خواننده تجاری که تمام می شود/ حامد همایون برندی رو به افول

او نمادِ واقعیِ یک شبه ره صد ساله را طی کردن است. از انتشار نخستین قطعه‌اش به عنوان خواننده، تا برگزاری نخستین کنسرتش بیشتر از چند ماه طول نکشید. در همان نخستین ماه‌های فعالیتش، رکورد برگزاری کنسرت در ایران را شکست.

سیدحامد محمودزاده جوانی با استعداد در شیراز بود که در کمترین زمان ممکن و با حمایت‌های شرکت «ترانه شرقی» با مدیریت محسن رجب‌پور به «حامد همایون» تبدیل شد. محمودزاده خیلی زود تحتِ عنوانِ بِرند «حامد همایون» که متعلق به رجب‌پور بود معروف شد و درآمدهای میلیاردی برای شرکت به ارمغان آورد.

اما این برند با همان سرعت که به اوج رسید، اکنون رو به زوال می‌رود...

شرکت صاحب برند «حامد همایون» مدعی است که این خواننده در پنج ماهِ نخست سال گذشته حدود 230 سانس اجرا داشته است و همین مسئله رکوردی برایش محسوب می‌شود.

حامد همایون اما اکنون دیگر فروغ گذشته را ندارد. او در سال 1397 روزگار تیره‌ای را سپری کرد. دیگر خبری از اجراهای پرتعداد و رکوردشکنی‌ها نبود.
گویی «باد آورده را باد برده است.»

رجب‌پور(مدیر شرکت ترانه شرقی) تصمیم گرفت که نگذارد سال 1397 خیلی هم برای خودش و خواننده‌اش کم‌فروغ باشد. او برای هفدهم اسفند تدارک دید تا طی دو سانس در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی خواننده‌اش را به صحنه بفرستد.

بلیت فروشی این دو سانس از حدود دو ماه پیش آغاز شد. اما دیگر خبری از پایان بلیت‌ها در کمتر از چند دقیقه یا چند ساعت نبود. حتی اگر قبول کنیم که بلیت‌های این کنسرت به صورت واقعی به فروش رفته‌اند، باز هم فروش بلیت‌های دو سانس طیِ حدودِ دو ماه نشان از افولِ واقعیِ برندِ «حامد همایون» دارد. این خواننده تا همین یک سال پیش بلیت‌هایش کمیاب می‌شد.

گویی این برند دیگر از مُد افتاده است.

رجب‌پور اما از همان ابتدا تلاش کرد که توجه همه را به کنسرت اسفندِ حامد همایون جلب کند. او حتی بخش زیادی از بلیت‌فروشی سی‌وچهارمین جشنواره موسیقی فجر را برای سایتش به ارمغان آورد. این اتفاق باعث میشد که مخاطبان اجراهای جشنواره موسیقی فجر خواسته یا ناخواسته وارد سایتی شوند که در راس آن بلیت‌های کنسرت حامد همایون به فروش می‌رسید و این نوعی تبلیغِ بدونِ هزینه برای فروش بلیت‌های حامد همایون بود.

ظرفیت‌های جشنواره‌ی دولتیِ فجر هم نتوانست سرعت فروش بلیت‌های این بِرَند را بالا ببرد.

به هر روی دو سانس کنسرت حامد همایون برگزار شد و همه چیز در ظاهر خوب پیش رفت. اما واقعیتِ پنهان در این ماجرا تمام شدنِ دورانِ «حامد همایون» است. تهیه کنندگان این خواننده به خوبی می‌دانند که بِرندشان دیگر نمی‌فروشد.

در این میان اما صاحبِ بِرند «حامد همایون» محصولات جدیدی در راه دارد که سعی در وارد کردن آنها به بازار موسیقی دارد. در همین اجرای اخیر حامد همایون هم تلاش شد تا دو محصول جدیدِ شرکت «ترانه شرقی» به مخاطبان معرفی شوند.

در اینجا بخشی از صحبت‌های محسن رجب‌پور در نخستین نشست خبری‌اش با حضور حامد محمودزاده را می‌بینید

حامد همایون وقتی روی صحنه داشت، خوانندگان جدیدِ محسن رجب‌پور را به حاضران در سالن معرفی می‌کرد؛ در واقع مشغول معرفیِ جانشینانش بود. چرا که با آمدنِ محصولات جدیدِ شرکت ترانه شرقی و البته محصولات جدید دیگر شرکت‌ها، دیگر جایی برای محصولی به نام «حامد همایون» باقی نمی‌ماند.

اکنون شرکت به سودش رسیده، بِرند «حامد همایون» هم دیگر کارایی‌اش تمام شده است. پس شرکت به سراغِ معرفی و درآمدزایی از محصولات جدیدش می‌رود.

در این میان اما حامد محمودزاده می‌ماند و حوضش. به گفته‌ی محسن رجب‌پور، بِرند «حامد همایون» متعلق به شرکت ترانه شرقی است و حامد محمودزاده براساس قراردادی که با رجب‌پور دارد نمی‌تواند خارج از سیستم کاریِ شرکت ترانه شرقی، از عنوان «حامد همایون» استفاده کند.

و این شاید پایانِ دورانی خوش برای یک جوان شیرازی است.

بیایید نگاهی دوباره به سرنوشت سیدحامد محمودزاده بیاندازیم؛ جوانی اهل شیراز که خیلی زود به اوج رسید. پله‌های ترقی را یکی یکی طی نکرد، بلکه مستقیم از فرش به عرش رسید. در کمتر از یک سال به شهرتی سراسری در ایران دست یافت. احتمالا درآمدهای مالی‌اش هم نسبت به حقوق کارمندی‌اش در شیراز، بسیار بیشتر بوده است.

اما...

اما این زرق و برق‌ها زودگذر بوده و اکنون دورانِ افول در راه است...

حدود یک سال طول کشید تا شرکت ترانه شرقی تمام شیرازه‌ی درونیِ آنچه خود ساخته بود را بیرون بکشد و اکنون هنگامِ دور انداختنِ باقی‌مانده‌هاست.

جوانان و خوانندگانِ با استعداد باید بدانند که اگر مورد توجه شرکت‌های عرصه موسیقی قرار می‌گیرند، چنین سرنوشتی در انتظارشان است. حالا ممکن است این دورانِ درخشش و در اوج بودن، یک یا دوسال بیشتر از امثال «حامد همایون» طول بکشد.

تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافریست / راهرو گر صد هنر دارد، توکل بایدش
«حافظ»