احمد بخشایش اردستانی در گفتوگو با «مثلث‌آنلاین»:
به نقطه پایانی نرسیده‌ایم اما گسست اجتماعی در جریان است
احمد بخشایش اردستانی گفت: در علوم سیاسی یک اصلی داریم که ناامیدی موجب سرگشتگی می‌شود. مردم مطالباتی دارند و می‌خواهند وضعشان بهتر شود اما نمی‌شود و وقتی مطالباتشان بر زمین بماند به سمت خشونت می‌روند.
گروه سیاست مثلث‌آنلاین: اعتماد عمومی مقوله‌ای است که در امروز ایران به‌شدت مخدوش شده است و مردم دیگر تمایلی به کنشگری سیاسی ندارند و مسئولان هم نمی‌توانند آن‌طور که باید و شاید در پیگیری طرح‌ها و برنامه‌هایشان بر همراهی کامل مردم حساب ویژه باز کنند. حالا در این شرایط که شاید بتوان برای آن از عنوان «گسست» استفاده کرد، باید چه کرد؟ به بیان دیگر اعتماد عمومی چگونه احیا می‌شود؟
احمد بخشایش اردستانی، فعال و تحلیلگر سیاسی، درباره این موضوع به «مثلث‌آنلاین» گفت: «ما به سمت گسست اجتماعی حرکت می‌کنیم و این موضوع واقعیتی در جامعه امروز ایران است. کاملا مشهود است که اعتماد عمومی مخدوش شده است و مردم به آرامی روزبه‌روز نسبت به مقوله سیاست بی‌اعتنا می‌شوند؛ البته هنوز به آن نقطه پایانی نرسیده‌ایم اما این گسست در جریان است و به نظر من گسست اجتماعی این‌روزها محصول دولت دوم روحانی است. در علوم سیاسی یک اصلی داریم که ناامیدی موجب سرگشتگی می‌شود. مردم مطالباتی دارند و می‌خواهند وضعشان بهتر شود اما نمی‌شود و وقتی مطالباتشان بر زمین بماند به سمت خشونت می‌روند».
او در پاسخ به این پرسش که در چنین شرایطی چه باید کرد، بیان کرد: «در قدم اول باید مسائل اقتصادی بهبود یابند. تا زمانی که وضعیت اقتصادی خوب نشده است هم باید نهادهایی در قالب کمیته امداد، بهزیستی و خیریه‌ها به فقرا کمک کنند و دولتمردان هم از هر طریقی بکوشند که قدری فقرا را دریابند. در تمام دنیا اعتراضات صنفی وجود دارد اما این‌طور نیست که مردم مشکلات اقتصادی‌شان را صرفا از چشم مسئولان ببینند و وقتی می‌گوییم گسست ایجاد شده است، یعنی همین که مردم مقصر وضع فعلی‌شان را مسئولان می‌دانند».
این تحلیلگر سیاسی درباره اینکه آیا در مدت فعالیت سید ابراهیم رئیسی وضعیت اعتماد عمومی بهبود یافته است یا خیر، اظهار کرد: «به نظر من آقای رئیسی سعی می‌کند که قدری تورم کاهش یابد، جلوی افزایش رکود گرفته شود و تحرکی در اقتصاد ایجاد شود اما من برای مثال ابوالحسن ابتهاجی در سازمان برنامه و بودجه نمی‌بینم؛ به بیان دیگر نیروهایی در دولت مشاهده نمی‌کنم توان بهبود اوضاع اقتصادی را داشته باشند. البته دولت آقای رئیسی یک مزیت نسبت به دولت آقای روحانی دارد؛ آنکه نهادهای انتصابی را همراه خود دارد؛ موضوعی که در دولت روحانی دیده نمی‌شد. ببینید اکنون یک استان ترکیه اندازه چهاربرابر نفت ما درآمد کسب می‌کند. ترکیه بر صنعت گردشگری‌اش کار کرد و توانست از این راه درآمد بسیار خوبی به دست آورد اما در ایران این‌طور نیست یا وقتی ارزش لیتر سقوط کرد، اردوغان از مردم ترکیه خواست که پول‌هایشان را به لیر پس‌انداز کنند، در بانک‌ها بگذارند و دولت در قبال این سرمایه‌گذاری سود 12درصد می‌دهد و هرچه هم لیر سقوط کرده، معادل آن سقوط افزون بر 12درصد سود می‌دهد. با این سازوکار سقوط هر 18 لیر یک دلار به هر 12لیر یک دلار کاهش یافت. این یعنی مدیریت اقتصادی نه اینکه مسئولان در ایران برای کسری بودجه ریالی خود روی سقوط دلار حساب باز می‌کنند و ارزش پول ملی را نابود کرده‌اند».
بخشایش اردستانی در پایان گفت: «مردم ایران همراه مسئولان نمی‌شوند زیرا مدام از آنها وعده‌های اجرانشده شنیده‌اند. از زمان مرحوم هاشمی تا روحانی در تمام دولت‌ها وعده‌های برزمین‌مانده شنیده‌اند. به همین دلیل واقعیتی است که میان مردم و مسئولان گسستی عمیق ایجاد شده است و باید به سرعت زمینه‌های احیای اعتماد عمومی فراهم شود».
دیدگاه تان را بنویسید