سناتور رند پال کیست و چرا از عادیسازی روابط با ایران دفاع میکند؟
سناتور پال(Senator Rand Paul) از مخالفان گزینه نظامی در آخرین سفر دکتر ظریف به نیویورک با او ملاقات کرده است
سناتور رند پال، (Senator Rand Paul) سناتور 56 ساله ایالت کنتاکی است که در آخرین سفر دکتر ظریف به نیویورک با او ملاقات کرده و براساس اخبار درزشده، به وزیر خارجه ایران پیشنهاد ملاقات مستقیم با دونالد ترامپ،(Donald trump) رئیسجمهوری آمریکا را در محل کاخسفید داد؛ پیشنهادی که از طرف وزیرخارجه ایران رد شد. وی عضو کمیته خارجی سنای آمریکاست و در طول دوره فعالیت سیاسی خود بهعنوان سناتور فعالیت داشته و قبل از آن، یکی از حوزههای موردعلاقهاش سیاست خارجی بوده است. وی پیش تر با رئیسجمهور در موضوعات مختلف اختلافنظرهایی داشت؛ از جمله زمانی که در سال ۲۰۱۶ کاندیدای ریاستجمهوری بود و در مناظرههایی با دونالد ترامپ شرکت میکرد، گفتوگوهای بسیار تند و حتی زنندهای بین ترامپ و پال رد و بدل شده بود اما بعد از ریاستجمهوری ترامپ، این دو قرار گذاشتند که بنا بر فصول و ذهنیات مشترکی که با هم دارند وارد همکاری شوند؛ از جمله آنها قانون بسیار انقلابی مالیاتها بود که سال گذشته تصویب شد و از مالیات طبقات ثروتمند کاسته شد؛ بدین ترتیب یکی از برنامههای مهم، جدی و هویتی جمهوریخواهان را جامه عمل پوشاند. بحث مالیاتها یکی از مواردی بود که پال با رئیسجمهور همکاری کرد. غیر از این هم در موارد دیگری مثل رابطه آمریکا با روسیه و آمریکا با ایران وارد شده و همچنان مشغول کار و همکاری هستند.
روابط صمیمی ترامپ و پال
سناتور رند پال(Senator Rand Paul) و ترامپ رابطه صمیمانهای پیدا کردهاند و چندینبار در تعطیلات آخر هفته که رئیسجمهور به یکی از استراحتگاههای شخصی خود میرود، به آنجا دعوت شده و با ترامپ(Donald trump) گلفبازی کرده و به تفریح پرداخته بود؛ بنابراین رابطه صمیمی و فردی مشهودی بین دو طرف شکل گرفته است. یک علت این صمیمیت میتواند این باشد که بالاخره رند پال، سناتوری خوشنام و از سناتورهای برجسته جمهوریخواه سناست و بین خیلی از دموکراتها هم احترام دارد و فرد معتبری است. نکته دیگر اینکه او جزو جریان اصلی جمهوریخواهان محسوب نمیشود و نوعی تکروی و فردیت و درواقع برنامه شخصی و فردی دارد. همین ویژگیها او را از اغلب سناتورهای جمهوریخواه متمایز میکند که این مساله به ریشه سیاسی ایشان مربوط میشود. رند پال در ادبیات سیاسی آمریکا libertarian (آزادیخواه) نامیده میشود؛ لیبرتارینها طرفدار دولت حداقلی هستند و طبیعتا به دلیل همین ارزشدانستن دولت حداقلی است که دولت را محدود به نهادی میدانند که باید نظم جامعه را حفظ کند و جامعه را از منازعه حراست بکند، یعنی وظیفه دولت را حراست از منازعه با خارج بهوسیله ارتش و حراست از منازعه بین آحاد ملت بهوسیله پلیس و دستگاه قضایی میدانند. لیبرتارینها معتقد نیستند که دولت باید در آموزش، بهداشت، حملونقل و دیگر شئون دخالت کند و معتقدند همه چیز باید خصوصی باشد. از این نظر با دموکراتها اختلاف اساسی دارند چون آنها طبیعتا طرفدار دولت بزرگتر و دخالت و هزینهکردن دولت به نفع برابری بیشتر در حوزههای مختلفی مثل آموزش، بهداشت، درمان و... هستند. این جریان کوچک در صحنه سیاسی آمریکا با جمهوریخواهان نیز تضاد بزرگی دارند؛ باید توجه داشت که جمهوریخواهان راستگرا هستند و طرفدار دولت کوچک محسوب میشوند اما کارنامهشان پر از هزینههای کلان نظامی است که از جیب مالیاتدهندگان آمریکایی تامین میشود. این مساله همیشه مطرح بوده که اتحادیه سازندگان اسلحه و کارخانهداران اسلحه و کلا صنایع دفاع آمریکا به جمهوریخواهان تمایل دارند چون آنها هروقت که میآیند هزینههای دفاعی را بالا میبرند؛ مثل همین کاری که الان آقای ترامپ هم دارد انجام میدهد. درنتیجه از این زاویه با جمهوریخواهان