیون کرده تا مانع این پیروزی شود.