تکه‌های ذخیره یک پازل/ چرا پرسپولیس با وجود محرومیت همچنان مدعی است؟
اواسط خرداد ماه بود که برخی رسانه‌ها آب پاکی را روی دست پرسپولیسی‌ها ریختند. تابناک نوشت:«با وجود تلاش مدیران باشگاه پرسپولیس برای شکستن رای محرومیت از پنجره دوم نقل و انتقالات و گرفتن وکیل سوئیسی برای حل این موضوع و متقاعد کردن فیفا برای عدم تخلف در پرونده جذب مهدی طارمی از باشگاه ریزه اسپور ترکیه اما رای دادگاه تجدید‌نظر فیفا تغییری نداشته و بر ادامه محرومیت پرسپولیس خواهد بود.» خیلی زود رمز‌گشایی از این ماجرا صورت گرفت؛ اشتباه وکیل سوئیسی پرسپولیسی‌ها در روند دادرسی، عامل شکست آنها شد و او در راه باز کردن پنجره دوم نقل و انتقالاتی سرخپوشان اقدامی داشت که در نهایت به ضرر باشگاه ایرانی تمام شد.
این در حالی بود که مدیران باشگاه پرسپولیس طی کمتر از دو ماه بارها به سو‌ئیس سفر کردند و با استخدام یک وکیل سوئیسی، به دنبال بخشش این باشگاه در رای محرومیت از نقل و انتقالات توسط فیفا بودند اما در نهایت دادگاه عالی ورزش (CAS) رای را به سود آنها تغییر نداد. اما چرا پرسپولیس محروم باقی ماند؟ ماجرا از این قرار بود که وکیل سوئیسی که مدیران پرسپولیس امید زیادی به موفقیتش بسته بودند، به جای طرح دادخواست علیه فیفا که مرجع صادرکننده حکم محرومیت بود، نام باشگاه ریزه اسپور را به‌عنوان طرف دعوا معرفی کرده بود که همین موضوع رسیدگی به پرونده را به کانال دیگری کشانده بود.
پرسپولیسی‌ها با وساطت رجب طیب اردوغان در سفر به تهران موفق شده بودند رضایت شاکی ترک را جلب کنند و از اساس دیگر اختلافی در مورد جریمه مالی وجود نداشت و حکم دو پنجره محرومیت هم متعلق به فدراسیون جهانی فوتبال می‌شد که قضات دادگاه CAS هم متوجه این اشتباه شدند. به این ترتیب حکم محرومیت پرسپولیس از جذب بازیکن جدید تا زمستان ادامه یافت و تنها یک راه برای این باشگاه که به مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان راه یافته باقی می‌ماند؛ اینکه همه بازیکنان فصل گذشته‌اش را به هر قیمتی که شده، حفظ کند. با این حال مشخص بود که آنها نمی‌توانند همه بازیکنان‌شان را نگه دارند. خیلی‌ها با رفتن وحید امیری، صادق محرمی، فرشاد احمدزاده و محسن مسلمان تصور می‌کردند پرسپولیس آسیب‌های جدی خواهد دید اما وقتی فصل جدید لیگ برتر آغاز شد این برانکو و تیمش بود که همه را غافلگیر کرد. آنها در هفته نخست تیم پدیده را و در هفته دوم نیز فولاد را با نتیجه‌ای سنگین شکست دادند تا صدرنشین شوند. اما رمز موفقیت پرسپولیس و برانکو علیرغم محرومیت از نقل و انتقالات چیست؟ هفته دوم رقابت‌های لیگ هجدهم هم با پیروزی و البته صدرنشینی پرسپولیس به پایان رسید تا شاگردان برانکو ایوانکوویچ در فصلی که با محرومیت از نقل و انتقالات با انتظارات کمتری نسبت به گذشته مواجه بودند، به روند موفقیت‌های خودشان در ۳ فصل گذشته استمرار بخشند. مربی کروات در ۳ فصل گذشته به ۲ قهرمانی و یک نایب‌قهرمانی لیگ برتر رسیده و با ثبات بیسابقهای که در پرسپولیس ایجاد نموده در آغاز لیگ هجدهم نیز یکی از مدعیان جدی عنوان قهرمانی به شمار می‌رود اما حداقل با توجه به شرایط ویژه پرسپولیس و عدم امکان جذب بازیکن جدید همچنین جدایی چهار بازیکن اصلی و تاثیرگذار پیش‌بینی می‌شد از قدرت تیم برانکو در این فصل کاسته شود و در خوشبینانه‌ترین حالت پرسپولیس تا پایان نیم‌فصل اول تنها به دنبال حضور در پله‌های بالایی جدول باشد و احتمالا در نیم‌فصل دوم برای جبران امتیازات از دست رفته تلاش کند. با این وجود سرخپوشان در دو مسابقه ابتدایی لیگ نشانی از تضعیف نسبت به فصل گذشته نداشته‌اند. دو پیروزی، دو بازی روان، دو کلین‌شیت همراه با ساختن موقعیت‌های متعدد گلزنی روی دروازه حریفان و در مقابل ندادن فرصت به مهاجمان حریف نشان از این واقعیت دارد که محرومیت نتوانسته آسیب جدی به شاکله تیم همیشه مدعی برانکو وارد کند.
