​جرمی هانت، وزیر مستعفی امور خارجه بریتانیا، پس از توقیف نفتکش "استینا ایمپرو" متعلق به این کشور به دست ایران از تشکیل هر چه سریعتر ناوگان حفاظت دریایی اتحادیه اروپا با هدف حفاظت از آزادی کشتیرانی در خلیج فارس صحبت کرد. فرانسه و آلمان هم از این پیشنهاد استقبال و حمایت کردند، اما...

پایگاه خبری تحلیلی مثلث آنلاین:

فیگارو نوشت: به نظر می آید که ﺗﺄمین امنیت تنگه هرمز به ﻣﺳﺄله بی نهایت پیچیده‌ای مبدل شود. آمریکا و اروپا هر یک طرحی دارند برای حفظ امنیت تنگه هرمز دارند، اما اروپائیان حاضر نیستند به آمریکائیان بپیوندند.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ جرمی هانت، وزیر مستعفی امور خارجه بریتانیا، پس از توقیف نفتکش "استینا ایمپرو" متعلق به این کشور به دست ایران از تشکیل هر چه سریعتر ناوگان حفاظت دریایی اتحادیه اروپا با هدف حفاظت از آزادی کشتیرانی در خلیج فارس صحبت کرد. فرانسه و آلمان هم از این پیشنهاد استقبال و حمایت کردند.

در این مقاله آمده است که فرانسه که دارای یک پاس‌ناو یا ناو محافظ در خلیج فارس است و دقیقاً پیش از توقیف نفتکش "استینا ایمپرو" اطمینان داده بود که قصد ندارد نیروها و تجهیزات نظامی خود را در این منطقه افزایش دهد، در وهله اول حمایت خود را از طرح بریتانیا برای حفظ امنیت تنگه هرمز اعلام داشت اما سه روز بعد از صحبتهای جرمی هانت از موضع خود عقب‌نشینی و پیشنهاد کرد که تنها در تبادل اطلاعات با متحدینش همکاری کند.

ژان ایو لودریان، وزیر امور خارجه فرانسه، روز سه‌شنبه ۱ مرداد / ۲۳ ژوئیه در مجلس ملی گفت که سه کشور اروپایی امضا‌کننده توافقنامه هسته‌ای در سال ۲۰۱۵ میلادی با یکدیگر در زمینه نظارت بر آزادی و حفظ امنیت کشتیرانی در خلیج فارس همکاری خواهند کرد.

فیگارو همچنین از قول ژان مارک ریکلی از مرکز سیاست و امنیت ژنو نوشته است که اروپائیان دارای ناو کافی برای اسکورت نفتکش هایی که از تنگه هرمز عبور می‌کنند، نیستند و معلوم نیست که چگونه قادر خواهند بود از همکاری با آمریکا اجتناب ورزند.

ظاهرا هشدارهای ایرانی ها، اروپائیان را از تصمیم خود برای ایجاد ائتلاف در جهت ﺗﺄمین امنیت تنگه هرمز منصرف کرد. اسحاق جهانگیری، معاون اول حسن روحانی گفت که هیچ احتیاجی نیست تا ائتلافی برای حفاظت از منطقه خلیج فارس تشکیل شود. حسین دهقان، وزیر دفاع سابق جمهوری اسلامی ایران، نیز گفت که هر نوع تغییری در وضعیت تنگه هرمز راه را برای یک رویارویی خطرناک باز خواهد کرد.

 

نیروی دریایی انگلیس کشتی کافی برای حضور در ناوگان اروپایی ندارد

 

به گزارش ایسنا، جرمی هانت، وزیر خارجه انگلیس روز دوشنبه  یعنی سه روز پس از آنکه نیروی دریایی ایران یک نفتکش انگلیسی را در تنگه هرمز توقیف کرد، این برنامه را اعلام کرد.

جرمی هانت به مجلس عوام گفت: ما در حال حاضر به دنبال ایجاد یک ائتلاف دریایی به رهبری اروپا هستیم.

بر اساس گزارشات، فرانسه، ایتالیا و دانمارک تا کنون حمایت خود را از این برنامه اعلام کرده‌اند.

به طور میانگین روزانه ۱۴ نفتکش از تنگه هرمز عبور می کنند که حامل ۱۷ میلیون بشکه نفت یعنی چیزی حدود یک سوم نفت تجارت شده جهان از طریق دریا و یک پنجم نفت تجارت شده در سراسر جهان می‌باشند.

نیروی دریایی سلطنتی انگلیس در حال حاضر در یک ماموریت امنیتی در تنگه هرمز معروف به عملیات کیپیون " Operation Kipion " مشارکت دارد که شامل ناو اچ‌ام‌اس مونتروز و چهار کشتی جنگی است. ناوشکن اچ‌ام‌اس دانکن در راه رسیدن به این منطقه برای پیوستن به این عملیات است در حالی که ناو اچ‌ام‌اس کنت و ناو آراف‌ای ویو نایت در ماه سپتامبر به این عملیات می‌پیوندد.

اگرچه تعداد دقیق کشتی‌های انگلیسی در خلیج فارس متفاوت است، احتمالا حضور گسترده‌تر نیروی دریایی برای تضمین کشتیرانی اروپایی‌ها لازم است اما مشکل اینجاست که نیروی دریایی سلطنتی انگلیس کشتی بیشتری برای اعزام ندارد.

روزنامه تایمز آو لندن گزارش داد، نزدیک به نیمی از ناوشکن‌ها و ناوهای نیروی دریایی سلطنتی انگلیس که معمولا برای ماموریت‌های اسکورت استفاده می شوند به خاطر تعمیرات بلند مدت در دسترس نیستند.

نیروی دریایی سلطنتی انگلیس شش ناوشکن فعال دارد. سه ناوشکن در حال تعمیر هستند و همین امر مانع استقرار آنها می شود. با توجه به اینکه ناوشکن دانکن در راه رفتن به تنگه هرمز است، تنها دو ناوشکن دیگر در دسترس می‌باشند.

از ۱۳ ناو فعال نیروی دریایی سلطنتی انگلیس سه ناو در حال تعمیر هستند. از آنجایی که ناو مونتروز در منطقه حضور دارد و ناو کنت نیز در راه رفتن به این منطقه است، تنها هشت ناو دیگر در دسترس هستند.

آلن وست، رئیس سابق ستاد نیروی دریایی انگلیس گفت: ما ۱۹ کشتی اسکورت، ۶ ناوشکن و ۱۳ ناو داریم. از این تعداد تنها ۱۲ کشتی حقیقتا برای انجام عملیات در دسترس هستند. این مایه تاسف است.

الکساندر کلارک، مورخ نیروی دریایی گفت: اگر نیروی دریایی سلطنتی انگلیس بخواهد کشتی های باقیمانده خود را بسیج کند و یا آنها را مجددا به کار گیرد، در بهترین حالت چندین هفته طول خواهد کشید تا به این منطقه اعزام شوند اما این به معنای غیرممکن بودن این اقدام نیست.