پایان نوستالژی طاووس/ خواهر گودزیلا در دروازه شیراز

خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها: میدان قرآن شیراز از دهه 70 میزبان سازه‌ای به شکل طاووس شد که دمش را گل‌های رنگارنگ تشکیل می‌دادند.

این طاووس خیلی زود به نماد شهر شیراز تبدیل شد و رسانه‌ها نیز در تصویرسازی هایشان در کنار آثار مختلف مذهبی، فرهنگی و تاریخی این سازه پوشیده از گل را نمایه می‌کردند.

حالا بعد از سه دهه طاووس ورودی شیراز برای مردم یادآور خاطرات مختلفی شد، خاطراتی که با زندگی مردم شهر گره خورده است.

تصویر طاووس زیبا روی جلد پیک‌های نوروزی بچه‌های دهه 60 استان فارس و عروس و دامادهایی که بعد از زیارت شاهچراغ ( ع) حتماً از میدان قرآن دور می‌زدند تا طاووس شهرشان در بهترین رویداد زندگی شأن جایی داشته باشد و همه اینها امروز به نوستالژی تبدیل شده که مردم از یادآوری اش لبخند بر لب می‌نشانند.

اما از چندی پیش ناگهان دور میدان قرآن را برزنت نصب کردند و چند روز بعد طاووس از جایش کنده شد، مردم فکر می‌کردند بازهم مثل هرساله قرار است تعمیراتی بر روی سازه صورت گیرد و گل‌های طاووس نیز عوض شود اما زهی خیال باطل که قرار است طاووس نوستالژیک شیراز جایش را به موجودی سبز شبیه طاووس بدهد.

طاووس قبلی شیراز

طی یکی دو روز اخیر سازه‌ای نصب شد به اسم طاووس با پاهای بلند و شکل و فرمی غیر دلچسب که کمترین شباهتی با طاووس نوستالژیک و خاطره ساز شیرازی‌ها ندارد تا از این به بعد طاووس جدید برایشان خاطره سازی کند.

متولیان امر در شهرداری شیراز پیش از این اعلام کرده بودند که برای سازه جدید 80 میلیون تومان هزینه شده است.

اما در این بین مردم از این سازه راضی نیستند و آن را موجود سبز رنگ می‌نامند. عده‌ای به خاطر بی قوارگی و بزرگی نامتجانسش اسم سازه را «طاووس زیلا خواهر گودزیلا» گذاشتند و معتقدند هیچ زیبایی در این سازه وجود ندارد.

معصومه امیری یکی از شهروندان شیرازی در این رابطه در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: طاووس قبلی بسیار زیبا بود و اساساً هیچ مشکلی برای بقایش وجود نداشت.

وی ادامه داد: من به شخصه هیچ ارتباط با این موجود برقرار نکردم.

جمشید سعیدی که متولد دهه 60 نیز هست به خبرنگار مهر گفت: وقتی مردم با یک نماد خاطره دارند چرا باید آن را تغییر داد آنهم با این شکل و شمایل که برای هیچکدام از شهروندان زیبایی ندارد.

در این رابطه یک استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه معماری و منظر شهری گفت: فارق از هزینه‌ای که برای این سازه جدید صورت گرفته، وقتی یک عنصر به عنوان نشانه شهری در یک شهر شناخته و تبدیل به تصویر ذهنی مردم از یک منقطه می‌شود اجازه حذف کردن یا تغییر دادنش را نداریم.

مهدی پارسایی در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: این نشانه‌های شهری با اینکه سابقه حضورشان کمتر از 50 سال است ولی به عنوان خاطره مشترک چند نسل حضور داشته و متولی شهر حق ندارد به صرف اینکه چون آهن‌های اسکلت زنگ زده بود ماهیت آن را عوض کند.