مرزبندی دارند و میگویند اگر دولت باید حداقلی باشد در همهجا باید کوچک باشد و نمیشود در آموزش و بهداشت دولت نباشد و مردم و بخش خصوصی خودشان مسئول باشند اما از مردم مالیات بگیرند و در نقاط مختلف دنیا مداخله نظامی داشته باشند؛ یا در کشورهایی مثل عراق و افغانستان 10 تا 15 سال بمانند و بهطور مستمر سرباز داشته باشند. درنتیجه دیدگاهی که آقای رند پال آن را نمایندگی میکند، طرفدار مداخله کمتر نظامی آمریکا در بیرون از مرزها و کاهش هزینههای دفاعی است. از این رو وی فردی ضدجنگ بوده و طرفدار دیپلماسی در حلکردن موضوعات آمریکا با کمترین هزینه یا کمترین بار مالی به دوش مالیاتدهندگان آمریکایی است. به همین دلیل رند پال در زمینه کمکردن منازعه با ایران نیز فعال شده و سال گذشته نیز در کمکردن منازعه بین آمریکا و روسیه فعال شده بود. رند پال همچنین از ترامپ درخواست کرده بوده که تعدادی از تحریمهای مقامات روسی را که بعد از تسخیر جزیره کریمه اوکراین وضع کرد، بردارد تا مقامات روسی بتوانند بهراحتی به آمریکا بروند و مذاکره کنند. وی دو سال قبل طرحی را امضا کرد که مخالف ارسال اسلحه از آمریکا به گروههای معارض سوری منشعب از القاعده و... بود، یعنی حتی در آنجا هم خواهان مداخله کمتر آمریکا و کاهش هزینهکرد نظامی بود.
سابقه سیاسی و خانوادگی
سناتور رند پال (Senator Rand Paul) فرزند یک نماینده سابق مجلس آمریکاست و در سال 2011 که به سنا وارد شد، اولین کسی بوده که همزمان که خودش سناتور بود، پدرش در مجلس نمایندگان حضور داشته است. پدر او سابقه 25 سال نمایندگی دارد و رند پال با پدرش، موضع سیاسی و جناح مشابهی دارد. حتی پدر رند پال یکبار کاندیدای ریاستجمهوری از همین جریان libertarian شده بود؛ این کاندیداهای ریاستجمهوری سوم آمریکا که از دو حزب اصلی نیستند، همیشه هستند اما همیشه هم رای ناچیزی میآورند. پدر او یعنی ران پال هم طرفدار دولت حداقلی بوده و حتی پس از بازنشستگی در عرصه سیاسی کماکان فعال است و شاهد فعالیتهای او در عرصه سخنرانی و مقالهنویسی و... هستیم.
پال پدر کتاب خود را در رسانهها تبلیغ میکند؛ کتابی که باز در آن هم متمرکز بر بدهیهای آمریکاست و این مساله که بدهیها خیلی بالاست و بهزودی اقتصاد کشور را با بحران مواجه میکند. وی در این کتاب توصیه میکند که مردم فلزات گرانبها بخرند تا ارزش داراییشان حفظ شود. میخواهم بگویم که او هم در خط همان دولت حداقلی و کمکردن هزینههای دولت هستند.
سناتور رند پال و هم پدرش بهشدت از تعادل بودجه دفاع میکنند و میگویند ما بیشتر از آنچه داریم نباید خرج کنیم و کشور را نباید بدهکار کنیم. پدرش از ایالت تگزاس و خودش از ایالت کنتاکی انتخاب شدهاند که هر دو ایالتهایی هستند که بههرحال قرمز هستند و در اغلب انتخاباتهای مجلس و ریاستجمهوری در اختیار جمهوریخواهان هستند؛ همچنین این مناطق، راستگرا و مذهبی هستند. البته شخص رند پال نیز فردی بسیار مذهبی است و باوجود اینکه مخالف بیمههای درمانی است اما در کلینیک چشمپزشکی خودش بهعنوان چشمپزشک، دهها عمل رایگان برای فقرا انجام داده و اعلام کرده که این وظیفه من بهعنوان یک مسیحی است، پس طبیعتا در عین حال که اعتقادی ندارد دولت برای سلامت و بیمه درمانی مردم خرج کند به انفاق شخصی از مال اعتقاد دارد. وی کار سیاسیاش را در 25 سالگی با مشارکت در کمپین انتخاباتی پدرش و وقتی که دانشجوی چشمپزشکی در دانشگاه دوک بوده، شروع میکند و در 31 سالگی اولین فعالیت اجتماعی مستقل خود را در همان ایالت کنتاکی راهاندازی میکند؛ درواقع یک NGO برای مالیاتدهندگان راهاندازی میکند که بر دولت ایالتی نظارت کنند تا متوجه شوند آن میزان مالیاتی که میدهند برای چه چیزی هزینه میشود و آیا این کار درست انجام میگیرد یا خیر. خط برنامه سیاسی او از همان ابتدا همین بوده و امروز هم همان خط را پیش میبرد.
