عاملان و آمران شهادت حاج قاسم نمی‌توانند با خیال راحت زندگی کنند

محمد اسماعیل کوثری از فرماندهان دوران دفاع مقدس در گفتگو با جهان نیوز درباره ویژگی‌های شخصیتی شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی، اظهار داشت: ایشان جان خود را از قبل از پیروزی انقلاب در طبق اخلاص گذاشت و در دوران دفاع مقدس و سال‌های پس از آن تا لحظه شهادتش، همه جوره فداکاری کرد و نشان داد که در راه کشور، ملت و دین همه چیز خود را هدیه می‌کند.

وی با تاکید بر اینکه انتقام خون حاج قاسم حتما گرفته خواهد شد، گفت: عاشقان حاج قاسم و مکتب او خودشان را برای انتقام آماده می‌کنند و منتظر فرصت انتقام هستند. مجازات عاملان و آمران شهادت حاج قاسم قطعی است و آنها هیچ گاه نمی‌توانند با خیالت راحت زندگی کنند.

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه سردار سلیمانی مورد احترام همه گروه‌ها و اقشار سیاسی با هر اعتقاد و انگیزه‌ای است، خاطرنشان کرد: خیلی از مردم در زمان حیات سردار سلیمانی نسبت به ایشان آنچنان حساس نبودند اما شخصی که با نیت خالصانه در زمان حیاتش مجاهدت می‌کند و الگوی خود را امام حسین(ع) قرار می‌دهد، تازه پس از شهادت جایگاهش شناخته خواهد شد. لذا مردم پس از شهادت نسبت به ایشان بسیار حساس‌تر شدند مانند شهید بهشتی و شهید رجایی و خیلی از شهدای دیگر انقلاب اسلامی. البته این عزیزان در سالهای نخست انقلاب به شهادت رسیدند اما حاج قاسم ماند و در این چهل سال پس از انقلاب تمام هستی خود را در این راه گذاشت.

کوثری با اشاره به مجاهدت مستمر و طولانی مدت حاج قاسم در سال‌های پس از پیروزی انقلاب، تصریح کرد: سالها مجاهدت و فداکاری مستمر ایشان، باعث شد که مردم حساسیت بیشتری برای ایشان از خود نشان دهند. انسان با فطرت پاک آفریده شده و خوبی‌ها را دوست دارد و شخصی مانند حاج قاسم که بر اساس احکام و قوانین الهی زندگی خود را تنظیم کرده بود، خود به خود محبتش در دل مردم می‌افتد و هر تفکری دلباخته این شخص می‌شود.

فرمانده لشکر محمد رسول الله(ص) در سال‌های دفاع مقدس همچنین با اشاره به بی تابی و بی قراری حاج قاسم پس از شهادت دوستان و همرزمانش، گفت: این رزمندگان سالها و در سخت‌ترین لحظات در کنار هم بودند، چه در دروان دفاع مقدس و چه پس از آن. هر عزیزی که از این جمع به شهادت می‌رسید برای بازماندگان بسیار سخت بود، اما برای حاج قاسم پس از شهادت حاج احمد کاظمی این بی‌تابی بیشتر دیده می‌شد و در هر فرصتی که به یاد همرزمان شهیدش می‌افتد، آرزوی شهادت می‌کردند. در نهایت هم به آروزی دیرینه‌اش که برای آن لحظه شماری می‌کرد، رسید و این مرگ شیرین در راه خدا همان طور که می‌خواست نصیبش شد.