رویکرد نوسازی برای نمادهای شهری نباید وجود داشته باشد

وی گفت: در مواجهه با نمادها و نشانه‌های شهری که سابقه حضورشان در شهر بیش از 10 سال است و به عنوان نشانه شهری در رسانه‌های مختلف معرفی و بازنمایی شدند نمی‌توان رویکرد نوسازی داشته باشیم بلکه رویکرد یا باید مرمت یا بهسازی باشد.

این پژوهشگر بیان کرد: وقتی چیزی جایگزین آن نشانه شهری می‌شود و فقط اسمش شبیه نشانه قبلی باشد این توهین به شعور مخاطب و به حافظه جمعی مردم شهر به حساب می‌آید.

وی ادامه داد: شیراز یک وجهه ملی دارد و دروازه ورودی شیراز را که حداقل در ایام نوروز سالانه حداقل 10 میلیون نفر بیننده دارد را نمی‌توان نادیده گرفت.

طاووس جدید

وی با اشاره به اینکه طاووس قبلی سال‌ها روی پیک نوروزی متولدان دهه 60 استان فارس بوده و در فیلم‌های سینمایی که راجع به شیراز ساخته شده تصویر این طاووس وجود داشته است، افزود: سال‌ها عروس‌ها و دامادها بعد از زیارت شاهچراغ ( ع) دور این میدان دور می‌زدند و اینها همه نشانه و عناصری است که وقتی قرار است در آن مداخله شود باید روی این طراحی تأثیر بگذارد.

از مدیریت شهری جدید توقع زیباشناسانه بیشتری می‌رفت

پارسایی با تاکید بر اینکه این رویه در مدیریت شهری شیراز وجود دارد و ربطی به جهت گیری ها ندارد، گفت: از این کارها به صورت مفصل در شورای قبلی وجود داشته و در این دوره مدیریت جدید نیز دیده می‌شود.

وی اضافه کرد: در حالیکه برای مدیریت قبلی اصطلاح لودری استفاده می‌شد و تصور می‌کردیم که مدیریت فعلی خرده نگاه زیباشناسانه ای دارند و از سلیقه‌های مختلف هنری و فرهنگی استفاده کنند اما این اتفاق رخ نداد و حالا شاهد فعالیت‌های این شکلی هستیم که نمونه دیگر آن سفید کردن رنگ دروازه قرآن است که اصلاً در آن هم نوسازی صورت گرفت.

این پژوهشگر ادامه داد: شهرداری شیراز و همه ارکان مدیریت شهری باید و باید متوجه این مسئله باشند که در یک شهر تاریخی فعالیت می‌کنند، شهری که متعلق به همه ایران است و در نتیجه با سلیقه شخصی یک نفر اجازه‌ای وجود ندارد که تغییر جدی در شکل و ریخت یک ساختار که تبدیل به نماد شده ایجاد شود.

وی با اشاره به اینکه حتی اگر برای اینکار و برای ایجاد تغییرات دلایل کاملاً فنی وجود داشته باشد، بازهم موظف هستیم از قبل شروع به اطلاع رسانی کینم و شرایط کار را توضیح دهیم که چرا باید ساختار این نشانه و نماد باید تغییر کند، بیان کرد: به هر حال باید پرسید چرا یک نماد و نشانه شهری شیراز باید به این شکل و فرم دچار تغییرات شود.

تماس خبرنگار مهر با مسئولان خدمات شهری شیراز به عنوان متولی انجام این تغییرات بی نتیجه ماند و روابط عمومی این مجموعه اعلام کرد که این پروژه هنوز به اتمام نرسیده و مجموعه خدمات شهری شهرداری بعد از افتتاح پاسخگوی سوالات خواهد بود.

اکنون نوستالژی شهری مردم شیراز به پایان خط رسید و جایش را به طاووسی داد که مردم خیلی آن را نپسندیدند و شاید این تلنگری باشد برای متفکران شهرداری تا برای فعالیت‌های فرهنگی، مطالعات جامعه شناسانه و فرهنگی بیشتری انجام دهند تا طاووس زیبای شهر جایش را به طاووس زیلا ندهد!