ایشان دو کتاب نوشتهاند که یکی در مورد حزب تی پارتی (tea party movement) در آمریکا است؛ حزبی که بر مبنای مخالفت آمریکاییهای مهاجر با مالیاتدادن به دربار انگلستان تاسیس شده است. مبنای داستان کتاب این است که این افراد مالیات سنگینی را برای چای وارداتی از انگلستان میدادند ولی از یکجایی در زمان جنگهای استقلال از این کار استنکاف میورزند و اعلام میکنند که ما دیگر حاضر نیستیم به انگلستان مالیات بدهیم، یعنی اینها حزبی هستند که مبنای ارزش و مرامشان ضدمالیات است. رند پال کتابی در مورد این حزب نوشته با این اسم که «تیپارتی به واشنگتن میرود». وی در مراسم شروع به کار این حزب هم خودش صحبت میکند. امروزه حزب تیپارتی را بهعنوان گرایشی کمی تندتر و خاصتر در حزب جمهوریخواه میشناسند.
مخالفت با شنود مکالمات مردم
در دوره باراک اوباما که همزمان با حضور 6ساله رند پال در سنا بود، وی از جمله مخالفان پرصدای دولت بود و تمام مدت در همین خط بود. در مورد اوباما بیشترین دخالتی که کرد، مربوط به شنود مکالمات مردم توسط دستگاههای اطلاعاتی و حدود اختیارات دستگاههای امنیتی برای مداخله در حریم خصوصی مردم بود. رند پال با این مساله مخالفت شدیدی کرد و حتی وقتی رئیس نهاد امنیت ملی دولت اوباما به مجلس سنا معرفی شد، رند پال 10 ساعت سخنرانی میکند.
در آمریکا قانونی از آییننامه مجلس وجود دارد که اگر سناتوری به حرفزدن خودش ادامه دهد، نمیشود جلسه را قطع کرد و پال برای اینکه رایگیری انجام نشود، 10 ساعت پشت سرهم سخنرانی میکند تا دست دولت برای شنود و پاییدن مردم با هدف حفظ امنیت ملی باز نشود.
همانطور که اشاره کردم وی سال گذشته همین پروژهای که امسال با آقای ظریف داشت را با مسکو پیش برد؛ وی به مسکو رفت و با نمایندگان مجلس روسیه دیدار کرد؛ وقتی که بازگشت از ترامپ خواست که تحریمهای آنها را کم کند، حتی شایعه شد که حکمی از ترامپ خواسته تا وی را در این موضوع بهعنوان نماینده خودش معرفی کند.
ورود به عرصه سیاسی
اولینباری که پال در سیاست مداخله کرد به دوران نوجوانیاش بازمیگردد که عضو شعبه جوانان محافظهکار ایالت تگزاس شده بود؛ وی از دوره دبیرستان درگیر مسائل و موضوعات اجتماعی بود. وقتی که دولت جورج بوش برای تامین هزینههای دولت، مالیاتها را بالا برد، وی و پدرش بهشدت با بوش مخالفت کردند و علیه جورج بوش باوجود اینکه جمهوریخواه بود، سخنرانیهای زیادی کرد. همچنین وی از قانون ندادن اسلحه به گروههای ضددولت سوریه مثل فتح شام، القاعده و اینها دفاع کرد و از امضاکنندگانش بود. وی برای شفافیت بانک مرکزی آمریکا قانونی را امضا کرد؛ حتی با برنی سندرز که منتهیالیه چپ حزب دموکرات محسوب میشود، لایحهای را برای برنگشتن تحریمهای ایران در سال 2017 امضا کردند که مصادف با سال اول ریاستجمهوری ترامپ بود.
عادیسازی روابط با ایران
ظاهرا یکی از حامیان مهم مالی رند پال در کمپینهایش، صنایع نفت آمریکا بودند؛ درنتیجه در رویکردش نسبت به ایران بیشتر از آنکه مثل دولت ترامپ رویکردش سیاسی یا متاثر از لابیهای دستراستی اسرائیل یا کشورهای خلیجفارس باشد، این انگیزه را داشت که از عادیسازی روابط با ایران دفاع کند چون در صورت برقراری روابط، خود شرکت ملی نفت آمریکا علاقه داشت که در صنعت نفت ایران وارد شود و کار کند؛ لذا به نظر میرسد که این مساله، یکی از انگیزههایی است که رند پال از عادیسازی روابط با ایران دفاع میکند و بعد از آن نیز انگیزه اصلیاش این است که مانع تنش بیشتر و درگیر شدن آمریکا در جنگ شود.
مثلث/ نویسنده: امیرحسین مهدوی؛ پژوهشگر دانشگاه براندایس آمریکا
دیدگاه تان را بنویسید