نماینده مجلس: مستاجر و از طبقه مستضعفین هستم، مجلس حقوق ندهد نمیدانم چه کار کنم
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس میگوید: من مستاجر هستم و اگر مجلس حقوق ندهد نمیدانم باید چه کار کنم و اخیرا تصمیم گرفتیم وسایلمان را جمع کنیم و به شهرستان برگردیم چون پول پرداخت این هزینه ها را نداریم. شوشتری میگوید ما جزو مستضعفین و دهک پایین جامعه هستیم.
به گزارش خبرآنلاین، هادی شوشتری نماینده مردم قوچان که به نسبت نمایندگان دیگر سر و صدای کمتری دارد وقتی با سوالی درباره هزینه انتخابات مواجه شد گفت از نمایندگان مستضعفی است که هیچ پولی برای انتخابات خرج نکرده است.
او میگوید: من با شفافیت بسیار موافقم چراکه شفافیت باعث میشود ما در برابر پولدارهای آینده آچمز شویم. من اصلا پولی ندارم که در انتخابات بخواهم هزینه کنم.
او در پاسخ به این سوال که مگر میشود هیچ هزینه ای برای انتخابات نکرده باشید حداقل چند پوستر باید چاپ کرده باشید و این هزینهها چقدر تمام شد از کجا آوردید گفت: همه هزینهها را مردم و دوستان کمک کردند که همه اینها به صورت خودجوش بود.
او میگوید: من مستاجر هستم و اگر مجلس حقوق ندهد نمیدانم باید چه کار کنم و اخیرا تصمیم گرفتیم وسایلمان را جمع کنیم و به شهرستان برگردیم چون پول پرداخت این هزینه ها را نداریم. شوشتری میگوید ما جزو مستضعفین و دهک پایین جامعه هستیم.
مگر می شود برای انتخابات ریالی خرج نکرد؟
نماینده مجلس شدن گران است و برای راهیابی به ساختمان هرمی میدان بهارستان باید هزینههای هنگفتی از جیب پرداخت شود؛ البته منظور از «جیب» فقط جیب نماینده نیست بلکه میتوان برایشان جیبهای زیادی تصور کرد از اسپانسرهای مختلف تا دستهای حمایتی در پس پرده. راست و دروغ پای خودشان اما هستند بعضی از نمایندگان که میگویند مردم برای انکه آنها نماینده شان بشوند کمک مالی زیادی کردهاند.
از ۱۰۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان؛ رقمهایی است که مجلس دهمیها میگویند در انتخابات برای نماینده شدن هزینه کردهاند. البته آنطور که خودشان میگویند انتخابات برای بعضی از نمایندگان خیلی گرانتر از این حرفها تمام شده است و گاهی هم از هزینههای میلیاردی رقیبشان در حوزه انتخابیه روایت می کنند.
حرف تکراری «ریالی برای انتخابات خرج نکردهام» را که کنار بگذاریم وقتی درباره هزینههای انتخاباتی با نمایندگان مجلس صحبت میکنیم دیگر کمتر از ۳۰ میلیون وجود ندارد.(اینجا) البته در میان صحبتهای آنها یک اشتراک وجود دارد و آن اینکه هر نماینده فارغ از حوزه انتخابیهاش از افرادی سخن می گویند که برای نماینده شدن آنها آستین بالا زدهاند و وارد میدان شدهاند؛ هرچند اغلب آنها ادعا میکنند که این کمکها بدون چشمداشت بوده است اما مگر نماینده شدن یک دوست چقدر میارزد که بگوییم چون از دل برآید لاجرم بر دل نشیند؟! اینجاست که میتوان گفت شفاف شدن هزینه های انتخابات بازار مکاره منفعتطلبان را هم جمع خواهد کرد.
با همه این حرف و حدیثها ما هم قبول داریم که انتخابات، هزینه دارد و برای برخی ارزانتر و برای برخی گرانتر تمام میشود؛ اما سوال اینجاست این هزینههای چند ده یا بهتر بگوییم چند صد میلیونی از کجا تامین میشود؟
دیدگاه تان را بنویسید