پایگاه خبری تحلیلی مثلث آنلاین:

حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، نماینده اسلام‌آباد غرب و دالاهو و رئیس سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی، در گفت‌و‌گو با خبرنگار اعتمادآنلاین، از سریال گاندو انتقاد کرد و گفت: مخالف این هستم که اوضاع کشور امنیتی نشان داده شود و حس بی‌اعتمادی و نفوذپذیری در جامعه شکل بگیرد.

 

او ادامه داد: برخی اوقات شرایط جامعه بسیار بدتر از آنچه هست نشان داده می‌شود، به خصوص شرایط و فضای امنیتی موجود. گاهی واقعیات فدای یک داستان می‌شود و داستان بر واقعیت غلبه می‌کند. این سریال بیش از آنکه اثر آموزنده داشته باشد اثر عکس دارد و فضای بی‌اعتمادی را بیشتر تقویت می‌کند. به‌ نوعی عدم اعتماد را در کشور فراگیر می‌کند.

 

این نماینده مجلس تاکید کرد: شخصاً معتقدم مسائل امنیتی را، با توجه به شاخصه‌های خاص امنیتی‌ای که در ایران داریم، نمی‌توان در قالب فیلم گنجاند و من چنین داستان‌ها و فیلم‌هایی را جدی نمی‌گیرم و تنها آن را در قالب فیلم تعریف می‌کنم.

 

فلاحت‌پیشه، با اشاره به نشان دادن ارتباط میان جاسوسان و دولت در این سریال، گفت: متاسفانه فضای تخریب در کشور ما بسیار جدی است و برای اینکه بخشی از سیاستمداران و جریانات سیاسی را شکست بدهند و از رقابت کنار بگذارند یکی از برچسب‌های همیشگی، ادعای وصل بودن افراد به خارج از کشور و ادعای جاسوسی است.

 

او با بیان اینکه زدن برچسب جاسوسی به بخشی از رقابت‌های سیاسی تبدیل‌ شده است، ادامه داد: با اینکه در کشور وزارت اطلاعات و دستگاه‌های مربوطه می‌توانند جاسوس بودن افراد را تشخیص دهند و دستگاه تصمیم‌گیر هم مشخص است، اما متاسفانه شاهد تبدیل‌ شدن برچسب جاسوسی به بخشی از رقابت‌های سیاسی هستیم که این‌ یک آفت است و به‌ راحتی اتفاق می‌افتد.

 

این نماینده مجلس اضافه کرد: در موارد مختلف می‌بینیم که برخی افراد مشخص، اتهام جاسوسی را به همگان وارد می‌کنند. اتهام جاسوسی و جاسوس نامیدن افراد به جزئی از جریان و بخشی از یک ادبیات سیاسی تبدیل‌ شده است. این افراد به فردی که موضع یا رفتارشان خلاف جریان آنها باشد بلافاصله اتهام جاسوسی وارد می‌کنند و اگر بررسی دقیق‌تری صورت بگیرد، عکس قضیه هم مشخص می‌شود.

 

فلاحت‌پیشه گفت: در شرایط مختلف هر نظام سیاسی، اگر خلاف اولویت‌های آن نظام رفتاری صورت بگیرد باید تردید کرد؛ به‌ عنوان‌ مثال در شرایط کنونی جامعه و با توجه به فضای بحرانی منطقه، ما نیازمند ثبات و برجسته کردن واقعیت امنیت در کشور هستیم. بنابراین در چنین شرایطی تلاش برای متهم کردن بخشی از نظام به ارتباطات جاسوسی و مواردی از این دست، فقط به اعتماد میان مردم و مسئولان ضربه می‌زند.

 

او عنوان کرد: مسئولان کشور از کانال‌های مختلفی می‌گذرند و اگر هم در جایی خلئی وجود دارد، دستگاه‌های مرتبط باید پاسخگو باشند. در حال حاضر برای کوچک‌ترین منصب سیاسی، امنیتی و حتی اداری در کشور استعلام‌های متعدد و دخالت‌های مختلفی صورت می‌گیرد و دستگاه‌های گوناگون حتی در عزل و نصب‌ها دخالت می‌کنند. در چنین شرایطی اگر اتفاقی افتاد، نباید یک جریان سیاسی، دولت و زحمات آن را زیر سوال برد بلکه دستگاه‌های مرتبط باید خودشان پاسخ دهند که چرا چنین اتفاقی افتاده است.

 

این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ادامه داد: من به‌شخصه، به‌ عنوان فردی که سال‌ها در حوزه نظارتی کار کرده‌ است، معتقدم از لحاظ مولفه امنیت ملی، اعتقاد و اعتماد به کشور، دولت‌هایی که سر کار بوده‌اند و نیز کارکنان‌شان، قریب به‌ اتفاق با اعتقاد کارشان را انجام می‌دهند و نباید به خاطر یک داستان‌نویسی و فیلمنامه‌نویسی اعتماد به مجموعه دولت‌ها یا بخشی از دولت را از بین برد.