نمی‌توان به سادگی از کنار نام‌هایی مثل محسن مسلمان، وحید امیری، صادق محرمی و فرشاد احمدزاده گذشت. بازیکنانی که خصوصا در نیمه هجومی پرسپولیس برانکو نقش سرنوشت‌سازی بازی می‌کردند و گمان می‌رفت غیبت چنین ستاره‌هایی سرخپوشان را با دردسر جدی مواجه سازد اما رمز موفقیت پروفسور کروات پرسپولیس چیست که فراز و فرودهای این‌چنینی در عملکردش تاثیری ندارد؟خبرگزاری مهر در این باره نوشت: «پرسپولیس در فصل‌های اخیر یک تیم پرستاره اما بدون ستاره است و ستاره اصلی چنین تیمی روی نیمکت نشسته؛ مردی که با ایجاد ساختاری منضبط و نظم تیمی بی‌سابقه تیمش را بی‌نیاز به ستاره‌ها ساخته اما از سوی دیگر هر بازیکنی را در این ساختار با انجام وظایف خودش به یک ستاره تاثیرگذار مبدل می‌سازد. در دو بازی ابتدایی فصل همچون سال‌های گذشته آمادگی جسمی قابل توجه سرخپوشان ابزاری است برای پرسینگ شدید و پر کردن تمامی فضاهای ممکن برای شکل گرفتن بازی حریف. در واقع پرسپولیس برانکو به حریف اجازه نفس کشیدن نمیدهد. این فشار پرسینگ البته با نظم و مسئولیت‌پذیری مثال‌زدنی سرخپوشان اجرایی می‌شود، به طوری که هیچ بازیکنی از محدوده فعالیت و وظایف خودش غافل نمی‌شود. شاکله و ساختار تاکتیکی تیم به هم نمی‌ریزد، در عین حال فضایی برای اجرای برنامه‌های تاکتیکی حریف به وجود نمی‌آید.» از قدرت هجومی فولاد خوزستان در این فصل نباید غافل شد؛ تیمی که در هفته‌های آینده توان واقعی خود در خط حمله را با آمادگی بیت‌سعید و شیمبا به خوبی نشان می‌دهد. اما در بازی با پرسپولیس نه از نبوغ سروش رفیعی خبری بود، نه از فرارها و ضربات خطرناک شیمبا و نه از توان دریبلینگ و فضاسازی بیت‌سعید. در طرف مقابل طراحی حملات پرسپولیس مطابق معمول مدافعان حریف را بارها و بارها به دردسر انداخت. یکی از ویژگی‌های جالب توجه برانکو این است که حمله از مرکز خط دفاع آغاز می‌شود. جایی که سید‌جلال، خلیل‌زاده حتی انصاری و ماهینی اجازه دفع بی‌هدف توپ را ندارند. بازیسازی از همان نقطه آغاز می‌شود، با پاس‌های سالم و دقیق. عملیات انتقال به درستی و با شکل منطقی ادامه پیدا می‌کند و نیمه هجومی پرسپولیس با آرامش و تمرکز در یک سوم دفاعی حریف جولان می‌دهد. این روشی است که کمتر در فوتبال ایران شکل اجرایی پیدا کرده و موجب بالا‌رفتن کیفیت بازی‌ها می‌شود. دقیقا به همین دلیل آمار پاس‌های سالم در بازی‌های پرسپولیس بالاتر از میانگین لیگ است، همچنین سرخپوشان به راحتی خلق موقعیت می‌کنند و به راحتی به گل می‌رسند.
در واقع تنظیمات سخت و منظم پیش‌فصل تیم برانکو را در هر فصل به چنین نبوغ تاکتیکی و البته آمادگی جسمانی مثال‌زدنی می‌رساند و با گذشت هر هفته ریتم بازی پرسپولیس بهتر و بهتر می‌شود. این رمز موفقیت تیمی است که مسلمان و رامین رضاییان و طارمی و وحید امیری و فرشاد احمدزاده را هم از دست می‌دهد اما همچنان گلزن، خطرساز و البته مدعی است. تکه‌های جایگزین پازل مثل سیامک نعمتی و منشا و رسن از راه می‌رسند و جای تکه‌های قبلی را پر می‌کنند اما نقشه راه تغییری نمی‌کند تا پرسپولیس برانکو همان تیم با‌ثبات، جذاب و مدعی فصل‌های
گذشته باشد. شاید در این فصل و در ادامه بازی‌های لیگ خصوصا در شهریور سخت و سرنوشت‌ساز پرسپولیس کار شاگردان برانکو سخت‌تر از این شود و امتیازاتی هم از دست برود اما باز هم چیزی از ارزش کار این تیم منضبط و منظم کم نخواهد شد که با وجود تمامی محدودیت‌ها همچنان به فلسفه فوتبال خودش وفادار است. فراموش نکنیم که پرسپولیس برانکو لیگ را جذاب‌تر کرده است.هرچند شروع خوب همیشه ضمانت محکمی برای پایان خوب نیست جمع‌آوری امتیازها در نیم‌فصل اول و فرار از دست دیگر مدعیان می‌تواند تیم برانکو را در حاشیه امن قرار دهد.
دیدگاه تان را بنویسید