معمای عجیبی به نام علی لاریجانی

سرنوشت علی لاریجانی چه می‌شود؟ این پرسشی است که در عالم سیاست ایران وجود دارد. اینکه آیا بازهم شاهد حضور او در قدرت رسمی خواهیم بود یا خیر؟ و اگر دیگر به لاریجانی مسئولیتی نرسد آیا او می‌تواند نقش اعتدال‌گونه‌ای میان جریان‌های معتدل از هر جناح سیاسی را ایفا کند؟ همان نقشی که اکبر هاشمی رفسنجانی در سال‌های پایان عمر خود ایفا کرد؟

غلامرضا ظریفیان، فعال و تحلیلگر سیاسی، درباره این موضوع گفت: «آقای لاریجانی طی یک پروسه طولانی‌مدت به دولتمردی باتجربه تبدیل شد که با چم و خم سیاست‌ورزی در ایران آشنایی یافت، مواضع نظام در داخل و خارج را می‌دانست و در ین حال توانست به سیاست‌مداری همه‌جانبه‌گرا تبدیل شود که بتواند با گروه‌های سیاست مختلف تعامل داشته باشد. او گرچه متعلق به پایگاه اصولگرایی بوده است اما در طول زمان توازنی میان جناح‌های سیاسی برقرار کرد و سعی می‌کرد با عقلانیت در عالم سیاست قدم بردارد. در مجموع این نیروی پخته سیاسی به سرمایه‌ای برای نظام تبدیل شد».
 
او ادامه داد: «واقعا من متوجه نمی‌شوم که چرا نظام که چنین نیرویی را پرورش داد و برایش زمان و انرژی گذاشت به راحتی اجازه داد که او در حاشیه قرار بگیرد؟ وقتی چنین نیروهایی به انزوا رانده می‌شوند، از یک سو احساس بی‌مهری می‌کنند زیرا پیش خود می‌گویند بعد از این همه تلاش برای جمهوری اسلامی حق ما این نبود و از سوی دیگر هم نظام سیاسی از وجود تدابیر آنها محروم می‌شود».

این فعال سیاسی درباره پیامدهای عدم حضور لاریجانی در مسئولیت‌های سیاسی و اجرایی، بیان کرد: «با به حاشیه رفتن آقای لاریجانی نیروهای نیروهای افراطی قدرت می‌گیرند. متأسفانه نیروهای تندرو تا جایی پیش رفته‌اند که حتی به آقای رئیسی انتقاد می‌کنند که چرا آقای ضرغامی را برای وزارت انتخاب کرده است؛ یعنی شرایط به گونه‌ای شده است که حتی فردی چون آقای ضرغامی هم تحمل نمی‌شود. واقعیت این است که نیروهای باتجربه سیاسی به راحتی پخته نمی‌شوند و به راحتی به دست نمی‌آیند و درست نیست که به همین راحتی آنها کنار بروند. امثال آقای لاریجای، آقای ظریف، آقای عارف یا دیگر شخصیت‌های معقول و معتدل می‌توانند به همگرایی جامعه کمک کنند و حیف است که آنها در کناره باشند».

این فعال سیاسی در پاسخ به این پرسش که آیا این احتمال وجود دارد که بازهم شاهد حضور لاریجانی در مسئولیت‌های مهم باشیم، اظهار کرد: «تصور نمی‌کنم بازهم او را در مسئولیت‌های مهم ببینیم و بعید است بازهم او در مراکز تصمیم‌ساز حضور داشته باشد. انگار شرایطی ایجاد شده است که عمر نیروهای سیاسی بعد از مدتی به پایان می‌رسد».

ظریفیان در پایان درباره قیاس لاریجانی با هاشمی رفسنجانی گفت: «آقای هاشمی یک استثنا در عالم سیاست بود که البته باید عمر سیاسی آقای هاشمی را به چند بخش تقسیم کنیم زیرا حتما هاشمی دهه 60 با هاشمی دهه 80 و 90 متفاوت است. او سرمایه اجتماعی بالایی داشت که آقای لاریجانی ندارد و هیچ شخصیتی نمی‌تواند جانشین هاشمی رفسنجانی باشد. البته هر شخصیتی به قدر توانمندی‌هایی که دارد می‌تواند باعث همگرایی، وحدت و اعتدال شود اما هیچ کس مثل آقای هاشمی نمی‌شود. اتفاقا دوره قهرمان‌های سیاسی هم تمام شده است و چه بهتر که افرادی متوسط زیادی بیایند و همه باهم فضای سیاست را به سمت اعتدال ببرند».