محسن مسلمان در بازی مقابل سپید رود رشت از زمانی که به بازی آمد طراوت و شادابی را به خط میانی سرخپوشان هدیه داد.

محسن مسلمان آنقدر روی نیمکت پرسپولیس نشست و حرف نزد تا در بازی با سپیدرود وقتی پاس گل سوم را برای کمال کامیابی نیا فرستاد، گلزن پرسپولیس به سمت مسلمان دوید و فریاد زد و محسن را در آغوش گرفت.

این فریاد از شادی گل نبود بلکه صدای اعتراض بود، صدایی که نشان داد مسلمان با هر گناهی که داشت لیاقتش نیمکت نبود.

برانکو روز گذشته خوشحال ترین سرمربی لیگ برتر فوتبال بود، او بدون مسلمان هم قهرمان شد و جام را در آغوش گرفت و مسلمان با 9 بازی نیمکت نشینی، مهندس لیگ لقب گرفت و با 10 پاس سرنوشت ساز آقای پاس گل در ایران شد.

اما فریاد کمال نشان از این داشت که برانکو هنوز نمی داند دل محسن، کمال و فرشاد با هم است.

محسن مسلمان و دیگر بازیکنان پرسپولیس طبق اصول فوتبال حرفه ای ساکت ماندند و حرف نزدند اما بعد از بازی با الجزیره باز هم در قاموس همان فوتبال حرفه ای این بار دور، دورِ بازیکن است.

فریاد کمال کامیابی نیا اگر چه با شادی گل همراه بود اما یک پیام غیر مستقیم داشت: «دوران خواسته های ما هم فرا رسید».