سکندری خوردن تیته از فرط خوشحالی (+عکس)

به گزارش مثلث آنلاین به نقل از تسنیم،  تیم فوتبال برزیل دیروز (جمعه) در دومین بازی خود در جام جهانی 2018 تا مرز پذیرش یک تساوی دیگر (بعد از تساوی یک بر یک دور نخست برابر سوئیس) پیش رفت، اما در وقت‌های تلف شده نیمه دوم توانست دیوار دفاعی چند لایه حریف را فرو بریزد و با دو گل فیلیپه کوتینو و نیمار موفق شد با نتیجه 2 بر صفر بازی را برده و اولین پیروزی‌اش را کسب تا به صدر جدول گروه E صعود کند.

تیته سرمربی سلسائو در کنفرانس خبری پس از بازی اعتراف کرد که بازی بسته و دفاعی حریف او را بین دو نیمه مجبور به انجام تغییری در سیستم بازی‌اش کرده که در نهایت جواب داد و برزیل را به گل رساند، کنار هم قرار دادن گابریل ژسوس و فیرمینو در خط حمله.

او با اشاره به کنار هم قراردادن چند مهره هجومی تیمش و ریسک بر هم خوردن تعادل بازی برزیل در خطوط دیگر، گفت: بازیکنان ما مدتی زیادی است که کنار هم بازی می‌کنند و شناخت آن‌ها از بازی یکدیگر سبب شد که برنامه بازی مان را با موفقیت پیاده کنیم. وقتی چنین بازیکنانی در تیم‌تان دارید می‌توانید ریسک اجرایی چنین برنامه‌ای برای بازی را به جان بخرید. عملکرد فیرمینو را در پستی که در این بازی داشت بررسی کرده بودیم و با توجه به خط 5 نفره و یک خط 4 نفره دیگر در دفاع کاستاریکا، او را به میدان فرستادیم.

تیته ادامه داد: فیرمینو را فراخواندم به او گفتم که می‌خواهم تعییرات تاکتیکی ایجاد کنم. زمانی که روی تخته به او نشان دادم که باید کجا بازی کند، لبخند زد و گفت: «استاد من دوست دارم آنجا بازی کنم. من آماده‌ام». تیم ما دارد روح تیمی و همکاری‌اش را احیا می‌کند.

یکی از جالب‌ترین صحنه‌های بازی، سکندری خوردن تیته از فرط خوشحالی پس از گل اول تیمش توسط کوتینیو بود که در اثر برخورد با ادرسون، دروازه‌بان دوم برزیلی‌ها نقش بر زمین شد.

تیته درباره این اتفاق عنوان کرد: گل زدن برای ما غیرممکن شده بود و به همین دلیل تحت فشار روانی قرار گرفته بودیم. هر چه می‌زدیم یا به بیرون می‌رفت یا ناواس آن را مهار می‌کرد. باورمان نمی‌شد. زمانی که به گل رسیدیم، ادرسون به من خورد بعد هم کاسیو (دیگر دروازه‌بان ذخیره برزیل) ضربه دیگری به من زد و من داشتم روی زمین غلت می‌زدم. قرار بود با هم خوشحالی کنیم، اما نشد. فکر می‌کنم مصدوم شد، اما مهم نیست. نمی‌دانم مهره‌های کمرم شکسته یا نه و باید معاینه شوم، اما به هر حال آن خوشحالی ارزشش را داشت. می‌دانستم که سرانجام گل می‌زنیم و فکرمی‌کردم که در دقیقه 95 گل خواهیم زد. کاستاریکا کلی از وقت بازی را هدر داد و به همین دلیل می‌دانستیم که وقت‌های تلف شده زیادی گرفته خواهد شد. تیم ما با ذهنیتی قوی به کارش ادامه داد و در نهایت به چیزی که می‌خواست رسید، حالا مهم نیست که در چه دقیقه‌ای گل زدیم.