اروپا به چمن‌های هیبریدی رسید ، ما به قاچاق چمن‌های بی کیفیت چینی

رحیم فکور رحیمی، فعال در حوزه چمن‌های مصنوعی در گفت و گو با ایسنا، در خصوص بررسی چمن‌های مصنوعی با چمن طبیعی و قیاس فواید و مضرات این دو نسبت به یکدیگر، اظهار کرد: این 2 محیط باید با توجه به شاخص‌های مختلف نسبت به یکدیگر مورد بررسی قرار گیرند و هر کدام از آن ها دارای پارامترهایی هستند که بر اساس آن ها باید صحبت کرد؛ هرچند که اگر چمن‌های مصنوعی و طبیعی به صورت استاندارد تعریف شده و مورد استفاده قرار گیرند از شرایط مناسب برای استفاده ورزشکاران در رشته‌های مختلف ورزشی برخوردار هستند.

بهره برداری در شرایط آب و هوایی مختلف

وی با اشاره به این‌که چمن طبیعی نیازمند آبیاری است، خاطر نشان کرد: با توجه به وضعیت آبی برخی کشورها استفاده از چمن طبیعی در آنها مقرون به صرفه نیست در حالی که چمن‌های مصنوعی صرفا قبل از بازی‌ها و به میزان محدود مورد آبیاری قرار می‌گیرند، علاوه بر این چمن‌های مصنوعی قابل استفاده در آب و هوای بارانی و آب و هوای خشک هستند و به طور مثال در مناطق شمالی ایران که بارندگی زیاد هستند و مناطق جنوبی که بارندگی کم است قابلیت استفاده و نگهداری دارند.

استفاده مستمر و محدود

این فعال در حوزه چمن‌های مصنوعی با اشاره به این‌که استفاده از چمن‌های طبیعی نیازمند نگهداری تخصصی و مستمر است، بیان کرد: در 24 ساعت می توان به مدت 90 دقیقه روی چمن طبیعی بازی کرد، همچنین چمن طبیعی شرایط خاصی برای نگهداری داشته و علاوه بر این امکان استفاده مستمر از آن وجود ندارد؛ این در حالی است که چمن‌های مصنوعی قابلیت استفاده مستمر دارند و در هر زمان و شرایطی می‌توان از آن ها استفاده کرد.

چمن های مصنوعی نیازمند برس

رحیمی با بیان این‌که مواد مورد استفاده در چمن‌های مصنوعی امکان جابه‌جایی دارند، گفت: در چمن‌های مصنوعی حدود 25 کیلوگرم شن سیلیس گرد گوشه و حدود هفت کیلوگرم گرانول مورد استفاده قرار می‌گیرد که در موقع بازی امکان جابه‌جایی دارند و اگر در مدت زمانی مشخص با برس دستی یا ماشینی بسته به مساحت چمن، به جای اول خود باز گردند و توازن وجود این مواد در سرتاسر چمن مصنوعی حفظ شود، شاهد بهبود وضعیت و کیفیت چمن‌های مصنوعی خواهیم بود. در نگهداری از چمن‌های مصنوعی باید این دقت عمل وجود داشته باشد که همواره پرکننده‌ها در سطح زمین موجود باشند تا از پایین آمدن کیفیت زمین در شرایط بارش جلوگیری به عمل آمده و کیفیت مطلوب‌تری را برای این محیط رقم بزنند.

قیمت زمین چمن مصنوعی استاندارد؟

وی با اشاره به این‌که مساحت زمین استاندارد 105 متر در 68 متر و با رعایت حریم ۲.۵ متر است، اظهار کرد: در زمین‌های مینی‌فوتبال نیز باید مساحتی 22 متری در 44 متری رعایت شود، بنابراین در زمین‌های استاندارد باید مساحتی حدود 8000 متر چمن مصنوعی داشته باشیم که اگر از چمن با کیفیت استاندارد استفاده کنیم یک میلیارد و 800 میلیون تومان و اگر کیفیت متوسط مورد استفاده قرار گیرد یک میلیارد و 400 میلیون تومان هزینه در بر خواهد داشت.

