سفیر ایران در کویت: حذف ظریف حاکی از بازگشت آمریکا به قواعد قرون وسطایی است

به گزارش حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، محمد ایرانی سفیر کشورمان در کویت در یادداشتی با عنوان «آیا حقیقت تا این حد دردناک است؟» که در روزنامه‌های این کشور منتشر شد به بررسی تحریم ظریف از سوی آمریکا پرداخت.متن کامل این یادداشت را در ادامه می خوانید:

 در تهران کسی باور ندارد که آمریکا به دنبال کاهش تنش با ایران است. دلیل آن هم روشن است. مردم ایران سؤال می‌کنند اگر واقعاً رئیس جمهوری آمریکا به دنبال کاهش تنش بوده است چرا اصولاً از توافق هسته‌ای یکطرفه خارج شد و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت را نقض کرد؟ اما امروز برای جامعه جهانی مشخص شد ایالات متحده نه به دنبال کاهش تنش است و نه در پی مذاکره با ایران.

متن 

چهارشنبه گذشته ۳۱ جولای ایالات متحده با وارد کردن نام محمد جواد ظریف وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران در فهرست تحریم‌های خود عملاً دست دست به اقدامی عجیب و نامتعارف زد و بار دیگر با عدم توجه به قواعد بین المللی و کنوانسیون‌های حقوق دیپلماتیک و حقوق و معاهدات، فضای تنش بین دو کشور را افزایش داد.

عملکرد آمریکا بازگشت به قواعد قرون وسطایی به معنای برخورد حذفی در مقابل منطق و خاموش کردن صدای مخالف است که حکایت از عصبانیتی مفرط دارد.

چرا رئیس جمهوری آمریکا دست به چنین اقدامی زد؟ از نگاه آمریکائی‌ها منطق ظریف و رسوا کردن اقدامات غیرقانونی آقای ترامپ و اداره کاخ سفید با حضورش در مراکز دانشگاهی و مناظره با مؤسسات تینگ تنگ (Think -Tank) و انجام مصاحبه‌های متعدّد با بزرگ‌ترین رسانه‌های تصویری و مکتوب، حتماً یک تهدید محسوب می‌شود.

اگر بپذیریم که رسانه‌ها در آمریکا و در سایر نقاط دنیا نقش بسیار تعیین کننده‌ای در تنویر یا تحریف افکار عمومی دارند دکتر ظریف با بهره گیری از دیپلماسی عمومی و نفوذ در لایه‌های نخبگان دانشگاهی کاملاً هوشمندانه در پی دگرگونی فضا و تبرئه جمهوری اسلامی ایران و محکومیت آمریکا بوده و ادامه خواهد داد.

اگر باور ندارید که رئیس جمهوری آمریکا صرفاً برای جلوگیری از تحرک دکتر ظریف و حضورش در محافل بین المللی و جلسات تأثیرگذار دست به تحریم وی زده است، خوب است به اظهارات جان بولتون مشاور امنیت ملی امریکا مراجعه کنید که صراحتاً گفته است «فعالیت‌های ظریف ایالات متحده را بر آن می‌دارد تا اینگونه تحریم‌ها علیه او اعمال کند».

روشن است که آمریکا برخلاف ادعای خود مبنی بر دفاع از آزادی و دمکراسی، از تحرک وزیر خارجه ایران نه فقط در آمریکا بلکه در سایر نقاط جهان وحشت دارد؛ لذا هدف از اقدام ایالات متحده مبنی بر تحریم ظریف را باید به منظور جلوگیری از مانور‌های دیپلماتیک و رسانه‌ای ایشان و انعکاس آن در فضا‌های مجازی به شمار آورد.

برکسی پوشیده نیست دکتر ظریف با حضور در قلب نیویورک و سخنرانی در دانشگاه‌های این شهر و انجام مصاحبه‌های بی پروا و زنده با شبکه‌های جهانی CNN و nbc رزم رسانه‌ای را وارد خاک آمریکا کرد. سؤال وی از جامعه جهانی این بوده و هست چرا آمریکا از یک توافق بین المللی که دارای پشتوانه قطعنامه‌ی ۲۲۳۱ شورای امنیت است و صلح و امنیت بین المللی را تضمین می‌کند به طور یک جانبه و غیرمسئولانه خارج می‌شود؟ با کدام منطق قانونی مبتنی بر حقوق بین المللی، قواعد بین المللی به آسانی توسط رئیس یک کشور زیر پا گذاشته می‌شود و بقیّه یا سکوت اختیار کرده و یا تهدید می‌شوند؟ چرا پاسخ صداقت ایران در پایبندی به تعهدات خود به این توافقنامه، تحریم‌های متعدّد و محاصره‌ی ملت ایران است؟

لابد رئیس جمهوری و دستگاه سیاست خارجی آمریکا از خلال مصاحبه‌ها و سخنرانی‌های یکسال گذشته وزیر خارجه ایران راهی جز تحریم وی نداشته اند.

اظهارات جان بولتون و پمپئو صراحتاً به همین نکته اشاره دارد. در عین حال اظهارات بسیاری از شخصیت‌های سیاسی حال و گذشته ایالات متحده از جمله ریچارد نفیو معمار تحریم‌های آمریکا علیه ایران در دوره آقای اوباما، این اقدام آقای ترامپ را یک غرور کور و دور از شأن دمکراتیک برشمرده اند.

امّا تحریم ظریف مرد اوّل مذاکره کننده‌ی ایران، دروغ بزرگ کاخ سفید و شخص رئیس جمهوری را که سخن از مذاکره با ایران سر می‌دهد آشکار کرد و تناقض رفتاری ایشان را به نمایش گذاشت.

نکته آخر این که این اقدام آمریکا به معنای حفظ اقتدار بین المللی نیست، این اقدام نشانه ضعف است و بی تردید بر حقانیت جمهوری اسلامی ایران و حقانیت منطق ظریف در تقابل با منطق زورگوئی خواهد افزود.