 

فلاحت‌پیشه در پایان گفت: این سریال یکی از کارهای خطرناک و توطئه‌سازی‌هایی است که از درون صورت می‌گیرد برای اینکه اقتدار را نشان بدهند، در صورتی‌ که می‌توان نوع رفتاری را که در مقابله با جاسوسان خارجی صورت گرفته به‌ خوبی نشان داد. اما اینکه دولت خاصی را رخنه‌پذیر نشان دهند، شبیه اتهاماتی است که به‌ صورت روزمره در فضای مجازی یا در تریبون‌های فاقد پشتوانه استنادی می‌بینیم؛ همان‌ تریبون‌هایی که به‌ واسطه‌شان به راحتی تهمت می‌زنند و افراد را به اتهامات مختلف متهم می‌کنند. هدف‌ آنها این است که یکسری نخبگان سیاسی از صحنه تحولات کنار بروند، عملاً هم موفق شده‌اند و یکسری از نخبگان حاضرند به جای اینکه زیر فشار تهمت‌های روزمره قرار بگیرند، خانه‌نشین شوند.

 

اما محمدحسن قدیری ابیانه، فعال سیاسی اصولگرا، با بیان اینکه «گاندو بسیار قوی و تاثیرگذار بود»، می‌گوید دست‌اندکاران این سریال همه تلاش‌شان را به کار برده بودند تا هر آنچه به تصویر می‌کشند مطابق با واقعیت‌ها باشد.

اعتمادآنلاین| محمدحسن قدیری ابیانه، فعال سیاسی اصولگرا، در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین گفت: با اینکه داستان سریال گاندو بر اساس اتفاقات رخ‌داده بود، این نوع واقع‌گویی متاسفانه به مذاق دولتمردان خوش نیامد و به همین دلیل، اعتراض‌های زیادی به گاندو داشتند؛ مثلاً اینکه گفته شد خواهرزاده شخص رئیس‌جمهور در اقدام‌های جاسوسی دست داشته و باعث شد صداوسیما فشارهای زیادی را از جانب قوه‌ مجریه متحمل شود و خواستند صحنه‌های مربوط به ایشان سانسور شود که متاسفانه سانسور هم شد.

 

قدیری اضافه کرد: این فشارها در حالی اتفاق افتاد که خواهرزاده آقای روحانی واقعاً تخلفاتی را مرتکب شده است. به‌ همین خاطر امید دارم این سریال به طریقی بدون سانسور در اختیار مردم قرار گیرد. همچنین به دولت، به دلیل رویکرد سانسورمآبانه‌اش در رابطه با سریال گاندو، شدیداً اعتراض دارم.

 

عضو شورای بین‌الملل پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ادامه داد: به دلیل اینکه دولت بودجه صداوسیما را به این سازمان تزریق می‌کند، صداوسیما ناچار خودش را ملزم به تن دادن به مطالبه نه‌چندان منطقی‌ آنها کرد، چراکه هر بار رسانه‌‌ ملی برنامه‌ای انتقادی از دولت روی آنتن می‌فرستد،‌ دولتی‌ها از نظر بودجه تحت فشارشان قرار می‌دهند.

 

او همچنین عنوان کرد: به‌ همین خاطر اصولاً تنظیم بودجه باید از چارچوب اختیارات دولت خارج شود تا نتوانند تصمیم‌های صداوسیما، مجلس، قوه‌ قضاییه و همچنین دستگاه‌های نظامی را تحت‌ تاثیر آنچه در ذهن‌شان می‌گذرد قرار دهند. به‌ هر حال من از تولیدکنندگان گاندو تقدیر می‌کنم و به همه آنها خسته نباشید می‌گویم. چون این سریال باعث شد دولت اگر نقدی را دوست ندارد، روش خود را اصلاح کند؛ مثلاً راه نفوذ عوامل بیگانه در دولت را مسدود کند. نه اینکه اگر نفوذ حاصل شد و مورد نقد قرار گرفت، نقاد را تحت‌ فشار قرار بدهند.

 

ابیانه در پاسخ به این سوال که «آیا می‌شود همه نهادها را به این صراحت نقد کرد یا نه»، گفت: همه نهادها را می‌توان نقد کرد و اگر واقعاً تخلفی صورت گرفته باشد، باید زیر ذره‌بین برده شود و فرقی ندارد کجا باشد و به کدام دستگاه مرتبط باشد. مثلاً اگر فیلمی ساخته شود و خطاهای سپاه هم نشان داده شود، به شرطی که کلاً انتقادها موجب تضعیف نکته‌های مثبت و محاسن نشود، هیچ اشکالی ندارد. چون برخی از آنهایی که سپاه را نقد می‌کنند، هدف‌شان تخریب است نه اصلاح!

 

محمدحسن قدیری ابیانه در پایان صحبت‌هایش گفت: سریال «گاندو» اصلاً و ابداً تخریب نظام نیست و فقط برخی از سیاست‌های دولت را مورد نقد جدی قرار داده است؛ مثلاً اینکه چرا جیسون رضاییان باید تا جایی پیش برود که حتی از طعم آدامس رئیس‌جمهوری باخبر باشد و خیلی چیزهای دیگر شبیه این. البته تاکید می‌کنم که نقد باید واقع‌بینانه و سازنده باشد.