بازگشت کارگزاران به دامن اصلاح‌طلبان؟
فردا | کرباسچی با آن مواضع ضد خاتمی و در تقابل با اصلاح‌طلبی دیگر دبیرکل حزب کارگزاران نیست و به نظر می‌رسد که این حزب از این پس بیشتر با جبهه اصلاح‌طلبان ایران و سایر احزاب اصلاح‌طلب همراهی خواهد کرد.
تغییر دبیرکل در حزب پرسابقه و اثرگذار کارگزاران سازندگی یک جابه‌جایی ساده نبود و برای همین چند روزی است به محور گزارش‌ها و گمانه‌زنی‌ها درباره آینده این حزب و اعضایش تبدیل شده است. رفتن غلامحسین کرباسچی و آمدن حسین مرعشی می‌تواند حامل پیام‌های قابل توجهی باشد که مرور اخبار و موضع‌گیری‌های اخیر درک و دریافت آن را ساده‌تر می‌کند.
اهمیت این موضع بی‌تردید ناشی از زاویه‌ای است که این حزب و مشخصا کرباسچی با اصلاح‌طلبان پیدا کرده بود. برخی اصلاح‌طلبان از اول و یا هیچ وقت، قلبا کارگزارانی‌ها را به عنوان یک حزب اصلاح‌طلب نپذیرفته بودند اما در عمل شاهد بودیم که کارگزاران سازندگی در سال 74 توسط 16 نفر از اعضای هیات دولت مرحوم هاشمی رفسنجانی شکل گرفت، همیشه با پرچم اصلاح‌طلبی سیاست‌ورزی کرده است.
این حزب سیاسی در منتها علیه راست جریان چپ نقش قابل اعتنایی در پیوند اصلاح‌طلبان و اعتدالیان و حتی راست میانه داشت و این مهم در سال‌های اخیر یعنی بعد از ائتلاف اصلاح‌طلبان و روحانی هم بیشتر به چشم آمد و هم مهمتر از قبل جلوه می‌کرد.
کارگزاران اما از آنجایی از اصلاح‌طلبان فاصله گرفت که بحث جامعه محور پیش آمد. با توجه به عملکرد دولت روحانی و مجلس دهم و شورای پنجم سرمایه اجتماعی اصلاح‌طلبان یک ریزش اساسی داشت و برخی سیاسیون در این جبهه سیاسی برای ترمیم این وضعیت ایده جامعه محوری یعنی تمرکز بر مطالبات مردمی را مطرح کردند، کارگزارانی‌ها اما به عنوان طیفی که به قدرت محور شهره هستند و می‌خواهند در هر شرایطی ولو حداقلی کرسی از کرسی‌های قدرت را در اختیار بگیرند، زیر بار نرفتند. همین شد که در جریان انتخابات‌های اخیر با هم به مشکل خوردند. از آن وقت که کارگزاران به رغم تصمیم اصلاح‌طلبان در انتخابات اسفند 98 لیست داد گرفته تا اصرارشان به ائتلاف با علی لاریجانی در جریان انتخابات ریاست جمهور اخیر.
اصلی‌تر و مهم‌ترین مساله اختلاف افکن بین کارگزاران و اصلاح‌طلبان اختلاف نظر درباره نقش سیدمحمد خاتمی در تصمیم‌گیری‌های جریانی بود. کارگزاران یا بهتر بگوییم غلامحسین کرباسچی با او مخالف بود و در مصاحبه‌های بسیاری هم این را گفت. اصلاح‌طلبان در احزاب دیگر و جبهه اصلاح طلبان ایران اما این دیدگاه را قبول نداشتند. سایر اعضای کارگزاران هم در میانه این دعوا گیر افتاده بودند و حسین مرعشی که پیشتر سخنگوی کارگزاران بود عملا نقش تعدیل مواضع و اظهارات کرباسچی را به عهده گرفته بود.
همین وضعیت سبب شد که وقتی در شرایط موجود که اصلاح‌طلبان از قدرت دور مانده و از ضرورت بازیابی و احیای خود و سرمایه اجتماعی‌شان می‌گویند، تغییرات در کارگزاران خیلی به چشم آمد و این گمانه را ایجاد کرد که بخشی در این حزب خواستار همچسبی بیشتر با اصلاح‌طلبان هستند.
نشانه‌های این تصمیم را در اظهارات اخیر برخی از اعضای کارگزاران هم می‌توان دید. مثلا آنطور که «مهر» نوشته محمد عطریانفر ، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی در پاسخ به این سوال که آیا «اسحاق جهانگیری» از حزب کناره‌گیری کرده است؟ گفته: «جهانگیری از ریاست شورای مرکزی استعفا داد و عضویت خود در شورای مرکزی را به شرایط بعدی موکول کرد، اما همچنان به وابستگی حزبی خود قائل است. در کنگره بعدی که احتمالا ابتدای سال آینده برگزار خواهد شد، از افرادی مثل جهانگیری هم دعوت می‌کنیم تا اگر تمایل داشت به شورای مرکزی برگردد.»
بازگشت جهانگیری به کارگزاران خود نشانه گویایی از چرخش کارگزاران به دامن اصلاح‌طلبان خواهد بود اما فقط این نیست. شاهد دیگر این که عطریانفر در پاسخ به این پرسش که آیا در انتخابات بعدی مجلس هم با این سازوکار (جبهه اصلاح‌طلبان ایران) همکاری خواهید کرد؟ گفته: «قطعا همکاری خواهیم کرد. تا زمانی که تابع نظام جمهوری اسلامی هستیم، نظام را قبول داریم و منافع مردم را بر پایه دیدگاه‌های سیاسی خودمان مدیریت کنیم؛ علی القاعده باید در هر انتخاباتی فعال باشیم».
دیگر نشانه فاصله گرفتن کرباسچی از کارگزاران و بازگشت کارگزاران به جبهه اصلاح‌طلبان را باید از وضعیت روزنامه سازندگی که ارگان مطبوعاتی این حزب بود، دید. از همان روزی که اعلام شد کرباسچی دیگری دبیرکل نیست سازندگی تعطیل شد و به رغم اینکه مرعشی گفته بود ، این روزنامه برخواهد گشت، به نظر نمی‌رسد که چنین اتفاقی رخ دهد.
تعطیلی سازندگی اما از این جهت مورد توجه است که برخی این تعطیلی را پیام کرباسچی به کارگزارانی‌ها می‌دانند. مثلا کانال تلگرامی اصلاح‌طلب «عصر ما» در این باره نوشته بود: « احتمالا این اولین پاسخ و واکنش رسمی غلامحسین کرباسچی به کارگزارانی‌هایی است که او را با آن مواضع به دور از اصلاحات و در زاویه با خاتمی کنار گذاشتند. کرباسچی در توضیحات خود به بدهی سنگین و عدم همراهی اعضای حزب و البته استعفای سردبیر اشاره کرده بود اما اینطور که به نظر می‌رسد خواسته تا با این اقدام نشان دهد، ناسازگاری با او به دریغ کردن یک رسانه موثر می‌انجامد. نکته دیگر اینکه کرباسچی بدون «سازندگی» بی رسانه نمی‌ماند و می‌تواند با آگاهی‌نو به مدیرمسئولی و سردبیری محمد قوچانی مسیر خود را به موازات کارگزاران طی کند».
دیدگاه تان را بنویسید