شرط‌های برجامی

گروه سیاست مثلث‌آنلاین: روز گذشته مجتبی ذوالنوری، عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس، در گفت‌وگو با خبرگزاری «مهر» گفته است: «غربی‌ها هم به این نتیجه رسیدند که جمهوری اسلامی ایران شرط جدیدی را در برجام نمی‌پذیرد و آنان خودشان را برای عدم پذیرش شروط جدید از طرف ایران آماده کرده‌اند. اتفاقا ایران شروط جدید دارد و تضمین‌های جدی و جدید می‌خواهد تا دوباره غربی‌ها نقض برجام نکنند و به دنبال پیمان‌شکنی نباشند. الان ما طلب‌کار هستیم نه طرف غربی و آنان باید شروط ما را بپذیرند. با این نگاه، قطعا شرایط آینده بهتر از وضع موجود خواهد شد و به‌طور یقین ما به زودی بهبود را خواهیم دید».

او ادامه داد: «دلیلی ندارد که جمهوری اسلامی ایران شرط جدیدی را در برجام بپذیرد. ما همه هزینه‌ها را در برجام دادیم و الان وقت آن است که آمریکا و کشورهای اروپایی عضو برجام تعهدات خود را عملیاتی کنند. غربی‌ها باید کوتاه بیایند، شروط ما را بپذیرند، تحریم‌های ایران را رفع کنند و در توافقات جدید وین گشایش ایجاد کنند».

چند روز پیش هم حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه کشورمان گفته بود که اصل مذاکرات باید بر محور رفع کامل تحریم‌ها باشد. او گفته بود: «مذاکرات هسته ای را از دو هفته پیش در تهران کلید زدیم؛ امروز دکتر باقری برای تکمیل گفتگوها با انریکه مورا در بروکسل است. ما با مورا، دراین باره که زمانیکه وارد مذاکره جدید با چهار بعلاوه یک می شویم، چگونه مذاکره کنیم و چگونه بر مسائل تمرکز کنیم گفتگو می کنیم که اولا همه طرف ها بدون فوت وقت و در کوتاه ترین زمان ممکن، به تعهدات خود در برجام برگردد. ثانیا، برگشتن آنها به برجام آورده خیلی مهمی برای ایران نیست؛ همه تحریم های برجامی به طور کامل باید برداشته شود. ما نمی خواهیم از نقطه بن بست مذاکرات وین، وارد گفتگوها شویم؛ ولی در عین حال فرمتی که در وین شکل گرفته را قبول داریم».

آن‌طور که مشخص است ایران تکلیف را حداقل برای خود روشن کرده است؛ به این معنی که طرف‌های غربی باید بدون فوت وقت تحریم‌ها را رفع کنند و از سوی دیگر ضمانتی گرفته شود تا دوباره شاهد بدعهدی غربی‌ها چه در حوزه ماندن در برجام و چه در اجرای تعهدشان نباشیم اما به نظر می‌رسد اجرای شرط دوم یعنی گرفتن ضمانت اجرا از طرف‌های مقابل چندان در عرصه روابط دیپلماتیک قابل تحقق نیست زیرا در ماجرای خروج آمریکا از برجام نیز این کشور بدون هیچ توجیه قانونی و خلاف تمام قواعد بین‌المللی از برجام خارج شد. حالا نیز این احتمال وجود دارد که هر یک از کشورهای غربی بازهم دچار بدعهدی شوند؛ بنابراین در روابط بین‌ کشورها هیچ بازوی اجرایی خاصی برای واداشتن کشورها وجود ندارد؛ مگر قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد که بسیار بعید است تحت هرشرایطی قطعنامه‌ای علیه آمریکا صادر شود زیرا این کشور می‌تواند با استفاده از حق وتو هر قطعنامه‌ای را که علیه‌اش صادر می‌شود، بی‌اثر کند.

حالا در این شرایط به نظر می‌رسد ایران باید تکیه بر قدرت دیپلماسی صرفا بر یک موضوع مهم تأکید کند و آن برداشته‌شدن همه تحریم‌ها نکته‌ای که اخیرا وزیر امور خارجه کشورمان نیز بر آن اشاره کرده است.