ممنوعیت واردات چمن مصنوعی

رحیمی با بیان این‌که چمن مصنوعی جزو 400 قلم کالای ممنوعه وارداتی است، اظهار کرد: هرچند که واردات چمن مصنوعی ممنوع اعلام شده اما کماکان شاهد قاچاق این محصول و واردات آن از کشورهای نظیر چین هستیم، تصریح کرد: با توجه به قیمت‌های موجود به هیچ عنوان واردات از اروپا و ترکیه صورت نمی‌گیرد و متاسفانه شاهد فروش چمن‌های مصنوعی چینی در داخل کشور هستیم که حتی از نظر کیفی قابل قیاس با تولید داخل نیستند و پس از ظرف مدت زمانی یک تا 2 سال کیفیت خود را به گونه قابل اشاره‌ای از دست می‌دهند.

طول عمر چمن های مصنوعی استاندارد

این فعال در حوزه چمن‌های مصنوعی در مورد مدت طول عمر چمن‌های مصنوعی نیز اعلام کرد: طول عمر یک چمن مصنوعی از شش تا 10 سال است و به طور مثال چمن مصنوعی ورزشگاه عضدی رشت که 10 سال پیش نصب شده است و رقابت های لیگ برتر روی آن انجام می شود با نگهداری مناسب همچنان از کیفیت بالایی برخوردار بوده و قابل استفاده است.

مضرات چمن مصنوعی غیراستاندارد

وی در مورد مضرات چمن مصنوعی غیر استاندارد نیز، گفت: اگر از چمن مصنوعی مناسب که از استانداردهای بالایی برخوردار است استفاده کنیم باید اعلام کرد که این چمن برای ورزشکاران مضر نیست اما به طور حتم عدم به کارگیری از مواد استاندارد و مناسب در چمن‌های مصنوعی با ایجاد مشکلاتی برای ورزشکاران همراه خواهد بود.

رحیمی ادامه داد: اگر از ماده اولیه EPDM که دارای رنگ سبز بوده و حالت ارتجاعی مناسبی دارد به جای گرانول استفاده شود شاهد افزایش کیفیت چمن مصنوعی خواهیم بود، این در حالی است که استفاده از لاستیک‌های سیاه و دارای رتبه‌بندی پایین در کشور موجب شده کیفیت چمن‌های مصنوعی پایین بیاید.

استفاده از لاستیک های پنچرگیری در چمن های مصنوعی غیراستاندارد!

وی با بیان اینکه متاسفانه به جای استفاده از گرانول‌های مناسب که از لاستیک‌های بازیافت شده به دست می‌آید شاهد استفاده از لاستیک‌های پنجرگیری در چمن‌های مصنوعی هستیم، خاطرنشان کرد: این مساله کیفیت چمن مصنوعی را در حد قابل تاملی پایین می‌آورد و علاوه بر بازگرداندن گرما، بوی نامطبوعی در شرایط آب و هوایی گرم تولید می‌کند.

این فعال در حوزه چمن‌های مصنوعی افزود: استفاده از EPDM علاوه بر زیبایی، عدم تولید بوی نامناسب در گرما و عدم بازگشت گرما به محیط، سطح نرم‌تری را برای فعالیت ورزشکاران ایجاد می‌کند.

زیرسازی مناسب و نامناسب

رحیمی با بیان این‌که موضوع بسیار مهم دیگر زیرسازی مناسب در چمن‌های مصنوعی است، اظهار کرد: اگر چمن‌های مصنوعی زیرسازی درست و مناسبی داشته باشند و از مصالح مطلوب در آنها استفاده شود سختی چمن‌های مصنوعی که زیرسازی آنها بتن و آسفالت است را ندارند و کیفیت آن ها به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد.

وی ادامه داد: علاوه بر این زیرسازی مناسب باعث هموار شدن زمین و نبود پستی و بلندی در مساحت ایجاد شده می‌شود و اگر به طور کلی در چمن‌های مصنوعی از گرانول مناسب، نخ استاندارد و زیرسازی مطلوب استفاده شود سلامت ورزشکاران به مخاطره نخواهد افتاد.

رحیمی در پایان بیان کرد: اروپایی‌ها مدام در حال نوآوری در حوزه چمن‌های مصنوعی هستند و کارخانه مادر این چمن‌ها در هلند با اختراع چمن هیبریدی که ترکیبی از چمن طبیعی تقویت شده و الیاف چمن مصنوعی است کیفیت این چمن‌ها را تا حد قابل اشاره‌ای ارتقاء داده است که متاسفانه کماکان این چمن‌ها به ایران راهی پیدا نکرده‌اند.