سیلی بر صورت قهرمان؛ پرسپولیسِ کالدرون در موقعیت تیم برانکو
پرسپولیس برابر شهر خودرو نیز بازنده شد؛ حالا کالدرون با تمام تفاوت ها نسبت به مربی قبلی، در جایگاه او قرار گرفته و دو مولفه، آینده اش را تعیین خواهد کرد.
این نتیجه ای بود که پس از یک برد شیرین مقابل ماشین سازی رقم خورد. سرخ ها هفته گذشته در تبریز با ارائه فوتبالی به مراتب بهتر از قبل، تیم رسول خطیبی را تسلیم خود کرده و به مرحله بعدی جام حذفی راه یافتند تا هواداران خود را امیدوار به آینده کنند. اما باخت به پدیده همه چیز را به هم ریخت؛ حالا اختلاف با صدر به 5 امتیاز رسیده و مهم تر از آن، مهاجمان گلزنی را فراموش کرده اند و اوضاع خط دفاعی نیز خوب نیست.
* سکته در قلب آزادی
آخرین روزهای شهریور 94، پرسپولیس در تهران با کاپیتانی هادی نوروزی و مربیگری برانکو ایوانکوویچ به مصاف سایپا رفته است. تیمی که قعرنشینی را هم تجربه کرد، حالا با انگیزه حاصل از پیروزی خارج از خانه مقابل فولاد، امیدوار است تا با شکست سایپا به جمع تیم های میانه جدولی و سپس مدعی ها بپیوندد. استقلال یک روز قبل گسترش فولاد را در تبریز شکست داد و هواداران پرسپولیس انتظار دارند تیم برانکو روند برد را ادامه دهد. در همان ابتدای بازی طارمی با تیزهوشی از داور پنالتی می‌گیرد و همه چیز خوب پیش می‌رود اما...
پس از این که فلاح زاده پنالتی طارمی را گرفت، نمایش سرخپوشان افت می‌کند. در آغاز نیمه دوم یک ضد حمله و یک ضربه دقیق از غلام رضا رضایی باعث می‌شود تا سایپا به گل برسد. دقایقی بعد برخورد توپ با سر رامین رضاییان خطای هند تشخیص داده می‌شود تا یک پرسپولیسی دیگر یعنی رضا نوروزی گلزنی کند؛ همان فوتبالیستی که برانکو در تابستان روی اسمش قلم قرمز کشید.
سوت پایان دمیده شده و اسکوربورد شکست 2-1 برای پرسپولیس را نشان می‌دهد. پنالتی و گل لحظات پایانی طارمی آنقدر مهم نیست که هواداران عصبانی پرسپولیس را آرام کند. آن‌ها که تصور می‌کردند قرار است تیمشان مثل استقلالِ لیگ هشتم برخیزد و به صدر برسد، حالا به ده ساله شدن حسرت قهرمانی فکر می‌کنند. این که آیا دوباره تیم محبوبشان فصل را در میانه های جدول سپری خواهد کرد و آیا برانکو که مورد حمایت آن هاست، جای خود را به یکی مثل حسین عبدی می‌دهد و دوباره ماجراهای قبل؟
* سیلی سرخ بر صورت سفید
4 سال و 19 روز از باخت مقابل سایپا می‌گذرد. برانکو ایوانکوویچ در کرواسی به استراحت مشغول است و مطالباتش از پرسپولیس و الاهلی را دنبال می‌کند، رضا نوروزی و غلام رضایی بازنشسته شده اند، طارمی در پرتغال می‌درخشد اما زندگی برای هواداران پرسپولیس مثل لیگ پانزدهم است. تیم محبوبشان پس از فراز و فرودهای فراوان یک برد خارج از خانه را به دست آورده و آن ها امیدوارند که این وضعیت با غلبه بر شهرخودرو ادامه یابد.
در استادیوم زیبای امام رضا، سروش رفیعی خودنمایی می‌کند. ترس پرسپولیسی ها از این است که او هم مثل رضایی و نوروزی و بقیه بازیکنانی که در فصل اول برانکو مقابل تیم سابق درخشیدند، بدرخشد. ترس بعدی از گل نزنی مهاجمان است، از عدم موقعیت سازی توسط هافبک و از تزلزل مدافعان در غیاب سیدجلال و شجاع. دقیقه شمار به سرعت سپری می‌شود و به وقت های اضافی می‌رسد. همه تصور می‌کنند بازی با تساوی بدون گل خاتمه می‌یابد اما...
گزینه جانشینی برانکو یعنی یحیی پرسپولیس را شکست داده. بیرانوند اشک می‌ریزد و تیم قرمزپوش در حال شادی است. روی سکوها هواداران با بهت و حیرت صحنه ها را تماشا می‌کنند و در فضای مجازی اوضاع مثل 4 سال پیش است. عده ای در قامت منتقد، مهاجم و مخرب ظاهر شده اند و عده ای دیگر در جایگاه مدافع، حامی و موافق. این جنگی است که در سه سال قهرمانی متوالی کمتر دیده شد اما حالا به اوج خود رسیده است. از تبریز و اصفهان خبر می‌آید که رقبا با پیروزی زمین را ترک کرده اند و تیم در رتبه هفتم جای گرفته است.
* کالدرون در موقعیت برانکو
همه ناچارند کالدرون را با برانکو مقایسه کنند، نمی‌توان در یک خلا راجع به عملکرد او نظر داد. تیم او نمایش جذابی مثل تیم برانکو ندارد، او یک تیم در حال سقوط را تحویل نگرفته، نتایجش به اندازه برانکو بد نیستند و هزار تفاوت دیگر؛ اما کالدرون به شکل ویژه ای در موقعیت سرمربی سابق پرسپولیس است.
برانکو زمانی که به ایران آمد می‌خواست سبک پرسپولیس را عوض کند یا به عبارت بهتر به تیم خامی که سیستم مشخص، استراتژی معین و سبک بازی معلوم ندارد، یک لباس مخصوص بپوشاند. حالا کالدرون می‌خواهد آن را عوض کند و این کار به هیچ عنوان ساده نیست. خصوصا این که او یک تیم قهرمان را تحویل گرفته و جامعه فوتبال به چیزی کمتر از کسب جام توسط او، نمره عالی نخواهند داد.
پرسپولیسِ برانکو چرا و چگونه به قله موفقیت رسید؟ طبیعتا مولفه های بسیاری در آن نتایج نقش داشتند اما دو تا از آن ها لازم است حالا یادآوری شوند، «حمایت هواداران» و «رفتار کادرفنی» بود. کالدرون نباید فراموش کند که تیم برانکو در لیگ پانزدهم هم بازیکنانِ سرکش و بی انضباطی را داشت، هم اشتباهات داوری بسیاری را متحمل شد و هم در نقل و انتقالات به تمام اهداف خود نرسید اما با رفتار سرمربی اش، توانست یکی پس از دیگری این حواشی را پشت سر بگذارد و در متن قضیه، به هدفش برسد. هواداران پرسپولیس نیز باید با نگاه دقیق تری به ماجرا بپردازند و از یاد نبرند که حمایت آن ها از برانکو در زمانی که شبکه های اجتماعی تازه همه گیر شده بودند، یکی از عوامل مهم ابقای او باوجود قعرنشینی بود.
شاید نتیجه حمایت از کالدرون با برانکو متفاوت باشد. اما در مجموع و با بررسی تمام شرایط، آیا راه دیگری هم هست و آیا هوادار وظیفه دیگری هم دارد؟
محمد همتی
دیدگاه تان را بنویسید